Sinds het begin van de filmgeschiedenis is Alexandre Dumas’ jongensboek al ruim 50 keer het onderwerp geweest van een verfilming. Daarmee is The Three Musketeers één van de populairste romans in z’n genre, want het mag duidelijk zijn dat al meer dan 100 jaar lang steeds nieuwe generaties van jongens en mannen zich aangetrokken voelen tot de avonturen van de drie Franse soldaten en hun jonge vriend d’Artagnan die hun leven in de waagschaal stellen voor elkaar, voor Frankrijk en voor de Franse koning Lodewijk XIII wiens macht wordt betwist door kardinaal Richelieu, de allereerste premier uit de geschiedenis die z’n eigen ambities vooropstelde en de totale macht ambieerde. De nog erg jonge en onervaren Lodewijk XIII was geen partij voor de uitgekookte geestelijke en in de roman die Alexandre Dumas aan het conflict tussen beide heren wijdt zullen Athos, Aramis, Porthos en d’Artagnan het tij in z’n voordeel keren.
 

 

De film begint op het moment dat de jonge d’Artagnan vanuit Gascogne naar Parijs gaat. Z’n vader geeft hem wat geld en een oude knol en z’n moeder waarschuwt hem vooral voorzichtig te zijn in de grote stad. Vader d’Artagnan, zelf musketier geweest in z’n jonge jaren, raadt z’n zoon evenwel aan om problemen te zoeken, z’n eer te verdedigen en altijd te doen wat z’n hart hem ingeeft. Die boodschap neemt de jonge kerel vrij letterlijk, want nog geen drie dagen later krijgt hij een flink pak slaag van Rochefort, hoofd van de militie ven Richelieu.
 

 

Voor The Three Musketeers baseerde Alexandre Dumas zich op verhalen die hij in de bibliotheek van Marseille vond over de avonturen van musketiers, leden van de eregare van de Franse koning in de zeventiende eeuw. Hij gebruikt de personages voor een verhaal dat zich tegen de politieke achtergrond van zijn eigen tijd afspeelt. De roman verscheen in 1844 in druk, nadat uittreksels eerder als feuilleton in de krant waren verschenen. Het boek was een instant succes en is dat tot in onze tijd gebleven.  Regisseur Paul W.S. Anderson volgt aanvankelijk Dumas’ verhaal - waardoor het tempo niet echt verrast – maar slaagt er wel in om met indrukwekkende zwaardgevechten waarin de musketiers als Chinese Han-soldaten door de lucht zweven het verschil te maken. Zoals kenners weten zijn de drie musketiers in werkelijkheid met z’n vieren nadat ze de veel jongere d’Artagnan als het ware adopteren na z’n onfortuinlijke aanvaring niet alleen met Rochefort, maar ook met henzelf als gevolg van fysieke confrontaties tijdens een wilde tocht door de onderbuik van Parijs. De film krijgt vaart op het moment dat de musketiers besluiten om op verzoek van een hofdame van de koningin in te gaan om haar dure halssnoer – een geschenk van de jonge koning aan z’n al even jonge vrouw ter gelegenheid van hun huwelijk - uit Londen terug te halen, want om in het kamp van de koning onrust te stoken heeft Richelieu z’n dubbelspionne Milady de Winter ingezet om het halssnoer te ontvreemden en het naar het paleis van de hertog van Buckingham in Londen te brengen in een poging de koningin te beschuldigen van overspel. Daarvan is hoegenaamd geen sprake, maar de jonge Lodewijk XIII gelooft de verhaaltjes daaromtrent die Richelieu hem op de mouw spelt. Hij organiseert een bal op het paleis en verzoekt zijn vrouw om met het beroemde hanssnoer te verschijnen. De drie plus één musketier hebben vijf dagen om het juweel in Londen op te sporen, te ontvreemden en terug te brengen naar de rechtmatige eigenares om politieke en persoonlijke problemen te vermijden.
 

