Generaal Francis X. Hummel (Ed Harris), veteraan van zowat elke oorlog waar de Yankees zich mee hebben ingelaten, heeft een tijdje aan het hoofd gestaan van een geheime eenheid, die illegaal militaire operaties uitvoerden in het buitenland, maar die voor het grote publiek geheim zijn moeten blijven. Omdat de overheid het bestaan van de eenheid in alle toonaarden ontkent, worden ook de nabestaanden de onvermijdelijke slachtoffers die tijdens deze geheime missies vallen, niet vergoed.

Generaal Hummel, die zichzelf een toonbeeld van vaderlandslievendheid acht, vindt dit uiteraard onrechtvaardig, en doet wat elke patriottistische ijzervreter in dat geval zou doen: hij steelt van een militaire basis vijftien raketten met een dodelijk zenuwgas, het per ongeluk ontdekte en nog experimentele VX, verschanst zich met een handjevol geestesgestoorde marines op Alcatraz, gijzelt er 81 toeristen, en dreigt ermee om van daaruit San Fransisco te ontvolken met zijn gifgasraketten als zijn eisen (een substantiele som geld voor de nabestaanden) niet worden ingewilligd.

Vermits dit niet voorzien was in de begroting van het lopende boekjaar, weigert de regering uiteraard categoriek, maar ziet er tegelijkertijd geen graten in om een tot de tanden bewapend commando te laten uitrukken om de controle over Alcatraz terug over te nemen. Hierbij roept het FBI de hulp in van John Mason (Sean Connery), een Britse oud-spion die al dertig jaar achter de tralies zit. Omdat Mason ooit de archieven van het FBI voor de lol heeft gekopieerd - inclusief de ware toedracht achter de moord op Kennedy, de UFO van Roswell en de psychiatrische rapporten over Ronald Reagans mentale toestand -, en nooit heeft willen zeggen waar hij de bezwarende microfilms heeft verstopt, heeft de FBI zijn bestaan uit de computers gewist, en hem al die jaren onder zware bewaking vastgehouden. Mason neemt namelijk elke kans om te ontsnappen te baat, en is voor zover bekend de enige die ooit levend uit Alcatraz is ontsnapt. Het FBI wil hem zijn vrijheid teruggeven in ruil voor een simpele wederdienst: het commando Alcatraz binnensluizen. Naast Mason wordt ook dr Stanley Goodspeed (Nicholas Cage) aan het team toegevoegd. Goodspeed is de enige wetenschapper die in staat wordt geacht om de dodelijke lading van de raketten te ontmantelen. De klok van Hummels ultimatum tikt intussen onverbiddelijk voort, en als backup-plan heeft de regering besloten om een stel F18's uit te rusten met een experimenteel soort verbeterde napalm-brandbom, waarvan geacht wordt dat het het gifgas kan doen uitbranden.

En hiermee is de toon voor de rest van de film gezet; beide partijen schieten fenomenale hoeveelheden munitie af (je vraagt je af waar ze hun kogels blijven halen), er worden nog wat auto's herleid tot schroot, en er wordt een duchtig potje afgeknokt door de heren Cage en Connery, terwijl ze intussen nonchalant jongleren met de groene glazen bolletjes gifgas, waarvan een koffielepeltje voldoende blijkt te zijn om acht huizenblokken uit te roeien, maar waar een simpel tegengif voor blijkt te bestaan (een spuit van het model waarvan ik dacht dat die enkel gebruikt werd om runderen te ontwormen).

Verwacht vooral geen logische gedachtengang in deze film. De makers schuwen geen enkel cliche uit het genre (uiteraard heeft Mason een dochter en Goodspeed een zwangere verloofde in San Francisco zitten). Het dodelijke gif bijvoorbeeld, dat geacht wordt om mensen hun wervel te kunnen laten breken van de spiercontractie die het veroorzaakt, is blijkbaar toch veilig genoeg om in lijf-aan-lijfgevechten te kunnen worden gebruikt om het in de strot van je tegenstander te rammen. Voorts zit bij een standaard opleiding tot doctor in de biochemie aan een Amerikaanse universiteit tegenwoordig het saboteren van de besturing van telegeleide raketten in het curriculum vervat. En zo zitten er op zijn zachtst gesteld nog wel een paar kleine details in die niet kloppen. Positief is dan weer dat Sean Connery, die zelden of nooit teleurstelt, duidelijk met plezier het beste van zichzelf geeft, en Nicholas Cage is toch nog altijd beter voor een potje eerst-knokken-en-dan-vragen stellen dan wanneer hij krampachtig probeert om zich in bochten te wringen van 'romantische komedies' (contradictio in terminis) die stijf staan van karakters die eerder rijp zijn voor een psychiatrisch hospitaal. Ook Ed Harris' acteerprestatie als halfgare generaal is aanvaardbaar, behalve wanneer zijn personage last begint te krijgen van zijn geweten (het is namelijk algemeen bekend dat Amerikaanse topofficieren geen geweten hebben). Het overgrote resterende deel van de cast loopt er toch maar bij als bewegend doelwit, en acteert er ook naar.

BEELD EN GELUID

De kleuren zijn niet altijd even scherp, wat vooral in scenes met veel beweging (de achtervolgingsscene bijvoorbeeld) soms een vermoeiend effect geeft. En U bent gewaarschuwd: dit is net zoals alle eerste releases van Hollywood Pictures (Armageddon, Starship Troopers, ...) weer een van die f&*#ing flipper discs! De Dolby Digital-geluidseffecten zijn meestal gewoon zonder meer okee, maar lijden wel onder een zware discrepantie tussen de veel te luide actiescenes en de veel te stille dialogen.

EXTRA'S

<sarcasm mode on> Deze DVD komt warempel in een doosje, met een mooie kleurenfoto op de hoes, en binnenin een viertal bladzijden tellend boekje met de titels van de hoofdstukken in het Engels, Frans, Italiaans en zelfs Nederlands, plus nog eens (dezelfde) kleurenfoto. Voorts, om de spanning toch enigszins draaglijk te maken, hebben de makers van deze DVD het lumineuze idee gehad om de film ergens halverwege in twee te kappen en de film over de twee kanten van de disc te verdelen. <sarcasm mode off>

CONCLUSIE
Niet direct Oscarmateriaal, zeker geen kandidaat voor de DVD-release van het jaar, maar al bij al toch een onderhoudende actiefilm zonder veel pretentie.