FILMFEST GENT, EDITIE 49 : DE OPENINGSDAG

118 langspeelfilms, 40 kortfilms en 3 televisieseries. Dat is wat de festivalbezoeker op tien dagen tijd aangeboden krijgt tijdens de 49ste editie van FilmFest Gent die loopt van 11 tot en met 22 oktober 2022. De rode draad is volgens festivaldirecteur Wim De Witte om deze keer alles terug te brengen naar de essentie, waarbij de film de drijvende kracht is voor tien dagen ontmoeten en die samen te beleven. Zoals ieder jaar tekent DVDInfo weer present en pikken we er voor jou de beste titels uit. Althans dat hopen we, want door het hoge aanbod is het zoals op ieder zichzelf respecterend festival een kwestie van kiezen, en ook wel een beetje verliezen als je op het einde van de dag merkt dat een festivaldag ook maar 24 uren telt. De openingsfilm is ieder jaar een beetje prestige. Omdat de Belgische cinema het bijzonder zwaar had met de afgelopen corona-perikelen, en ook wel omdat Lukas Dhont een verdomd goede regisseur is, was het Close dat de aftrap mocht geven. Voor de Gentenaar was het al de tweede keer in zijn jonge carrière dat hij het festival mocht openen, en voor de gelegenheid werd de druk bijgewoonde rode loper omgetoverd in een fleurig bloemenveld.

CLOSE
De amper 31-jarige Gentenaar Lukas Dhont kan zich (of tenminste, dat denken we toch) zijn studententijd aan de KASK nog tot in de kleinste details herinneren, toch is de jonge cineast er in sneltempo in geslaagd om één van de toonaangevende namen in Cannes te worden. Hoewel voorbarig conclusies trekken nooit een goede zaak is, lijkt het er toch sterk op dat Dhont zich vooral wil profileren als een vertegenwoordiger van de Lgbtqia+-cinema, maar dan wel met het maken van films voor een breed publiek. Dat deed hij al met zijn bejubelde debuut Girl, en met Close wordt dat subtiel overgedaan.

Met zijn tweede langspeler mocht Dhont in Cannes opnieuw meestrijden voor de Gouden Palm, maar "verloor" van Ruben Östlund met zijn Triangle Of Sadness. Als troostprijs (ook al is dit een understatement van jewelste) nam hij dan maar de Grand Prix mee naar huis, wat op de Palme D'Or na de meest prestigieuze prijs van het festival is.
Qua opzet doet Close wat denken aan Été 85 van François Ozon. Twee dertienjarige jongens (briljant vertolkt door Eden Dambrine en Gustav De Waele) kunnen niet zonder elkaars vriendschap. De twee zijn onafscheidelijk in alles wat ze doen, en ook al wordt het fameuze woord nooit uitgesproken, denkt de hele schoolgemeenschap dat de twee een koppel vormen. Niet iedereen is evenwel opgezet met dit idee, en de twee worden letterlijk door de pesterijen uit elkaar getrokken. Remi blijft alleen achter, terwijl Leo zich met volle overgave stort op het spelen van ijshockey, niet toevallig een sporttak die uitblinkt door zijn machogedrag.

Close profiteert niet alleen van Lukas Dhont eigen regiestijl, maar ook van het natuurtalent dat Eden Dambrine en Gustav De Waele uitstralen. Maar ook de volwassen acteurs geven zich volledig. Zo is het best wel aangenaam om Emilie Dequenne, die debuteerde in Rosetta van de broers Dardenne, nog eens te zien schitteren, en ook de rol (hoe kort die ook is) van Kevin Janssens is er één van een hoog hartverscheurend niveau.

Close is een zeer persoonlijke film geworden van Dhont. Het is een bijzondere hybride van een ode aan het leven maar tevens een aangrijpend verhaal dat als een catharsis van opgekropte emoties absoluut verteld dient te wordenDe tweede langspeler van Dhont levert meteen één van de beste en mooiste (Belgische) titels van dit jaar op. Ontroerend, maar terzelfdertijd ontzettend dapper.




De 49ste editie van Film Fest Gent vindt plaats van 11 tot en met 22 oktober 2022. Het 22ste World Soundtrack Awards Gala & Concert vindt plaats op 22 oktober 2022.