:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> WOLFSSCHANZE - HITLER'S HIDDEN BUNKER
WOLFSSCHANZE - HITLER'S HIDDEN BUNKER
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2014-09-10
DOCUMENTAIRE
Adolf Hitlers bunker onder de Reichskanslerei in Berlijn kent u wel. Wie ooit in de Duitse hoofdstad was, die herinnert zich het schuin oplopende, met gras en kleine struiken begroeide talud terzijde van de Potsdammerplatz waaronder zich de betonnen resten van het immense complex bevinden, toegedekt en ontoegankelijk en uitvoerig in beeld gebracht in o.a. Der Untergang (2004) van regisseur Oliver Hirtschbiegel, over de laatste dagen van het Hitler-regime op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Veel minder bekend is de Wolfsschanze (Wolvennest), een immens militair complex in Rastenburg (huidige Ketrzyn) in de buurt van het dorpje Görlitz (in het Pools: Gierloz) in Oost-Pruisen (huidige Polen), dat met het oog op de oorlog tegen Rusland vanaf 1940 in sneltempo werd opgetrokken en waar Hitler tussen 23 juni 1941 en 20 november 1944 ruim 800 dagen verbleef om de oorlogsvoering persoonlijk te leiden. Toen de Russische opmars Oost-Pruisen uiteindelijk binnenrolde, ontmantelden de nazi’s het complex en bliezen de betonnen structuur op.

 

Voor de Wolfsschanze werd een moerassig en moeilijk toegankelijk gebied uitgekozen in een merenlandschap. Het klimaat was er vochtig en broeierig in de zomer en ijskoud in de winter met veel sneeuw die maandenlang bleef liggen. In haar memoires beklaagde Treudl Junge, Hitlers secretaresse, zich over de muggen die het onmogelijk maakten om door de dichte bossen te wandelen of gewoon een sigaretje te roken in openlucht. Het leven speelde er zich dus grotendeels af in een honderdtal als gebouwen opgetrokken bunkers, die in een latere fase (toen men vreesde voor vijandige bombardementen) door grotere bunkers met een dak van 8 meter dik beton werden beschermd. Vanuit de lucht was er nauwelijks wat te merken van de met grassen, struiken en zelfs bomen beplante gebouwen, terwijl de paden met netten waren gecamoufleerd zodat de duizenden bewoners (personeel en arbeidskrachten) aan het oog onttrokken bleven. De bouw was toevertrouwd aan de zgn. Organisation Todt, een volgens militaire principes georganiseerde bouwtroep, maar na z’n nooit helemaal opgehelderde dood tijdens een vliegtuigcrash in de buurt van de Wolfsschanze, werd Fritz Todt opgevolgd door Albert Speer die de grote Hitler-bunker vergeleek met de Egyptische piramides. Aanvankelijk werden West-Duitse arbeidskrachten aangetrokken – naar schatting werkten er op bepaalde momenten tussen 2000 en 5000 mensen op de werf – maar toen de Duitse mannen steeds vaker voor de oorlogsvoering werden opgeroepen, deed men een beroep op dwangarbeiders.

 

In Wolfsschanze – Hitler’s Hidden Bunker proberen de makers met computeranimatie een overzichtelijk beeld te schetsen van het militair complex in Oost-Pruisen en dat is nodig, want uit wat er ter plekke overblijft (met struiken en bomen overgroeid beton en verroest staaldraad) kan men zich nog nauwelijks een idee vormen van de omvang van het gigantische complex waaraan een vliegveld en een treinstation verbonden waren, dat werd beveiligd door drie schrikdraadversperringen en een 100 meter breed mijnenveld om ongewenste bezoekers uit de buurt te houden. Tot 1955 ruimden de Poolse autoriteiten overigens meer dan 40.000 mijnen op in de omgeving. Door de combinatie van computeranimaties en opnamen van de overgebleven resten, krijgt de kijker een vrij goed overzicht van hoe de Wolfsschanze er ooit uit heeft gezien, hoe het complex was ingedeeld en wie waar z’n hoofdkwartier had, want niet alleen Hitler en z’n entourage woonden meer dan 2 jaar in Oost-Pruisen, ook de andere grote nazikopstukken hadden er een bunker, terwijl de meesten van hen hun gezinnen hadden ondergebracht in luxueuzere omstandigheden (Van Rippentrop betrok zelfs een echt kasteel op luttele kilometers van de Wolfsschanze). Hitler zelf nam genoegen met z’n sober ingerichte bunker in het centrale deel van het complex. Hij klaagde schijnbaar nooit, ook al was er van slapen nauwelijks sprake wegens het brommen van de airco-installatie, aldus z’n secretaressen, die bijna voortdurend geplaagd werden door hoofdpijn. Zij sliepen uiteindelijk niet meer in de Führerbunker, maar in een bijgebouwtje, ook al was dat niet zonder gevaar wegens de voortdurende dreiging van geallieerde bombardementen.

 

Wolfsschanze – Hitler’s Hidden Bunker is een Poolse documentaire en jammer genoeg hebben de makers iets te veel naar slechte documentaires op Amerikaanse zenders gekeken, want ze vonden het schijnbaar nodig om elk hoofdstuk in te leiden met overdadige computeranimaties. Twee tot drie keer wordt er aandacht besteed aan zijdelingse aspecten (o.a. de gepantserde Hitler-treinwagon), maar die blijven gelukkig dicht genoeg in de buurt van het hoofdthema. Hitlers treinwagon werd overigens voortdurend gebruikt op het traject tussen Berlijn en de Wolfsschanze en tijdens de renovatie en uitbreiding van z’n bunker in het voorjaar van 1944, fungeerde die als woonruimte en kantoor. De informatie in de documentaire is gelukkig voldoende interessant, mede omdat films over de Wolfsschanze zeldzaam zijn en de hier gepresenteerde 3D-reconstructies wel degelijk goed gemaakt zijn. Bovendien mag u ook een kijkje nemen in de Führerbunker en leiden de makers u rond in het privévertrek van Adolf Hitler.

 
BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit is op niveau, zowel wat de opnames in de ruïnes van de Wolfsschanze als de animaties betreft. Het commentaar is zinvol en klinkt goed (Engels). Jammer dat tot drie keer toe de stem heel kort dubbel klinkt, wat wellicht wijst op een onzorgvuldigheid tijdens het mixen van het geluid. We hebben het voor alle zekerheid nog een keer nagekeken, maar Wolfsschanze schrijf je wel degelijk met ss in het midden, wat releasefirma TDM schijnbaar over het hoofd heeft gezien bij het drukken van de hoes.
 
EXTRA’S
Geen.
 
CONCLUSIE
De aanpak is een beetje te Amerikaans naar onze smaak (te veel overbodige animatie in de aanloop naar een nieuw hoofdstukje), maar alles wat u over de Wolfsschanze moet weten, zit wel degelijk in deze documentaire en ook visueel is er sprake van een bevredigende werkwijze.




cover



Studio: TDM Entertainment

Regie: Jan Giedrojé
Met: -

Film:
7/10

Extra's:
0/10

Geluid:
6,5/10

Beeld:
8/10


Regio:
2

Genre:
Documentaire

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
2010

Leeftijd:
12

Speelduur:
50 min.

Type DVD:
SS-SL

Barcode:
8717496854186


Beeldformaat:
1.78:1 PAL

Geluid:
Engels Dolby Digital 5.1


Ondertitels:
Nederlands
Extra's:
• geen

Andere recente releases van deze maatschappij