:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> MUSIC OF THE HEART
MUSIC OF THE HEART
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2015-08-20
FILM
Wes Craven associëren we met horrorfilms, maar in dit geval bewijst hij ook een meester te zijn in een heel ander genre, want Music Of The Heart is van begin tot einde een feelgoodfilm die 2 Oscarnominaties in de wacht sleepte (Meryl Streep, beste hoofdactrice; Diane Warren, originele song) én een BAFTA-nominatie (Meryl Streep). Het verhaal is uit het leven gegrepen, want Meryl Steep kruipt in de huid van Roberta Guaspari, een violiste die in East Harlem zowat op haar eentje een muziekonderwijsprogramma uit de grond stampte voor kinderen uit achtergestelde gezinnen en die na tien jaar een benefietconcert organiseerde om het ondertussen wegens bezuinigingen opgedoekte initiatief toch een vervolg te geven. Tot haar eigen verbazing kreeg ze daarvoor de medewerking van tal van grote Amerikaanse en internationaal gerenommeerde violisten in Amerika’s bekendste concertzaal: Carnegie Hall in New York City.

 

Het verhaal begin op het moment dat Roberta (Meryl Streep) in de steek wordt gelaten door haar echtgenoot. Ze trekt bij haar moeder in, maar die laat haar verstaan dat ze werk zal moeten zoeken, want dat ze zelf te weinig inkomen heeft om haar dochter en haar beide zoontjes te onderhouden. Roberta vindt werk als inpakster in een winkel, waar ze Brian Turner tegen het lijf loopt met wie ze samen op de high School zat en die altijd een boontje voor haar heeft gehad. Hij geeft haar het adres van een public school in East Harlem waar men op zoek is naar een muzieklerares. Maar directrice Janet Williams (Angela Bassett) is niet onder de indruk van Roberta’s cv en pas nadat ze Roberta’s zoontjes Nick en Alexi, resp. 7 en 5 jaar oud, op de viool aan het werk heeft gezien en gehoord, neemt ze de jonge vrouw in dienst als tijdelijke kracht. Tien jaar later valt het verdict: de vioollessen worden geschrapt wegens krimpende budgetten. Daarmee is Roberta het niet eens en dus zoekt ze naar een uitweg voor de kinderen, maar ook voor zichzelf.

 

Feelgoodfilms hebben een slechte reputatie bij cinefielen. Ze mikken zgn. op de buik en veel te weinig op het hoofd. Dat het anders kan bewijst Wes Craven in Music Of The Heart, ook al is er sprake van emotie en een buikgevoel, want hij slaagt erin om een perfecte mix tot stand te brengen waarin het sociale element (de zorg voor de toekomst voor jongeren in een achtergestelde buurt) altijd voorop staat. Er is m.a.w. ook sprake van een zekere dramatische spanning, en alhoewel het duidelijk is in welke richting de handeling zal evolueren, is het vooral verrassend op welke manier het doel wordt bereikt, en je kan er gif op innemen dat Wes Craven de opdracht had geweigerd indien hij geen beroep had kunnen doen op de ronkende namen die de echte Roberta Guaspari aan haar succesvolle resultaat hadden geholpen. Zelfs Meryl Streep was onder de indruk van wat Wes Craven tot stand wist te brengen en in het interview (zie Extra’s) noemt ze de slotscène uit deze film één van de hoogtepunten uit haar carrière.

 

Een film maken met kinderen is geen gemakkelijke aangelegenheid en vooral niet als ze geen toneelopleiding hebben gekregen of niet over een natuurlijk talent ter zake beschikken en dat is in Music Of The Heart het geval, want heel veel acteurs (kinderen en tieners) zijn geselecteerd uit de leerlingen van Roberta Guaspari. Dat komt het realiteitsgehalte ten goede (omdat ze in de meeste gevallen uitstekend viool spelen), maar het houdt ook een risico in, nl. dat hun voordracht gekunsteld en onnatuurlijk overkomt. Maar dat weet Wes Craven te voorkomen door professionele acteurtjes te gebruiken voor de essentiële rollen (met veel tekst), o.a. Henri Dinhofer als Alexi en Michael Angarano als Nick (de zoontjes van Roberta), en door alle kinderen in de tweede helft van de film – ze zijn dan 10 jaar ouder – door professionele acteurs te vervangen. Het zal u trouwens opvallen dat die tweede helft van de film een vrij hoog documentaire gehalte heeft.

