Vengeance will be HIS...

In '88 kwam de helaas recent overleden make-uplegende Stan Winston (onder meer Terminator, Aliens en Predator) op de proppen met een ander monster: Pumpkinhead. Het titelpersonage uit zijn sfeervol en bij momenten angstaanjagend regiedebuut groeide niet uit tot een cultureel fenomeen zoals Jason Voorhees uit Friday The 13th of  Freddy Krueger uit A Nightmare On Elm Street, maar kreeg over de jaren toch een cultaanhang. Zes jaar later kwam genrecineast Jeff Burr (The Stepfather II, Leatherface: The Texas Chainsaw Massacre III) op de proppen met de eerste sequel Pumpkinhead II: Blood Wings, die eveneens uitgroeide tot een bescheiden culthitje. Toch zou het twaalf jaar duren eer Stan Winstons wraakdemoon een derde aflevering zou krijgen. Maar in 2006 was het moment dan eindelijk aangebroken en wat bleek? De fans konden hun pret niet op want niet alleen zou een derde Pumpkinhead realiteit worden met Jake Wests Pumpkinhead: Ashes To Ashes, maar ook een vierde aflevering! En alsof dat nog niet genoeg was zou de geliefde genre-acteur Lance Henriksen (Near Dark, Hard Target) opnieuw zijn opwachting maken als de getormenteerde Ed Harley in beide films. Helaas was de pret van korte duur en na de release van de twee laatste sequels waren de reacties eerder negatief. Pumpkinhead 4: Blood Feud, in een regie van B-regisseur Michael Hurst (House Of The Dead 2: Dead Aim), is dan ook het best te omschrijven als 'willen, maar niet kunnen'-filmerij. Regisseur Hurst legt geen enkel enthousiasme of dynamiek aan de dag en het wordt pijnlijk duidelijk dat er niet echt veel geld voorhanden was. Aangezien de speciale make-upeffecten degelijk zijn (met dank aan de ervaren Gary J. Tunnicliffe) en Lance Henriksen ongetwijfeld de hoogste betaalcheque in handen kreeg, was er schijnbaar zo weinig poen voor handen dat de film in Roemenië werd opgenomen mét een grotendeels Roemeense cast. Hoewel dit vierde deel zich uiteraard na het origineel afspeelt, voelt alles zo goedkoop aan dat het geheel zich net voor Pumpkinhead lijkt af te spelen. Het infantiele en clichérijke verhaal heeft hier uiteraard ook veel mee te maken. Buiten Lance Henriksen slaagt niemand er in om ook maar een beetje geloofwaardig uit de hoek te komen. Tel daarbij de overduidelijke dubbing en je krijgt soms onbedoeld grappige scènes. Gelukkig zorgt het monster nog voor wat pret, dankzij wel enkele echt sappige manieren om mensen het hoekje om te helpen. Ingewanden vliegen lustig in het rond en het bloed spat rond dat het een lieve lust is. Maar buiten dat is Pumpkinhead 4: Blood Feud een behoorlijk triestige bedoening.   

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.85:1-beeld is scherp met een prima contrast en een bevredigend schaduwdetail. De kleuren zien er helder uit en ogen realistisch. De gebruikte filmprint ziet er goed uit zonder noemenswaardige vuiltjes en andere oneffenheden. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt bevredigend, met een beperkte spreiding en zuivere, steeds verstaanbare dialogen die netjes uit de centerspeaker komen. Ruis en/of andere storingen in het geluid hebben we niet waargenomen.

EXTRA'S
Geen.

CONCLUSIE
De vierde aflevering uit de Pumpkinhead-franchise is creatief in het bloedvergieten, maar het goedkope budget vertaalt zich in doorzichtige sets, enkele zwakke effecten, een lachwekkend verhaal en ongeloofwaardig acteerwerk. De technische specificaties van de dvd zijn anderzijds dik in orde. Op het gebied van extra features is er helemaal niets te beleven.