FILM
Zen (JeeJa Janin) is ondanks (of dankzij?) haar autisme een begenadigde kickbokser. Wanneer haar moeder dodelijk ziek blijkt en zij geen geld heeft voor medische behandeling, besluit Zen haar talent te gebruiken om haar moeder te helpen. Wanneer ze een lijst vindt met de namen van gangsters die haar moeder nog geld schuldig zijn, besluit ze het zelf te gaan innen.

Chocolate is op min of meer deskundige wijze ingeblikt door Prachya Pinkaew die bij genreliefhebbers vooral bekend is al regisseur van Ong-Bak en Tom Yum Goong (Honour Of The Dragon), twee films die door hoofdpersonage Zen trouwens worden bekeken tijdens deze film. Zoals u bij het lezen van de korte inhoud wellicht kon raden moet Chocolate het eigenlijk hebben van de verpakking (de visuele kant) en niet van de inhoud (het verhaal dat niet meteen origineel of briljant is). Ook het acteerwerk is bij momenten redelijk knudde, maar geen haan die daar wellicht naar zal kraaien bij een dergelijke film. Wilde stunts, gevechten en hier en daar wat hippe visuele vondsten, daar draait het om in een film als Chocolate. Hoofdrolspeelster Jeeja Janin laat in haar eerste film zien toch wat in haar mars te hebben, maar de vergelijking met bijv. Tony Jaa kan ze op het vlak van charisma en puur talent niet doorstaan. Dat het echter een vrouw met ballen is staat buiten kijf. Haar kleine gestalte (157 cm volgens de ene bron, een paar centimeter meer volgens een andere) lijkt ons een handicap indien men het wil maken in de martialartswereld, maar toch lijkt ze een mooie carrière in het verschiet te hebben. Bekendste gezicht in de film, al is dit bij deze wel erg relatief, is wellicht Hiroshi Abe die o.m. te zien was in Tokyo Raiders en Godzilla 2000. Waar Ong-bak er met over-the-topactie in slaagde om het debiele verhaal grotendeels te doen vergeten (in de positieve zin van het woord), daar slaagt Chocolate slechts half in. Na een redelijk trage start komt de actie na verloop van tijd goed op gang, maar er zijn uiteindelijk relatief weinig actiescènes die we echt memorabel kunnen noemen. Chocolate lijkt ons dan ook geen film die u bijzonder lang zal bijblijven.

BEELD EN GELUID
Tot nu toe staan alle Blu-rayreleases van Chocolate in het 1.78.1-formaat, een minimale afwijking van het originele 1.85.1-formaat. Zoals van Hollywood-films. Toch kunnen we redelijk tevreden zijn over deze transfer met een scherpte, contrast en zwartniveau die naar behoren zijn. Filmgrain komt geregeld voor, maar niet in die mate dat dat echt een invloed heeft op de kijkervaring. Ook bij het geluid blijven we een eind van homecinemademonstratie- of -referentiemateriaal verwijderd. We krijgen de keuze tussen een Dolby Digital 5.1-track en een DTS-HD Master Audio track. Van de twee tracks is de laatste toch wel de beste ook al lost geen van beide de verwachtingen volledig in. De tracks hadden zeker ruimelijker mogen, neen moeten, klinken om een actiefilm als Chocolate volledig tot zijn recht te laten komen.

EXTRA'S
Naast de voor Dutch Filmworks gebruike trailers (in 1080p) krijgen we ook een aantal extra's in 1080i: een wel heel korte Making-of van 5 minuten, een behind-the-scenesfeaturette van 19 minuten en een aantal interviews (23 minuten) met de cast & crew. Jammer genoeg bitter weinig materiaal om van wakker te liggen.

CONCLUSIE
Na het zien van de trailer van Chocolate waren de verwachtingen redelijk hoog gespannen. Niet alleen zag de trailer er serieus "cool" uit, het was nu eenmaal ook de nieuwe film van Prachya Pinkaew. Na een eerste kijkbeurt was ondergetekend redelijk teleurgesteld, bij de tweede kijkbeurt via deze Blu-ray werd de film reeds meer geapprecieerd. Martialartsadepten kunnen Chocolate zeker een kans te geven, wie echter geen affiniteit heeft met het genre zal wellicht bitter weinig plezier beleven aan deze film. De Blu-ray is redelijk zonder in één onderdeel echt indruk te maken.