DEADWOOD - SEIZOEN 1 (BLU-RAY)
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2013-12-08
SERIE
Tijdens de goldrush van de 19de eeuw doken er overal in het fucking Wilde Westen dorpjes op zoals Deadwood: feitelijke gemeenschappen, al dan niet gevestigd in territorium dat de Indianen toebehoorde, waar god noch gebod werden gerespecteerd. De cocksuckende regering van de Verenigde Staten probeerde tevergeefs greep op het dagelijks bestuur te krijgen, maar de inwoners zelf hadden liever dat de cocksuckers van buitenstaanders zich niet met hun zaken bemoeiden. Al Swearengen (Ian McShane) is zo'n lokale cocksuckende potentaat die een bar annex bordeel uitbaat, de Gem, en bij elke transactie, ongeacht het al dan niet wettelijke karakter ervan, zit hij met zijn vingers in de fucking confituurpot en roomt hij een deel af voor zichzelf onder het motto van bescherming, waarbij hij er diplomatisch niet bij zegt dat die bescherming vooral tegen hemzelf dient genomen te worden. Uit fucking Montana arriveert ook de ex-sheriff Seth Bullock (Timothy Olyphant) die als enige ambitie heeft om met zijn zakenpartner Sol Star (John Hawkes) een fucking ijzerwarenwinkel op poten te zetten. Seth sluit vriendschap met de revolverheld Wild Bill Hickock (Keith Carradine), die tenminste toch nog een klein beetje het gezag tracht overeind te houden. En dat is af en toe nodig: een familie cocksucking Noorse kolonisten verlaat Deadwood, en wordt even buiten de grenzen afgeslacht en beroofd. De cocksuckers die ervoor verantwoordelijk zijn doen alle moeite van de wereld om de schuld op de lokale indianenbevolking te steken. De kleuter Sofia Metz (Bree Seanna Wall) heeft de slachtpartij overleefd, en de lokale dokter, Cochran (Brad Dourif) en Bill Hickock's protégée Calamity Jane (Robin Weigert) nemen het kind in bescherming: ze zou immers kunnen praten en de fucking cocksuckers die achter de moord zitten aan de galg kunnen praten.
Cocksucker Brom Garret (Timothy Omundson) heeft in de bar van Al een claim gekocht op een stuk grond waarvan hij vermoedt dat er goud zit. Vooraleer hij de claim kan beginnen exploiteren wordt hij echter van de rotsen geduwd, en zijn weduwe, Alma Garret (Molly Parker), krijgt een voorstel van de entourage van Al om de claim voor een onzedelijk fucking laag bedrag terug te kopen. De aan fucking opium verslaafde cunt Alma vraagt aan de nobele Wild Bill om een officieus onderzoek in te stellen naar de bizarre omstandigheden waarin haar man om het leven is gekomen. Hickock zal zijn onderzoek echter nooit kunnen afmaken, want hij wordt vermoord door Jack McCall (Garret Dillahunt), een cocksucker die hij vernederd heeft bij het kaarten. Seth voelt zich moreel gedwongen om de taak van zijn vriend af te maken, en hij neemt de behartiging van de belangen van de claim van weduwe Garret op zich. Wat een best moeilijke taak is, want uiteraard zit er goud in de claim, véél goud zelfs, en cocksuckers met minder nobele intenties belagen de weduwe langs alle kanten. Al stuurt één van zijn prijsbeesten, het hoertje Trixie (Paula Malcomson) naar Garret om zich ervan te verzekeren dat ze genoeg opium tot zich blijft nemen totdat ze zo stoned als een kieken de eigendomsakte van de claim weer verkoopt. De cunt Trixie geraakt echter op de weduwe én op Sofia, die door Alma onder haar hoede is genomen, gesteld, en het is niet duidelijk waar haar loyaliteit ligt, maar bij Al Swearengen is het alvast niet.
