FILM 
De allereerste Saw uit 2004 van James Wan was zonder enige twijfel een verademing in het horrorgenre en één van de titels die samen met Hostel ervoor zorgde dat men de term torture porn ging gebruiken. Alles wat succes heeft, moet nu eenmaal uitgemolken worden, en dat geldt ook voor de Saw-franchise die draait rond de sadistische Jigsaw aka John Kramer, een iconische rol van Tobin Bell die gerust kan wedijveren met die van Freddy Kruger.




Terwijl we dit schrijven wordt er al volop gewerkt aan het tiende deel, maar onderwijl ligt hier voor ons het negende deel dat al bij al serieus verschilt van de vorige films, en daar heeft Chris Rock alles mee te maken. Er is geen Jigsaw meer, want die is dood, maar zoiets valt natuurlijk gemakkelijk op te lossen door een copycat in te schakelen. En een tweede verschil is de stijl en daar zou Rock wel eens veel mee te maken kunnen hebben. Chris Rock, die fan is van de Saw-reeks, was niet alleen één van de producers, maar hij besloot ook om de hoofdrol op zich te nemen. De regie liet hij over aan Darren Lynn Bousman, die ook al deel 2, 3 en 4 had gemaakt en dus zeer goed weet wat hem te doen staat om Saw-fans te behagen. Niet dat die allemaal zo opgetogen waren over dit luik, want hoewel de torture porn is gebleven, is dit voor de rest vooral een politiethriller geworden.




Rock speelt de rol van politiecomissaris Zeke Banks. Alles begint met één brutale moord in de metro. Het slachtoffer is een corrupte flik die net iets te veel zijn mond voorbij praat en het letterlijk met zijn tong moet bekopen. Al gauw volgen er meer flikken en ze hebben allen iets op hun kerfstok. Jigsaw kan niet de dader zijn want die ligt al lang onder de zoden (hoewel in films alles mogelijk is, denk maar eens hoeveel keer Michael Myers al uit het graf is opgestaan), maar Zeke gaat ervan uit dat hij te maken heeft met een copycat.

De eerste twintig minuten van deze negende Saw zijn de beste en dat komt omdat de film, op een moordscène na, het vertrouwde Saw-pad verlaat en eerder oogt als een degelijke politiethriller die de richting lijkt uit te gaan van Se7en. Rock mag dan wel onuitstaanbaar zijn en irritant acterend, maar het past perfect bij zijn personage. Alleen worden nadien de moorden minder en minder fascinerend en gaat de plot bergafwaarts. Tussen de slecht acterende cast treffen we ook nog Samuel L. Jackson aan die wederom een achterpoortje heeft gevonden om door een matige vertolking zijn bankrekening wat kan spijzen.




De flauwe finale windt er geen doekjes om dat er hier nog een verhaal inzit, maar het zou best kunnen dat we de volgende keer onze kat sturen, want hoewel dit negende deel best genietbaar is het overduidelijk dat deze franchise al lang is doodgebloed.

BEELD EN GELUID
Deze Saw-film kwam uit op Belga, zowel op dvd als Blu-ray. Wij kregen van de maatschappij een dvd ter recensie aangeboden, en hoewel we best wel nieuwsgierig waren om te zien hoe deze film op Blu-ray oogt (zeker omdat die bij Belga vaak boven het gemiddelde uitstijgen), dienen we te onderstrepen dat dit om een zeer mooie transfer gaat. Men kiest wel voor een geelachtige vieze tint die perfect bij dit soort film past, maar alles is verzorgd en de kleuren zijn voldoende afgelijnd. De film die in 2.39:1 wordt gepresenteerd heeft twee Dolby Digital 5.1-geluidsbanden, één in het Frans en de originele Engelse die best wel energiek overkomt, zeker bij de schrikmomenten.




EXTRA'S
Deze dvd heeft best wel wat extra’s. Naast een trailer vind je er twee audiocommentaren op terug. Er is er één met regisseur Darren Lynn Bousman, co-scenarioschrijver Josh Stolberg en componist Charlie Clouse. Wie de producenten Oren Koules en Mark Burg aan het woord wil horen kan dat doen via een tweede commentaarband. De grootste kluif is The Consequences of Your Actions: Creating Spiral en duurt net geen uur. In feite gaat het om een zeer gedetailleerde making of met uiteraard veel interviews en hoe we Spiral moeten zien in de Saw-franchise. Het gaat natuurlijk in de eerste plaats om promotalk, maar voor de fan meer dan voldoende interessant om er een uurtje voor uit te trekken. In Illustrated Trap Breakdowns neemt regisseur Darren Lynn Bousman je 8 minuten mee naar de meest gruwelijke momenten van de film. In Decoding the Marketing Spiral maakt men je in 6 minuten wegwijs door de marketing van de Saw-films, en dan vooral de filmaffiches.

CONCLUSIE
De negende Saw is door de impuls van Chris Rock een politiefilm geworden waarvan de eerste twintig minuten veelbelovend zijn, maar door een veel te oppervlakkige verhaallijn verliest de film jammer genoeg de aandacht van de kijker.