DRESDEN
Een keerpunt in de oorlog voor het eerst centraal in een film
Na Der Untergang is er nu Dresden.

Dresden, 1945. Verpleegster Anna Mauth (Felicitas Woll) werkt samen met haar vriend, Alexander Wenninger (Benjamin Sadler), in hetzelfde ziekenhuis, dat geleid wordt door Anna's vader. Buiten de witte muren wordt de situatie steeds hopelozer voor het Duitse leger. Terwijl Anna zich verlooft met Alexander, wordt er in de buurt een Engelse bommenwerper uit de lucht gehaald. Robert Newman (John Light), de enige overlevende, weet zich te verstoppen in de kelder van het ziekenhuis. Wanneer de verpleegster hem daar voor het eerst ontdekt, denkt ze aanvankelijk dat het om een deserteur uit het Duitse leger gaat. Ook nadat ze de waarheid te weten komt, blijft ze de man echter in het geheim verzorgen. Anna en de Engelsman leren elkaar steeds beter kennen en al snel evolueert hun vriendschap tot een hartstochtelijke passie.

Anna blijft Alexander bedriegen en brengt daarmee zowel zichzelf als Robert in het gevaar, maar dan gebeurt er iets verschrikkelijks, dat de geschiedenisinboeken zal gaan als een van de ergste bombardementen ooit. Tussen 13 en 15 februari wordt de prachtige stad immers bestookt door bommenwerpers onder leiding van de British Royal Air Force. Deze militaire actie zal ongeveer de helft van de stad in ruïnes achterlaten en 25000 tot 35000 slachtoffers maken. Later zal er zelfs door minder betrouwbare bronnen over een dodental van 300000 gesproken worden.

Anna, Robert en Alexander zullen temidden van de bombardementen moeten proberen overleven, maar kan ook hun liefde voor elkaar intact blijven?

Liner notes
Dresden is met een budget van meer dan 10 miljoen met enkele lengten voorsprong de duurste productie uit de geschiedenis van de Duitse televisie. Dat de tv-bozen van EOS Entertainment het aandurfden om zoveel geld te investeren, is onder andere te danken aan regisseur Roland Suso Richter, die met The I Inside in 2003 internationaal succes boekte en aan het bijzonder goed ontvangen Der Untergang, waar EOS Entertainment zelf een jaar later hoge ogen mee gooide.

In maart 2006 zaten niet minder dan 13 miljoen kijkers voor de buis gekluisterd om de televisiepremière van Dresden te kunnen zien. Dat deze film drie prijzen (beste jonge acteur/actrice en de speciale prijs voor Nico Hofmann op de Beierse Televisiepijzen en beste film voor televisie of miniserie op de Duitse televisieprijzen) en evenveel nominaties in de wacht wist te slepen, hoeft dan ook niet te verwonderen. En daar stopt het niet, want inmiddels werd Dresden een van de weinige producties die ooit op de televisie vertoond werd bij de Britten, die het gewoonlijk niet zo begrepen hebben op Duitse producten. Ook televisiekanalen in Spanje, Frankrijk en Nederland kochten de film al aan.

In 2001 gebruikte regisseur Richter al een historische achtergrond om een spannend verhaal op te presenteren. In het op feiten gebaseerde en internationaal gelauwerde (9 prijzen, 2 nominaties) Der Tunnel werden de lotgevallen van een groep Oostberlijners die een tunnel wilden bouwen om naar het westen te ontsnappen gevolgd. In die film - die oorspronkelijk in twee delen te zien was - moesten de hoofdpersonages nog oppassen voor de Oostduitse politie en verraad van hun eigen vrienden, maar in Dresden is alles zowel veel persoonlijker als onpersoonlijker. Aan de ene kant is er het onvoorspelbare en weinig zichtbare gevaar van boven, aan de andere kant is er de dreiging die de gevaarlijke romance tussen Anna en Robert met zich meebrengt.