Wat ook bad for business is, is dat een cocksucker die Cyrus Tolliver (Powers Boothe) heet het lef heeft om pál voor de ingang van Swearengen's Gem een concurrerend saloon neer te zetten, waar de fucking gasten bier en hoeren van betere kwaliteit aangeboden wordt, alsook gokspelen. De twee voeren een koude oorlog waar niemand beter van wordt, behalve dan de fucking varkens van de lokale wassaloneigenaar Mr. Wu (Keone Young), die telkens weer eten krijgen als er alweer een lijk spoorloos moet worden opgeruimd. Kandidaten zijn er genoeg: Al krijgt een magistraat, de cocksucker Claggett (Marshall Bell) in zijn nek die hem wil laten berechten voor een moord die Al in Chicago heeft gepleegd, maar voorlopig meer heil ziet in Al af te persen opdat het niet tot een veroordeling zou komen. Er is echter verandering op til: Deadwood zal, willen of niet, onder het bestuur van de fucking federale overheid komen, en één van de voorwaarden is dat het dorpje zich op democratische wijze organiseert. De burgemeester, hoteluitbater E.B. Farnum (William Sanderson) is een stroman van Al, en Al probeert tevens een mannetje van hem, de cocksucker Con Stapleton (Peter Jason) als sheriff te positioneren. Stapletons grove incompetentie effent echter het pad voor Seth Bullock, die, alhoewel hij had gezworen geen sheriffster meer op te spelden, de fucking situatie niet langer kan aanzien en zijn verantwoordelijkheid neemt, zelfs al komt hij daardoor frontaal in aanvaring met Swearengen.
Na veel omwegen is Deadwood dan hier toch op Blu-ray uitgebracht, ongeveer als laatste plek op de wereld, zelfs ná de steppen van Oezbekistan. De volwassen en compleet politiek incorrecte toon van de reeks sluit perfect aan bij het adult entertainment dat betaalzender HBO recent met series als True Blood en Game Of Thrones ook al aanbiedt. De makers van de reeks generen zich werkelijk nérgens voor: het taalgebruik is doorspekt van vloeken en krachttermen, en zoals de korte inhoud hierboven doet vermoeden is één op de twintig uitgesproken woorden in het script ofwel cocksucker, ofwel cunt, ofwel een vervoeging van het werkwoord to fuck. De mannen in de reeks zijn zo smerig dat wassen niet meer helpt en alleen schillen nog soelaas kan brengen, de vrouwen zijn seksobjecten die ter plaatse gekastijd worden als ze hun benen niet spontaan openspreiden of ter beschikking staan om de heren oraal te bevredigen, en de Chinezen mogen nog zonder het minste moreel voorbehoud spleetogen worden genoemd. De kronieken van goudmijnersstadjes als Deadwood zijn gebaseerd op een realiteit die in vele gevallen de fictie ruim overtreft, en de ensemblecast weet op bijzonder geraffineerde manier het dorp te bevolken met excentrieke avonturiers die uiteindelijk allemaal in de eerste plaats voor zichzelf opkomen en er geen graten in zien om daarbij hun medemensen diep in de modder te duwen - het is te hopen dat het slechts modder is. De makers nemen in elk geval een grote gok door een dergelijk brede cast van personages zonder noemenswaardige inleiding op de kijker los te laten. Het duurt zeker een aflevering of drie vooraleer je de verschillende personages uit elkaar kan houden, en een deel ervan ziet er dan nog achter hun slonzige baarden hetzelfde uit.
Maar wie de inspanning doet en er met zijn volle aandacht bij is, zal met het kijken van Deadwood rijkelijk beloond worden, en meegezogen worden in een hellhole waarin de acteurs elkaar overtroeven dat het niet meer mooi is. Dé voornaamste protagonist is Ian McShane, wiens Al Swearengen nu eens een sarcastische maar geciviliseerde handelspartner incarneert, maar even goed nog geen tel later vervalt tot een sadistische psychopaat die meent dat wie niet naar zijn pijpen danst, best tot varkensvoer kan worden vermalen. Timothy Olyphant krijgt met de rol van Seth Bullock eindelijk de hoofdrol waar zijn ondergewaardeerde talent al lang naar smacht, en heel het eerste seizoen is feitelijk niet meer dan een opmaat waarin de twee voornaamste acteurs uiteindelijk tegenover elkaar worden gepositioneerd. Hun verbale confrontaties stinken naar venijn en het is een mirakel dat ze in dit eerste seizoen elkaar niet naar de keel vliegen. Veteraan Keith Carradine is nog charismatiser maar wordt na enkele afleveringen al tussen zes planken naar de uitgang begeleid; zijn rol is duidelijk mee de serie op gang te trekken. Eén van de genuanceerdste vertolkingen komt echter van Brad Dourif, die als doc Cochran blijkbaar de enige is die nog wél iets om zijn medemens geeft, en de enige altruïst in Deadwood is. Bovendien is hij de enige die niet het doelwit is van de haat van zijn mede-dorpsgenoten, omdat zijn medische kennis het enige is wat levensbedreigende situaties zoals de zwarte pest buiten Deadwood houdt. Ook kleine rollen, zoals die van de spastische kuisvrouw Jewel (Geri Jewell), worden fantastisch ingevuld.
