FILM 
"It's only a matter of time."  (tagline Old)

Niet alleen Ridley Scott en Steven Spielberg zitten met een probleem, ook M. Night Shyamalan mag zich stilletjes aan grote zorgen gaan maken voor zijn toekomst als filmmaker. Gaat het bij Scott (The Last Duel) en Spielberg (West Side Story) om een generatieconflict en te gewaagde keuzes, dan is voor Shyamalan de stijl de dooddoender. Echt goede films heeft de man niet gemaakt, maar door het vinden van ingenieuze twists (I see dead people, weet je wel) was hij de man bij uitstek die films draaide waarover je na afloop in het café rechtover de bioscoop nog het één en ander kon palaveren, en dan vooral over het plot dat je nooit zag aankomen. Maar er zit een zeer grote vermoeidheid in het spel en in het geval van Old is het misschien wel een origineel concept (zeker voor de complotdenkers van vandaag) maar is het allemaal veel te doorzichtig.




The Last Airbender, het enigszins ondergewaardeerde The Happening, het degoutante After Earth waren wel films waar over gepraat werd, maar in feite door geen kat bekeken werden, tenzij ze toevallig eens op de televisiestations passeerden. M. Night Shyamalan mag zichzelf dan wel een held in het genre vinden, feit staat vast dat er wellicht nooit meer iets zal komen dat The Sixth Sense, Unbreakable of Signs zal evenaren. Dat was alvast niet zo met Old. Corona zal wel de opgegeven reden van het falen zijn, toch hield deze titel het amper een paar weken vol in de bioscoop en daar zaten de negatieve recensies zonder twijfel voor heel veel tussen.




Slechte reclame mag dan ook wel reclame zijn, toch stond de sociale media bol van bioscoopgangers die ontgoocheld waren na het zien van Old. Om het maar meteen te zeggen, die film is niet eens zo slecht. Je zou hem gerust kunnen beschouwen als een genietbare sciencefictionfilm met wat horror-elementjes, alleen zal je anno 2021 moeilijk een film gaan vinden waarin zo schabouwelijk geacteerd werd als hier. Alleen de Luxemburgse Vicky Krieps, die unaniem gelauwerd werd voor haar vertolking in Phantom Thread, houdt het boeltje staande, maar voor de rest moet je het zien te rooien met een ongelooflijk afgrijselijk acterende Gael García Bernal (wat is er met die man gebeurd?), het popsterretje Alexa Swinton, Rufus Sewell die we kennen uit Judy en The Father, en voor de rest zijn het een heleboel namen waar je nog nooit van gehoord hebt, zoals Francesca Eastwood die zeker niet het aardje naar haar vaartje heeft als het op acteren aankomt.




We willen niet te veel spoilers weggeven, anders heb je helemaal niets aan deze film, maar we volgen dus een paar gezinnen die elk zo hun eigen problemen hebben en die denken dat ze online de droomvakantie van hun leven gevonden hebben. Wellicht niet geboekt bij een betrouwbare reisoperator, want eens op de bestemming worden ze op een tropisch eiland gedropt waar ze zich eerst koning te rijk voelen, maar na amper een paar minuten komt het eerste lijk aandrijven en merken de vakantiegangers dat ze in een recordtempo ouder worden en dat hun leven dus na 1 dag zal afgelopen zijn. Dat zorgt voor een paar leuke momenten, maar veel meer dan matig popcornvertier dat gebukt gaat onder voorspelbaarheid en barslechte vertolkingen is de nieuwste van M. Night Shyamalan niet geworden.

BEELD EN GELUID
Old speelt zich zo goed als volledig af op een strand en het hoeft geen uitleg dat dit er op een gloednieuw Blu-rayschijfje van Universal onberispelijk uitziet. De films heeft een uitstekende helderheid en de kleuren worden magistraal mooi weergegeven. Ook in de donkere scenes wanneer de camera verdwijnt in de duistere spelonken krijg je nog altijd scherpe details te zien. De geluidsband is een Dolby TrueHD Atmos 7.1.4 die technisch wel perfect is, maar het moet hebben van wat strandgeluiden zoals opkomende golven, maar op een paar schrikeffecten na bepaalt de dialoog deze geluidsband.

EXTRA'S
Voor de extra's krijgen we een paar korte featurettes en een achttal minuten verwijderde scènes. Shyamalan Family Business is letterlijk en figuurlijk een familie-onderonsje want hierin volgen we hoe Shyamalans dochter het doet als tweede regisseur van de film, en ze heeft het er natuurlijk over hoe het was om als kind opgegroeid te zijn in een familie van de filmmaker. Ook de andere dochters van M. Night hebben meegewerkt aan de film, en je mag twee keer raden of de vader in zijn promotalk lief was over de filmkunsten van zijn dochters of niet. In All the Beach Is a Stage heeft Shyamalan het over de setting en structuur van de film en welke rol die qua stijl inneemt in zijn oeuvre. In Nightmares in Paradise worden in een zevental minuten de opnamelocaties verkend. Tenslotte is er nog het zes minuten durende A Family In The Moment waarin de cast en de crew het heeft over het feit dat ze zich als één grote familie voelden,  al bij al weinig interessants dus...




CONCLUSIE
Old is zeker niet zo slecht als men beweert. Wie gaat voor een genietbare sciencefictionhorrorfilm en vrede kan nemen met voorspelbare wendingen en een cast die verschrikkelijk acteert zal Old misschien nog wel gaan verdedigen. Feit is wel dat dit de zoveelste afbrokkeling is van M. Night Shyamalans eens zo machtige koninkrijk.