De makers kozen ervoor zich te concentreren op het tweede spanningsveld. Daardoor is Dresden vooral een liefdesverhaal geworden, waar de oorlog de personages niet van hun voetstukken trekt. Net zoals in films als The English Patient, Titanic en het minder geslaagde Pearl Harbor staan hier de emoties en persoonlijke relaties tussen de verschillende protagonisten centraal, en niet de oorlogsgruwelen, die echter wel degelijk aan bod komen.

Dat het bombardement op Dresden zoveel impact zou hebben, had niet enkel te maken met het enorme aantal doden, maar ook met de stad zelf. Dresden was in 1945 een prachtig voorbeeld van geweldige barokke architectuur. De bekende geschiedkundige Frederick Taylor zei ooit dat Dresden "een symbool was voor het barokke humanisme en al het beste van Duitsland. Tijdens de Nazi periode had Dresden ook al het slechtste van Duitsland." Voorstanders van het bombardement roepen net die laatste bewering in als voldoende rechtvaardiging voor de oorlog.

De aanval zelf volgde op vroegere plannen om de doorgang van het Russische leger naar het westen te faciliteren door middel van bombardementen op Berlijn en een aantal andere oostelijk gelegen steden. De Joint Intelligence Comittee was immers, onder andere door het decoderen van Duitse berichten, tot de conclusie gekomen dat de Duitsers hun oostelijk front zouden kunnen versterken met maar liefst 42 divisies (en dus een half miljoen soldaten) en dat een aantal zware luchtaanvallen een dergelijke troepenbeweging konden vertragen of verhinderen. Als Dresden niet werd aangevallen, zouden de Duitsers in staat geweest zijn hun spoorverkeer via deze stad om te leiden, en zouden de aanvallen op Berlijn en Leipzig mogelijk een maat voor niets geweest zijn.

De bombardementen hadden verschrikkelijke gevolgen, die al vergeleken werden met wat er in Hiroshima en Nagasaki gebeurde. Door grote hoeveelheden explosieven te droppen om zo de daken weg te blazen, gevolgd door brandbommen en dan nog meer bommen om de brandweer tegen te houden, werd er een zichzelf voedende vuurstorm gecreëerd, die temperaturen bereikte van meer dan 1500 graden celsius. Talloze mensen werden door de interactie met de koude lucht het vuur ingezogen en minstens 25000 onder hen lieten het leven.

Eerst wilden de Duitsers de aanval op Dresden nog inroepen om de conventie van Genève te mogen breken aan het westelijk front, maar uiteindelijk werd het incident in Dresden vooral gebruikt als propaganda.

Günter Grass, de Duitse Nobelprijswinnaar voor literatuur, Simon Jenkins, voormalige redacteur van The Times en vele anderen noemden het bombardement op Dresden een oorlogsmisdaad en zelfs genocide. De wetgeving omtrent luchtaanvallen was ten tijde van de Tweede Wereldoorlog echter erg warrig en ondanks het misplaatste gebruik van het woord 'Holocaust' door Holger Apfel, de leider van de extreemrechtse Nationaal-Democraten, in 2005, werd de aanval voorlopig niet officieel erkend als dusdanig.

Dat het bombardement op Dresden voor heel wat discusseis en controverse heeft gezorgd en dat het moedig is om er een film over te maken, mag echter wel duidelijk zijn. Dresden: een film om niet te missen.

Specificaties
Regisseur: Roland Suso Richter (The I Inside, Der Tunnel)
Cast: John Light (The Lion In Winter, Love In A Cold Climate, Band Of Brothers), Felicitas Woll (Abgefahren, Girls On Top), Benjamin Sadler (Luther, Rosenzweig's Freedom)
Beeld: 16:9 anamorphic widescreen (1.78:1)
Geluid: Dolby Surround 5.1 Duits gesproken
Nederlands ondertiteld
Genre: oorlog
Speelduur: 177 minuten
Leeftijd: 12, angst en geweld
DVD release : 30/01/2007

Extra's:
Beeld: 4:3 full frame
Geluid: Dolby Surround 2.0 Duits gesproken
Nederlands ondertiteld
• Documentaire Rain of Steel
• The Making Of
• Liner notes
• Photo gallery
Speelduur: 73 minuten