 

Vanaf het moment dat de luchtschepen in beeld komen – een idee dat niet in Dumas’ boek voorkomt – gaat de film in een hogere versnelling en wordt The Three Musketeers pas echt een avontuurlijke jongensfilm, want de kruising van musketiers en piraten werkt een stuk beter: de luchtschepen zijn indrukwekkend en de CGI-trucs om ze in beeld te brengen zijn zonder meer adembenemend. Ze zijn bedacht door Leonardo da Vinci wiens originele plannen in de proloog van de film uit een geheime en via ouwenoude technieken beveiligde kelder in het Dogenpaleis in Venetië geroofd worden door de hertog van Buckingham en zijn minnares Milady de Winter die tegelijk optreedt als spionne voor Richelieu die uiteraard de Britten geen militaire voorsprong gunt, maar die ook hoopt met z’n geheime wapen de totale macht in Frankrijk naar zich toe te kunnen trekken.
 

 

The Three Musketeers is een film voor mannen en vooral voor heel jonge mannen wier fantasie zich nog afspeelt op het niveau van ridders, draken en alles wat met mystiek en alchemie te maken heeft. Vanaf het moment dat de testosteron z’n werk doet kan het vederlichte liefdesverhaaltje uit Andersons film ze wellicht niet echt meer bekoren en zijn ze beter af met de gevechtsscènes en het vele naakt uit Spartacus of The Tudors. Wie The Three Miusketeers evenwel neemt voor wat ie is, nl. een spannende jongensfilm, die wordt beslist niet teleurgesteld. Toegegeven, wij waren vooral onder de indruk van het prachtige production design: de panoramische opnames vanuit de luchtschepen, de gewelddadige confrontatie die we herkenden als de entering van een boot door piraten op volle zee, versterkt door het zwarte lapje voor Buckinghams oog, maar vooral door de adembenemende opnamen van Venetië (de sierlijke gevels, de kanalen) en Parijs (de overbevolkte achterbuurten, de met huizen bebouwde bruggen over de Seine, etc.) die ons probleemloos terugvoerden in de tijd. Gecombineerd met prachtige japonnen in felle kleuren en de oogverblindende luxe in het Louvre-paleis, zaten we meer dan een uur lang kwijlend voor het scherm alsof het om een chocomoussetaart ging waarvan we niet mochten proeven.
 

 

In de hoofdrollen ziet u een uitstekende Matthew MacFadyen (monnik Philip uit The Pillars Of The Earth, 2010), Luke Evans (Robin Hood, 2010) als Aramis, een stevige Ray Stevenson (The Book Of Eli, 2010) als Porthos en de jonge Logan Lerman (Gamer, 2009) als D’Artagnan. Milla Jovovich trekt alle aandacht als de dubbelspionne Milady de Winter, een rol waarin ze vooral haar fysieke kwaliteiten ten toon mag spreiden, en in de met Richelieu samenzwerende Rochefort herkent u zonder twijfel Mads Mikkelsen, die wij eerder associëren met films als het verbijsterende After The Wedding (2006) of het hilarische Adam’s Apples (2005). Het is al een tijdje geleden dat Orlando Bloom (Pirates Of The Carribean: The Curse Of The Black Pearl, 2003) op onze radar verscheen, maar met zijn rol als Legolas in The Hobbit: An Unexpected Journey (2012) staat hij straks wellicht weer in het middelpunt van de belangstelling. In deze film neemt hij de rol van de hertog van Buckingham voor z’n rekening, een ambitieuze kerel die het niet begrepen heeft op de Franse koning, maar nog veel minder op Richelieu en die bereid is om elke aanleiding aan te grijpen om met zijn vloot van luchtschepen z’n buurman op het vaste land aan te vallen. Christoph Waltz (Oscar voor beste mannelijke ondersteunende rol in Inglourious Basterds, 2010) ten slotte mag in de huid van de geraffineerde Richelieu kruipen, de sluwe en altijd even vriendelijke kardinaal die zich in werkelijkheid alleen dankzij de steun van de koning wist te handhaven.
 

