:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> SABOTAGE
SABOTAGE
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2014-11-13
FILM
In de Londense bioscoop Bijou Cinema valt de elektriciteit uit waardoor de bezoekers hun geld terugeisen. De jonge mevrouw Verloc, ticketverkoopster en echtgenote van eigenaar Mr. Verloc, weigert op die eis in te gaan, maar het publiek geeft niet zo gauw op en dus raadpleegt ze haar man die net een dutje doet. Geef ze hun geld, zegt hij bijna terloops als ze hem op de hoogte brengt. Dat is onmogelijk, antwoordt zij lichtjes in de war, dan zij we failliet! Maar de bioscoopbezoekers krijgen hun geld terug, want Mr. Verloc heeft een nieuwe bijverdienste waarvan z’n jonge echtgenote niet op de hoogte is en die hem toelaat een dergelijke toegeving te doen: sabotage. En het blijft niet bij de elektriciteitscentrale die de Londense binnenstad van licht voorziet, want hij heeft ondertussen al een nieuwe opdracht op zak: een bom plaatsen in metrostation Piccadilly Circus tijdens het feest van de burgemeester. Wat Mr. Verloc niet weet is dat de jonge en goeduitziende Ted, verkoper in de naburige groentewinkel inspecteur bij Scotland Yard is en hem al een tijdje in het oog houdt. Wat regisseur Alfred Hitchcock de toeschouwer niet vertelt is wie de criminele opdrachtgevers van de bioscoopeigenaar zijn, wat het doel van hun sabotageacties is en hoe Scotland Yard erbij komt dat Mr. Verloc überhaupt bij de sabotagedaden zou zijn betrokken. Anno 1936 kwam je daarmee als regisseur schijnbaar nog goed weg.

   
 

Spannend wordt het pas in Sabotage als Mr. Verloc op de dag van het feest van de burgemeester er niet in slaagt om ongezien het huis uit te komen om de bom in Piccadilly Circus te plaatsen. Inspecteur Ted staat nl. z’n vrouw Sylvia in de toegangsdeur van de bioscoop vragen te stellen over drie gure figuren die de vorige avond bij haar man op bezoek waren. De bioscoopeigenaar ziet maar één oplossing, nl. Stevie, Sylvia’s jongere broertje, met de bom naar de afgesproken locatie sturen. Voor de jongen op weg gaat, drukt Verloc hem op het hart het pakketje ten laatste om 13.30 uur ter plekke af te leveren (de bom is nl. afgesteld op 13.45 uur), maar Stevie wordt onderweg afgeleid door een tandpastaverkoper op de markt, opgehouden door een passerende optocht waarbij hij de klok uit het oog verliest, om uiteindelijk met de dubbeldekkerbus in een zelden geziene file terecht te komen terwijl het uurwerk op de Big Ben 13.40 uur aanwijst…

 

 

Stevies wandeling en busreisje door het centrum van Londen zijn zo wat de enige spannende onderdelen van Sabotage, want de wijzers van de klok schuiven ongenadig voort en het is maar de vraag of het jongetje zich op tijd van het gevaarlijke pakketje van z’n stiefvader kan ontdoen. De rest van de scènes is eigenlijk alleen maar informatieve of gewoon onnuttige vulling die de voortgang ophoudt en waarbij naar zijdelingse anekdotes en humor gegrepen wordt om de film boven de looptijd van 70 minuten uit te tillen, een procedé dat Hitchcock ook al toepaste in The 39 Steps, niet toevallig in hetzelfde jaar gedraaid als Sabotage en ook weer gebaseerd op een zwak script van Charles Bennett, de man die Hitchcocks internationale doorbraak duidelijk in de weg stond. De scenario’s van z’n hand zijn nl. saai, oubollig en nooit meer dan een paar scènes na elkaar echt spannend. Bennett deinst er trouwens niet voor terug om ongerijmdheden in z’n scenario’s binnen te smokkelen die de oplettende toeschouwer vaak als banaal en ongeloofwaardig ervaart, zoals in het geval van de hoofdinspecteur van Scotland Yard die zich in de allerlaatste scène niet meer kan herinneren of Sylvia hem vóór of na de bomontploffing in Bioscoop Bijou heeft verteld dat haar man dood is. Hoe wordt zo iemand hoofd van Scotland Yard, vraag je je dan als geïnteresseerde kijker af…