Angela Bassett speelt de rol van de schooldirectrice en ze doet dat op een uitstekende manier, want ze voert een personage op dat hoge eisen stelt, maar dat ook gevoelig is voor de verontwaardiging van Roberta Guaspari, die de afschaffing van de vioollessen een aanslag noemt op de toekomstmogelijkheden van haar pupillen, want de vioollessen houden de kinderen niet alleen van de straat, waar ze alleen foute dingen kunnen leren, ze geven ze een doel en ze brengen ze discipline bij. Meryl Streep kruipt in de huid van Roberta Guaspari en zij staat voor een moeilijke opdracht, want de vrouw in kwestie leeft nog en het was dus belangrijk om een goed gemiddelde te vinden: het oorspronkelijke karakter respecteren én toch een aantrekkelijk en inspirerend filmpersonage neer zetten. Dat doet ze op een uitstekende manier, want ze maakt van Roberta een sterke vrouw, terwijl ze haar grote muzikale talent perfect etaleert én ook haar sociale bezorgdheid om het lot van de jonge vioolspelertjes zeer nadrukkelijk en op een genuanceerde manier in de verf zet. En zoals we dat van Meryl Streep gewend zijn, heeft ze er ook geen moeite mee om zich Roberta’s New Yorkse accent eigen te maken. In een kleinere rol ziet u Aidan Quin als de oude schoolvriend die Roberta op weg helpt, maar die emotioneel te weinig in z’n mars heeft om haar leven te delen, en een zeer aantrekkelijke Gloria Estefan, die bewijst dat ze meer kan dan alleen maar zingen.

 
BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit is veelzijdig – wegens de vele locaties – en ondanks de relatieve ouderdom van de film toch volgens de vandaag geldende voorwaarden. Van ongerechtigheden is geen sprake. De muziektrack bevat uiteraard heel veel muziek van de jonge muzikanten. Vaak eenvoudige deuntjes die worden gebruikt om kinderen viool te leren spelen, maar in het tweede deel van de film hoorden we zelfs fragmenten uit de Cellosuites van J.S. Bach en stukken uit minstens één van z’n vioolconcerten. Mason Daring, een componist die meestal voor tv-documentaires werkt, schreef de additionele muziek.

 
EXTRA’S
In Interviews met de Cast komen bijna alle hoofdacteurs uit de film in een kort interview aan bod over hun rol en de boodschap van de film. De samenwerking met Wes Craven komt uiteraard aan bod, en uiteraard het feit dat hij een film aangedurfd heeft die helemaal buiten zijn gewoonlijke genre ligt. Vooral het fragmenten met Meryl Streep is interessant. Voorts is er een korte Behind the Scenes en een al even korte Making of, zijn er wat Deleted Scenes, gevolgd door de Originele Trailer. De muziek uit de film kan u apart beluisteren in Musical Extra’s.
                                     
CONCLUSIE
Een feelgoodfilm die gebaseerd is op waargebeurde feiten, met een documentaire-achtige tweede helft en uitstekende vertolkingen van Meryl Streep, Angela Bassett, Aidan Quin en Gloria Estafan, emotioneel bij momenten, maar vooral de verfilming van een vrouwenleven in teken van de aandacht en de zorg voor kinderen die met een achterstand in het leven vertrekken. Mooi.



cover




Studio: RCV

Regie: Wes Craven
Met: Meryl Streep, Henry Dinhofer, Michael Angarano, Robert Ari, Aidan Quinn, Teddy Coluca, Angela Bassett, Jos Pais, Barbara Gonzalez, Gloria Estefan

Film:
7,5/10

Extra's:
4/10

Geluid:
8,5/10

Beeld:
8/10


Regio:
2

Genre:
Drama

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
1999

Leeftijd:
16

Speelduur:
125 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
8713045200626


Beeldformaat:
1.85:1 anamorfisch PAL

Geluid:
Engels Dolby Digital 5.1

Ondertitels:
Nederlands
Extra's:
• Interviews met de Cast
• Originele Bioscooptrailer

• Behind the Scenes
• Making of 
• Deleted Scenes
• Musical Extra’s

Andere recente releases van deze maatschappij