FILM
1992. Godzilla rust in de zee na zijn gevecht met Biollante. Op een avond merkt men boven Japan een ufo op. De volgende ochtend staan de kranten er vol van en zit de regering met de handen in het haar! Niet veel later zoeken de Futurianen contact met de waarschuwing dat Godzilla Japan zal vernietigen in de toekomst, maar met een tijdsmachine zijn ze in staat om het monster uit te wissen. Samen met de eigenzinnige schrijver Kenichiro Terasawa, Godzilla-watcher Miki Saegusa en professor Mazaki rijzen de Futurianen terug in de tijd. Maar wat de aardebewoners niet weten is dat de Futurianen er een verborgen agenda op na houden. Want als Godzilla uit de weg is, ligt de baan open om Japan volledig te vernietigen. Al snel duikt er een nieuw monster op in de vorm van de genadeloze King Ghidorah...

Dit is Godzilla op zijn meest kwaadaardige ooit! Als een ontembare brok woede vernietigt het monster de ene stad na de andere en mensen worden zonder genade vertrappelt. De ontwerpen van de creaturen zijn dan ook uitstekend! Kazuki Omori, die eerder al verantwoordelijk was voor Godzilla Vs. Biollante, scherpt de nodige sfeer, tovert enkele fraaie stilistische shots uit zijn hoge hoed en heeft als geen ander een oog voor de actiescènes. Spijtig dat hij niet zo sterk is in het overbrengen van de plot, want zo is het verhaal niet altijd even duidelijk en soms ronduit onnozel verteld. Wel leuk is het prequel-segment op de originele Godzilla-film en dat de film enkele leuke grapjes bevat, waaronder eentje aan het adres van Steven Spielberg. Het acteerwerk is, met uitzondering van de Amerikaanse acteurs, over het algemeen prima.

Het is dan ook voornamelijk dankzij Kazuki Omori's strakke regie van de spectaculaire monsterfights én de briljante beslissing om de volledige composities van de legendarische Akira Ifukube voor de film te gebruiken, die van Godzilla Vs. King Ghidorah, ofte Gojira Tai Kingu Gidorâ, één van de beste uit de langlopende Godzilla-franchise maken. Want ondanks enkele behoorlijk flauwe stukken en hier en daar wat knullige speciale effecten, is dit op en top monsterentertainment!

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch 1.85:1 beeld bevat soms redelijk filmgrain, wat de scherpte niet ten goede komt. De kleuren hebben een heldere aanblik en ogen realistisch. De gebruikte filmprint is proper, zonder dramatische beschadigingen. Wel is er wat edge-enhancement toegepast, zijn er wat digitale compressiefoutjes en enkele horizontale beeldlijnen aanwezig. De Japanse Dolby Surround 2.0-track voldoet, met verstaanbare dialogen en goed klinkende muziek. De subwoofer draagt bij waar nodig en ruis en/of storingen vormen gelukkig geen probleem.

EXTRA'S
Wederom de originele bioscooptrailer en een handjevol trailers van andere Gojira-films.

CONCLUSIE
Godzilla is héél boos! Nooit was "The King of Monsters" meedogenlozer en destructiever als in het spectaculaire Kaiju-festijn Godzilla Vs. King Ghidorah uit ‘91. Beeld en geluid zijn degelijk, maar extra's blijven spijtig genoeg beperkt tot een resem Godzilla-trailers. Hoe dan ook een absolute must voor de Kaiju-fans!