 

 

Nee, Sabotage is zeker geen Hitchcock-meesterwerk, daarvoor had hij een betere tekstleveranciers nodig, want wat Charles Bennett uit de roman The Secret Agent (1907) van schrijver Joseph Conrad overhoudt is het origineel onwaardig. Als je beseft dat het de eerste roman is waarin terrorisme wordt gepresenteerd zoals we ons dat vóór de aanslag op de Twin Towers nauwelijks voor konden stellen en dat het één van de drie literaire werken was die in de weken na 9/11 het meest geciteerd werden in de Amerikaanse media, dan zal het voor iedereen duidelijk zijn dat Joseph Conrad in The Secret Agent z’n tijd ruim vooruit was. Maar de dreiging die hij in z’n boek beschrijft heeft via de handen van Charles Bennett alleen maar betrekking op Sylvia’s jongere broertje Stevie die op de bus een jong hondje zit te strelen en zich van geen kwaad bewust is. Visionair kan je Bennett niet noemen in wat veel meer op een spannende komedie dan op een messcherpe thriller lijkt. Hitchcock daarentegen doet waar hij goed in is, nl. de perfecte camera-instellingen bedenken om het verhaal interessant en boeiend te maken, waardoor hij meer dan eens de aandacht van de toeschouwer op de vorm vestigt en af en toe op het production design, dat overigens interessanter wordt naarmate de afstand tot de opnameperiode groter wordt.

 

 

Daarnaast dragen ook de acteurs hun steentje bij om de film meer niveau te geven dan hij eigenlijk verdient. Sylvia Sydney kruipt in de huid van de niets vermoedende jonge Mrs. Verloc, die zich als verarmde Amerikaanse schijnbaar heeft geschikt in het lot als echtgenote van een Oost-Europese bioscoopeigenaar in Londen, gespeeld door de in Wenen geboren acteur Oskar Homolka, die door Hitchcock geportretteerd wordt als een amateurcrimineeltje dat z’n bioscoop overeind probeert te houden met louche nevenactiviteiten. Veel aandacht besteedt de regisseur niet aan het personage, want mr. Verloc is niet meer dan een middel in een spel waarvan hij eigenlijk de regels niet kent. Veel sympathieker wordt de jonge groenteverkoper/Scotland Yard-inspecteur Ted voorgesteld, een rol die de aantrekkelijk Jon Loder voor z’n rekening neemt en waarmee die meteen de sympathie van de toeschouwer wint omdat hij vanaf het begin z’n buurvrouw Mrs. Verloc in bescherming neemt tegen een kwaad dat hij zelf op dat moment nog niet kan benoemen.

BEELD EN GELUID
Voor een film die meer dan 75 jaar oud is, is de kwaliteit van het beeldmateriaal uitzonderlijk goed: er is nauwelijks sprake van witte puntjes, streepjes of andere storende artefacten en het zwartniveau is redelijk in orde. Af en toe is het beeld wat soft en zelfs een beetje wazig, maar het kan er al bij al mee door. Het geluid staat in mono.

 
 

EXTRA’S
Geen.
 
CONCLUSIE
Sabotage behoort niet tot de grote films van Alfred Hitchcock, maar alle elementen van zijn latere stijl zijn wel volop aanwezig. Twee jaar later zou hij Sidney Gilliat tegen het lijf lopen die hem het scenario voor z’n eerste opgemerkte film The Lady Vanishes leverde en nog eens twee jaar later maakte hij kennis met Robert E. Sherwood, met wiens script naar de succesroman Rebecca (1940) van Daphne Du Maurier hij een film draaide die meteen een internationaal succes was. 



cover



Studio: Weton-Wesgram

Regie: Alfred Hitchcock
Met: Sylvia Sidney, Oskar Homolka, Desmond Tester, John Loder, Joyce Barbour, Matthew Boulton, S.J. Warmington, William Dewhurst

Film:
6/10

Extra's:
0/10

Geluid:
6/10

Beeld:
6,5/10


Regio:
2

Genre:
Thriller

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
1936

Leeftijd:
AL

Speelduur:
76 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
8717433008262


Beeldformaat:
1.33:1 PAL

Geluid:
Engels Dolby Surround 2.0

Ondertitels:
Nederlands
Extra's:
• geen

Andere recente releases van deze maatschappij