FILM
Yellowstone National Park is eigenlijk gegroeid op een knoert van een vulkaan. Die ligt al miljoenen jaren stil, maar bij een aardbeving begint de korst zich te roeren en manifesteren zich onder meer geisers op het oppervlak. Enkele wetenschappers kijken in een retrospectieve 'documentaire' terug hoe ze de voortekens te lang hebben genegeerd. Wanneer de vulkaan op springen staat, breekt er een paniek op wereldschaal uit. Wetenschappers Rick Lieberman (Michael Riley) en Jock Galvin (Gary Lewis) hebben nochtans de wereld gewaarschuwd; de wereld heeft niet geluisterd, en nu is het te laat.

Er zijn rampenfilms als 2012, die één aaneenhangsel zijn van wetenschappelijk bij elkaar geharkte nonsens, die echter op bijzonder knappe en sexy wijze in beeld wordt gebracht, waarbij digitale effecten en acteurs in de rol van mierzoete om hulp screeuwende vaders een cocktail van goedkoop sentiment en knallende actie afleveren. Er zijn de niet zo heel goede rampenfilms als Volcano waarin de wetenschappelijke uitleg nog wat meer dan gewoonlijk het laat afweten, maar die nog best te bekijken zijn. Dan heb je de weekeindfilms van het genre Asteroid, waarbij er met een veel bescheidener budget moet worden gewerkt en waar de focus van het verhaal ligt op hondjes die uit een ingestort huis moeten worden gehaald, en verpleegsters die zich ontpoppen als heldinnen beyond the call of duty. Dan heb je de categorie films waar zelfs de pathos er niet meer toe doet, en waar acteurs zonder talent, meestal B-list, C-list of erger, er voor spek en bonen bijlopen, in het beste geval eens gillend door het scherm mogen lopen. Films waarvoor men met andere woorden niet eens meer de moeite doet.

Denk nu nog een paar categorieën lager, en je bent ongeveer bij Supervolcano beland. Dit onding laveert ergens tussen een drama waaruit geen greintje passie straalt en een documentaire stijl die zichzelf zó serieus neemt dat het resultaat bijna zou zijn om in stuipen van het lachen over de grond te rollen, ware het niet dat plots het besef daagt dat de makers werkelijk menen wat ze zeggen en zich ongelofelijk serieus nemen, zonder het minste humor of relativeringsvermogen. D'r wordt getoverd met een 3D-computersimulatie van de vulkaan onder Yellowstone, de één of andere halve gare kwiet die met zijn paranoïde boekje al jaren in de woestijn staat te roepen dat de wereld eraan voor de moeite is krijgt uiteindelijk gelijk tegenover de meest gerenommeerde geologen van de Verenigde Staten, en als klap op de vuurpijl blijkt het hoofd van de geologen de schoonbroer te zijn van de nutball.

Het meest verontrustende is dat een zichzelf als respectabel en serieus bestempelende omroep als de BBC in een vlaag van complete zinsverbijstering hier geld heeft ingestoken.

BEELD EN GELUID
Deze televisieproductie is in een documentaire stijl geschoten, met veel beelden die uit focus zijn. Om de één of andere onduidelijke reden is de main feature in twee stukken gekapt. De kleuren zijn flets en ogen goedkoop; d'r zitten nogal wat compressie-issues in het geheel gemixt. Er staan twee geluidstracks op de disk, een Dolby Digital 5.1-mix en een Dolby Surround 2.0-mix. De 5.1 klinkt hol en kunstmatig, afgemixt door een stagair op een zondagnamiddag. De speciale effecten stralen het woord "fake" uit. De dialogen zijn nochtans goed verstaanbaar.

EXTRA'S
Alsof er nog niet genoeg dwaasheid in de film verkondigd wordt, krijgen we nog een tweedelige documentaire "The truth about Yellowstone" voorgeschoteld van bijna een uur.

CONCLUSIE
Ongeveer iedereen die bij de productie van deze "film" betrokken is geweest, heeft zich compleet vertild aan het geheel. Supervolcano is op geen enkel vlak te genieten, zelfs niet op het so bad it's good-niveau.