Wat Deadwood zo doet uitblinken is het bijzondere oog voor detail dat bij het recreëren van het 19de-eeuwse goudzoekersdorpje werd aangewend. De straten van Deadwood zijn één modderpoel waar het zompige geluid van voetstappen je zo doet walgen, de tanden van de inwoners zijn verrot, de hoeren zijn afgeleefde scharminkels, de whisky lijkt op een aftreksel van rattenvergif en in de meeste gebouwen zitten duidelijk termieten. Deadwood was zeker niet de goedkoopste reeks om te schieten, en de productie moet één logistieke nachtmerrie geweest zijn. Maar het resultaat is navenant.
AFLEVERINGEN
Opgepast! Onderstaande synopses bevatten onvermijdelijk – gezien de serie een vervolgverhaal is – enkele belangrijke spoilers. Wie onbevangen aan de reeks wil beginnen leest de samenvattingen van de afleveringen dus best niet. (met dank aan Dieter voor het overnemen van de synopses)
Disk 1:
1. Deadwood
[spoiler]Seth Bullock zegt zijn leven als sheriff vaarwel en trekt naar het wetteloze Deadwood, waar hij een winkel ijzerwaren wil beginnen. Ook de fameuze revolverheld Wild Bill Hickock zoekt zijn fortuin in Deadwood, evenals Calamity Jane en tal van andere westerniconen. Wanneer een familie Noorse pioniers vlak buiten de stad wordt afgeslacht, gaan Bullock, Hickock en enkele vrijwilligers op zoek naar een kind dat de slachting heeft overleefd. Ondertussen gelooft niemand dat de Noren het slachtoffer waren van Indianen. Salooneigenaar Al Swearengen doet nochtans zijn uiterste best om de gruwelijke waarheid te verbergen.[/spoiler]
2. Deep Water
[spoiler]De geruchten dat een bende struikrovers uit Deadwood de Noorse familie vermoordde, zwellen aan. Het overlevende meisje wordt inmiddels verzorgd door Doc Cochran en Calamity Jane. Bullock tracht grond te kopen van Swearengen voor zijn ijzerwarenhandel, maar de saloonbaas toont zich een bedreven en arrogante onderhandelaar. New Yorker Brom Garret vertrouwt zijn vrouw Alma toe dat hij denkt dat zijn duur betaalde goudconcessie waardeloos is. En hij eist genoegdoening van de verkoper.[/spoiler]
3. Reconnoitering The Rim
[spoiler]Swearengen stelt Brom Garret voor de grenzen van de concessie af te lopen op zoek naar goudaders. Vindt hij dan nog niets, krijgt hij zijn geld terug. Garret weet echter niet dat de salooneigenaar achter zijn rug moordlustigere plannen heeft. Bullock en zijn kompaan bouwen de façade van hun nieuwe winkel. Wild Bill Hickock heeft eindelijk geluk in het pokerspel, maar snijdt daarmee wel in het vlees van een vaste speelpartner. En Al Swearengen is nog rottiger gehumeurd dan anders wanneer hij verneemt dat een rivaliserend hoerenhuis - de Bella Union - opent recht tegenover zijn saloon.[/spoiler]
4. Here Was A Man
[spoiler]Na de dood van haar echtgenoot vraagt Alma Garret Will Bill Hickock om hulp: ze gelooft dat er kwaad opzet in het spel is. Hickock vraagt zijn nieuwe vertrouwensman Bullock om in zijn naam Alma's belangen te behartigen. Swearengen doet inmiddels pogingen om de concessie van haar terug te kopen, nu hij vermoedt dat er toch goud in het gebied ligt. Een goede vriend van Bella Union eigenaar Cy Tolliver komt doodziek aan in het bordeel. En de vete tussen Hickock en zijn pokermakker intensifieert. Met fatale gevolgen.[/spoiler]
Disk 2:
5. The Trial Of Jack McCall
[spoiler]Deadwood is in shock na de laffe moord op Wild Bill Hickock. Swearengen geeft de Gem vrij als tijdelijk gerechtsgebouw, terwijl journalist Merrick (Jeffrey Jones) een jury samenstelt die Jack McCall moet veroordelen. Na Hickocks begrafenis krijgt de priester (Raymond McKinnon) een epilepsieaanval. Calamity Jane stort zich op de drank nu haar beste vriend dood is. Hierdoor roept Alma de hulp in van prostitué Trixie om voor het Noorse meisje te zorgen. Doc vreest een uitbraak van de pokken. Cy Tolliver reageert door zijn zieke vriend in bossen rond de stad te dumpen. Swearengen komt inmiddels tussen in de eerlijke rechtspraak, wat tot een verrassend verdict leidt. Een verdict waar Seth Bullock niet mee kan leven.[/spoiler]