 

Van een regisseur die zich vooral bezighoudt met sciencefiction en gameadaptaties verwacht je niet meteen interesse voor de verfilming van een klassieker uit de wereldliteratuur, maar toegegeven, zijn versie van Dumas’ roman mag dan in een ruime kring verguisd worden, een onderhoudende familiefilm vol humor, spectaculaire actiescènes en een indrukwekkend production design is wel het resultaat van zijn poging: de vele slowmotionscènes, het moderne en een beetje stoute taalgebruik, de prachtige aankleding, de adembenemende (Beierse) kastelen en de spannende duels, men kan er niet naast kijken en mochten we zelf tussen 10 en 15 jaar oud zijn, dan vonden we dit beslist één van de mooiste recente avonturenfilms. Wij zijn in ons hart altijd een beetje kind gebleven en dus geven het graag toe: we hebben van The Three Musketeers heel erg genoten.
 

 

Uiteindelijk betreuren we het een beetje dat Milla Jovovich de show steelt in deze film, terwijl de eigenlijk hoofdrolspelers, de drie/vier musketiers, veel minder in beeld komen waardoor de uitdieping van hun karakters voor een flink stuk hapert. Eén voor allen en allen voor één is de lijfspreuk van de heren, maar in The Three Musketeers krijgen ze niet echt de screentijd om die slogan op efficiënte wijze in daden om te zetten. Maar de regelmatige actiescènes, de uitstekende casting, de prachtige decors en kostuums, het acceptabele tempo – 110 minuten is evenwel lang voor een dergelijke film – en het verrassend slot laten vermoeden dat een vervolgfilm niet uitgesloten is op voorwaarde dat de productie het geschatte investeringsbudget van 75 miljoen euro terug kan verdienen.

 

Op uitzondering van een lichte blauwachtige sluier in sommige CGI-scènes is de beeldkwaliteit van The Three Musketeers verbluffend goed met felle kleuren en veel details, zelfs in de iets donkerdere fragmenten. De geluidsband is evenwel het pièce de résistance van deze productie, want de geluiden komen langs alle kanten op de toeschouwer af en plaatsen hem midden in de actie.

 

 

In een extra die op de disk special feature en op de hoes van de dvd Behind the Scenes (40’) heet, zitten zo’n 16 korte fragmenten waarin de hoofdacteurs aan bod komen (scènes, werkopnames, interviews), de regisseur, de producer en een aantal andere leden van de crew hun zegje mogen doen en waarin aandacht wordt besteed aan de technische kant van de productie (kostumering, green screens, CGI-effecten, de vechtscènes, de locaties in Beieren, de luchtschepen, etc.). In vier aparte stukjes die samen Featurette genoemd worden behandelt de regisseur nog een aantal aspecten van de productie (storyboard, vechtscènes van Milla Jovovich, vechtcoaches, remake, zeppelins, etc.), maar er is sprake van een gedeeltelijke overlapping met de extra Behind the Scenes. Het is vooral jammer dat niet is gepoogd om de 16 verschillende fragmenten aaneen te lassen waardoor het geheel er uit zou zien als een klassieke documentaire. Ten slotte zijn er nog 12 Verwijderde Scènes (de meeste zijn ingekorte extended scenes), die feitelijk niet veel toevoegen.
 

 

The Three Musketeers werd in de geschreven pers niet de hemel in geprezen, maar in dit geval kunnen we het met die mening niet helemaal eens zijn, want Andersons doel is duidelijk om een spannende avonturenfilm te maken met verrassende effecten, en dat is precies wat deze productie in petto heeft. Athos, Aramis, Porthos en d’Artagnan staan misschien niet helemaal in het middelpunt van de actie zoals de titel laat vermoeden, maar dat heeft in dit geval nauwelijks invloed op het onderhoudende en spannende resultaat.