FILM
Regelmatig  klimt Omar over de scheidingsmuur tussen Israël en Palestina om zijn vrienden Tarek en Armjad op te zoeken. Er is nog een andere reden: hij is verliefd op Nadja, de jongere zus van Tarek, maar dat geheim houden de beide tieners angstvallig verborgen, want op de Westelijke Jordaanoever gaat het er veel conservatiever aan toe dan bij de buren. Israël is misschien geen paradijs voor jonge Palestijnen, maar aan de andere kant van de muur is het leven nog een stuk moeilijker als gevolg van de Israëlische bezetting. Leider Tarek vat het plan op om wraak te nemen voor de moeilijke levensomstandigheden en dus trekt het drietal er op een keer op uit om een Israëlische politiepost te beschieten: Omar levert de gestolen auto, Amjad mag het faliekante schot afvuren.

Nog geen 24 uur later wordt het dorp belegerd door Israëlische politiemannen. Tarek en Amjad weten zich uit de voeten te maken, Omar wordt ingerekend en afgevoerd naar de gevangenis. Daar wordt hij door de Israëlische politieman Rami hardhandig aangepakt opdat hij zou bekennen dat Tarek de joodse soldaat heeft doodgeschoten. Maar Omar zwijgt en ondergaat de folteringen. Als er wordt gedreigd om Nadja het leven zuur te maken, moet hij evenwel inbinden: hij belooft om uit te zoeken waar Tarek zich verstopt en hem te verraden. Terug op de Westelijke Jordaanoever vertelt Omar aan de bendeleider wat hem is opgedragen. Hij is dus niet degene die het plan van Tarek heeft verraden. Ook Amjad blijkt onschuldig te zijn, want de verklikker wordt uiteindelijk ontmaskerd. Maar daarmee is de kous niet af, want Rami eist uiteraard dat Omar zich aan de afspraak houdt. Hij wordt uiteindelijk opnieuw door de Israëli’s opgepakt en kan ternauwernood een tweede kans regelen. Ondertussen blijkt Nadja zwanger te zijn van zijn vriend Amjad. Omar voelt zich verraden en zint op wraak…
 

Omar is opnieuw een film over het Israëlisch-Palestijns conflict, bekeken door de ogen van een jonge Palestijn en z’n vrienden. Hun land is bezet en sinds de bouw van de metershoge muur tussen de Israëlische nederzettingen en de Palestijnse woongebieden, is de spanning alleen maar toegenomen. De jonge mannen hebben weinig om handen en al helemaal geen toekomst, want op de Westelijke Jordaanoever kunnen ze wel school lopen, uitzicht op een fatsoenlijke baan hebben ze nauwelijks of zelfs niet. Omar woont aan de andere kant van de muur en hij is dus minstens gedeeltelijk bevoorrecht door zijn Israëlisch paspoort, maar het meisje van wie hij houdt woont aan de Palestijnse kant, evenals zijn vrienden Amjad en Tarek, die zich heeft voorgenomen om niet werkloos toe te zien. Hun eerste actie tegen de bezetter is evenwel verraden want de Israëli’s hebben overal ogen en oren en Omar krijgt de keuze tussen een lange gevangenisstraf of collaboratie. Hij kiest voor dat laatste, maar hij beseft niet dat de Israëli’s hem het leven onmogelijk zullen maken indien hij z’n belofte niet nakomt. Zijn Palestijnse vrienden op hun beurt zijn wantrouwig. Ze beseffen dat wie in de handen van de vijand valt, mogelijk wordt gerekruteerd als informant, maar dat kan Omar gelukkig weerleggen, zij het dat minstens één van zijn boezemvrienden van z’n afwezigheid gebruik heeft gemaakt om z’n vriendinnetje in te pikken. Omar staat tussen twee vuren, of toch niet, want van de kant van de Israëlisch hoeft hij niet op een verbetering van zijn positie te rekenen, en aan de andere kant van de muur is men bezig de poten onder z’n stoel weg te zagen…
 

Omar van regisseur Hany Abu-Assad ligt in het verlengde van z’n eerder succesfilm Paradise Now (2005), waarin hij twee broers opvoert die worden gerekruteerd voor een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Opnieuw wordt de actie grotendeels in Palestina gesitueerd en is ze opgebouwd rond een jonge Arabier die zich makkelijk langs beide zijden van de muur kan bewegen. Over zijn levensomstandigheden in Israël komen we niets te weten, waardoor het nooit echt duidelijk is waarom hij zich in een terroristisch avontuur laat meeslepen. Maar op de Westelijke Jordaanoever zijn jonge mannen daar schijnbaar voortdurend mee bezig en om te worden geaccepteerd heeft Omar dus eigenlijk geen keuze. Bovendien probeert hij op een goed blaadje te staan bij Tarek, want van hem zal het afhangen of een relatie met Nadja tot de mogelijkheden behoort. Jeugdig enthousiasme gekoppeld aan amateurisme kan nooit tot succes leiden, zeker niet in een omgeving van een zeer professioneel uitgebouwde Israëlische spionage- en veiligheidsdienst en dus kan deze film niet goed aflopen, ook al zal de keuze van de regisseur u verbazen. Waarbij we willen aanstippen dat we ons nauwelijks kunnen voorstellen dat de zaken in werkelijkheid zo zouden verlopen.
 

Opnieuw doet regisseur Hany Abu-Assad een beroep op acteurs met weinig op geen ervaring. De jonge actrice Leem Lubany (Nadja) was eerder in een tweetal films te zien en het is duidelijk dat zij niet bang is van de camera. Adam Bakri, (Omar), Samer Bisharat (Amjad) en Eyad Hourani (Tarek) zijn goede debutanten waardoor het realiteitsgehalte van de film vrij hoog ligt, wat meteen de belangrijkste sterkhouders is van deze film. Waleed Zuaiter (de Israëlische politieman Rami) heeft er al een lange carrière opzitten en hij was o.a te zien in The Men Who Stare At Goats (2009), The Visitor (2007) en in het derde seizoen van House of Cards (2015).