6. Plague
[spoiler]Op jacht naar de voortvluchtige moordenaar van Wild Bill Hickock wordt Bullock overvallen door een Indiaan. Hij ontsnapt op het nippertje aan de dood. In Deadwood worden meer en meer gevallen van pokken vatgesteld. Al Swearengen roept een raad van wijzen bijeen om de situatie te bespreken. De oprichting van een ziekenkamp wordt unaniem goedgekeurd. Hoteleigenaar E.B. Farnum tracht tevergeefs Alma Gerrets claim afhandig te maken, niet wetende dat zij clandestien van haar opiumverslaving wordt gered door een meelevende Trixie. Calamity Jane besluit voortaan nuchter te blijven en helpt in de opvang van de zieken.[/spoiler]
7. Bullock Returns To The Camp
[spoiler]Twee tieners, Flora (Kristen Bell) en Miles (Greg Cipes) Anderson, arriveren in de stad, op zoek naar hun verdwenen vader. Althans, dat beweren ze, want feitelijk willen ze de kassa's van de Gem en de Bella Union wat lichter maken. Swearengen betwijfelt Trixies loyaliteit tegenover hem wanneer de weduwe Garret geen aanstalten maakt de concessie te verkopen. Bullock heeft Jack McCall aan de autoriteiten uitgeleverd en keert terug naar Deadwood, waar hij met plezier de belangen van Alma Garret vertegenwoordigt.[/spoiler]
8. Suffer The Little Children
[spoiler]Het vaccin tegen de pokken wordt triomfantelijk de nederzetting binnen gereden: de ziektecrisis lijkt bezworen. Swearengens rechterhand Dan Dority (W. Earl Brown) vermoordt een man die begerig naar Flora kijkt. Het meisje zoekt huichelend troost in de armen van Joanie (Kim Dickens) in de Bella Union. Trixie spuit zich een overdosis opium in de aders, maar overleeft de zelfmoordpoging. Na een verkenning van de Garretconcessie blijkt het stuk land wel degelijk goud te bevatten. Alma verkoopt bijgevolg niet. En het plan van jonge rovers Flora en Miles valt in duigen als ze op heterdaad betrapt worden bij het stelen. Cy Tolliver toont zich een man die geen moeite heeft een onmiddellijk en hard vonnis te vellen.[/spoiler]
Disk 3:
9. No Other Sons Or Daughters
[spoiler]Al Swearengen is nerveus: de Verenigde Staten dreigen Deadwood en haar illegaal verworven gronden en goudaders op te slokken als het stadje geen beperkte vorm van zelfregulatie vertoont. Bovendien perst een magistraat hem af met een dodelijke zonde uit zijn verleden. De salooneigenaar verzamelt de prominenten van Deadwood en verdeelt ad hoc administratieve postjes. De hersentumor van dominee Smith verslechtert. De onmiskenbare aantrekkingskracht tussen Alma Garret en Seth Bullock wordt door geen van beide openlijk erkend. En Calamity Jane besluit Deadwood vaarwel te zeggen.[/spoiler]
10. Mister Wu
[spoiler]Mister Wu, het hoofd van de Chinese bevolking in Deadwood, is woedend. Twee witte cocksuckers hebben zijn drugkoerier vermoord en de drugs op zak gestoken. Al Swearengen belooft de daders op te sporen. Als blijkt dat één van de twee bij Al werkt en de andere in de Bella Union overlegt Swearengen met Tolliver wie van de twee aan Wu's zwijnen gevoerd zal worden. Bullock worstelt meer en meer met zijn gevoelens voor de weduwe Garret, zeker nu hij zijn vrouw en zoon geschreven heeft naar Deadwood af te reizen. Met dominee Smith gaat het inmiddels van kwaad naar erger: hij vertoont zich zelfs in de zedenloze Gem.[/spoiler]
11. Jewel's Boot Is Made For Walking
[spoiler]De fysiek gehandicapte Jewel vraagt Doc Cochran een beugel te maken voor haar manke been. De geldophaler van de magistraat komt de afkoopsom collecteren bij een geïrriteerde Swearengen. Die overtuigt de stroman zijn baas om te leggen. Alma Garret krijgt bezoek van haar vader (William Russ). Ze is echter niet overtuigd van zijn goede bedoelingen. Cy Tolliver wil bezit nemen van de Chinese gronden in het stadje en huurt iemand in die de gele populatie zwart moet maken. Croupier Eddie (Ricky Jay) wil Joanie helpen uit de klauwen van Tolliver te ontsnappen. En Trixie en Sol Star besluiten eindelijk iets te doen aan de sluimerende seksuele spanning die hen al dagen verteert.[/spoiler]
12. Sold Under Sin
[spoiler]Een troep cavaleristen rijdt Deadwood binnen, na een bloederige overwinning op de Indianen. Ze worden vergezeld van de magistraat, die van Swearengen de koude schouder krijgt toegedraaid en even later, via zijn geldkoerier, de fatale wet van de samenzwering ondergaat. Bullock slaat Alma's vader in elkaar wanneer die toegeeft haar financieel te willen bedriegen. Het incident laat Bullock en de weduwe toe om eindelijk hun gevoelens aan elkaar te openbaren. De ongeneeslijke toestand van de dominee noopt Doc Cochran tot zware maatregelen. Geërgerd door het wetteloze opportunisme van Deadwood verlaten de cavaleristen vroeger dan gepland de stad. En als blijkt dat de aangestelde sheriff zich al te makkelijk laat omkopen, doet Bullock Swearengen een voorstel: hij wil de taak van ordehandhaver op zich nemen.[/spoiler]
BEELD EN GELUID
Bijna vanzelfsprekend is de beeldkwaliteit uitstekend, alhoewel het Deadwood-universum één doffe ellende is met modderige wegen, slechtverlichte zaaltjes en ongewassen gezichten. De fotografie met veel tinten sepia is op zich al een reden om Deadwood aan te schaffen: de rijkgedetailleerde camerabeelden laten een voldragen indruk na. De belichting is zeer subtiel wat zich onder andere manifesteert in de schaduw die door kaarsen wordt nagelaten, de detaillering in gezichten is verbluffend, en de rijkgevulde details in de rekwisieten, zoals de krassen op de bar van Swearengen en de bloedvlekken op de vloer, zijn netjes te zien. Ik maak echter behoorlijk voorbehoud bij het geluid, want daar is iets mis mee. Ik heb op het net even gekeken of de Amerikaanse versie hetzelfde euvel vertoont, maar daar lees ik niks over. Het gaat om het volgende: vaak weerklinkt specifiek in de dialogen een valse galm, alsof de dialogen in een kleine kamer worden uitgesproken. De ene keer is het al wat minder erg dan de andere keer, maar alle afleveringen hebben er zonder uitzondering vroeg of laat last van. Ik heb voor de zekerheid de disks getest in een tweede opstelling, en daar doet zich hetzelfde euvel voor. Zelfs wanneer je de geluidskanalen downgradet naar een simpele stereoweergave blijft die valse echo weerklinken. Als je er éénmaal op begint te letten, zorgt het voor ergernis. Spijtig genoeg moet ik daarvoor de score naar beneden halen.
EXTRA'S
De Amerikaanse dvd-versie had bonusmateriaal, de Europese niet. Die lijn wordt nu doorgetrokken voor de Blu-rayrelease. Paramount begint een zéér slechte reputatie op te bouwen wat het verstrekken van bonusmateriaal betreft. De samenvattingen in de menuschermen zijn onleesbaar.
CONCLUSIE
Deadwood is een compleet oneerbiedige heruitvinding van het westerngenre met uitstekende vertolkingen en een intelligent scenario. Met het geluid is echter overduidelijk iets mis, en liefhebbers van bonusmateriaal moeten we stellig naar de regio A-versie verwijzen. Alhoewel u best gewaarschuwd bent: die versie is niet regiovrij! Cocksuckers!