LEWIS - SEIZOEN 3
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2011-04-08
SERIE
In Lewis volgen we de enquêtes van Robbie Lewis (Kevin Whately), hoofdinspecteur bij de Thames Valley Police in Oxford, die hem niet zelden naar het academische milieu van de prestigieuze universiteit aldaar leiden. Lewis is een intelligente, maar wat humorloze inspecteur, nogal joviaal in de omgang, maar die soms ook wel eens durft te zitten binnenvetten. Onder de hoede van zijn baas Jean Innocent (Rebecca Front) en met behulp van zijn jonge charismatische adjunct, de gesjeesde theologiestudent James Hathaway (Laurence Fox), blijft geen mysterie onopgelost, alhoewel de reeks zijn reputatie eer blijft aandoen en dus laten we zeggen de lijkzakken beter in grote verpakking aangekocht worden.

Dat de standaarden die het productieteam van Inspector Morse aanhield ook in deze sequel omtrent zijn adjunct Lewis zouden behouden blijven, was voor iedereen, inclusief mezelf, een aangename verrassing. Op één kleine uitschuiver in de aflevering Counter Culture Blues na heeft de reeks absoluut geen nood meer aan referenties m.b.t. zijn illustere voorganger, en is Lewis op zich een intelligente detectivereeks geworden die in het verschraalde genre de kijker tenminste niet voor debiel aanziet. In deze derde reeks is er voor het eerst, met name in de aflevering The Quality Of Mercy, ook wat ruimte voor de persoonlijke besognes van de inspecteur zelf, zeer met mate gedoseerd zodat het toch geen farce wordt. De manier waarop elke aflevering rond een thema wordt opgebouwd, zoals het bekende Inklings-genootschap in Allegory Of Love, tot nog toe zeker één van de beste afleveringen uit de reeks, toont zonder de minste twijfel aan dat de makers van deze reeks zeer minutieus hun werkstukken hebben voorbereid. Het produceren van maar vier afleveringen per seizoen komt bovendien de kwaliteit absoluut ten goede, want je kan nergens, maar dan ook nergens de makers ervan betichten dat ze in herhaling vallen. Elke aflevering van Lewis is een volwaardige whodunit, goed voorzien van oren en poten.
AFLEVERINGEN
9. Allegory Of Love
De jonge vrouw Marina Hartner (Katia Winter) wordt teruggevonden naast de rivier, haar hoofd ingeslagen met een antieke spiegel. Professor Hamid Jassim (Art Malik), lector in vergelijkende godsdienstwetenschappen, meldt 's anderendaags dat er een zestiende-eeuws kunstwerk uit zijn kantoor ontvreemd is. Lewis vermoedt dat de dader de vrouw verward heeft met Alice Wishart (Cara Horgan), de verloofde van de nieuwe succesvolle fantasy-auteur Dorian Crane (Tom Mison). Die heeft het prestigieuze plan opgevat om het legendarische literaire genootschap The Inklings, waartoe onder meer C.S. Lewis en Tolkien behoorden, nieuw leven in te blazen. Hij is echter zelf de volgende die het tijdige met het eeuwige verwisselt, met een replica van een zwaard uit The Chronicles Of Narnia door zijn borst.
10. The Quality Of Mercy
Niemand is eigenlijk fan van Richard Scott (Daniel Sharman), een amateur-toneelspeler die op de universiteit meedoet in een voorstelling van Shakespeares The Merchant Of Venice. De rest van het amateurgezelschap moet beslissen of ze na zijn dood de voorstelling nog voort zullen zetten en de ambitieuze producente Emma Golding (Daisy Lewis) zet het licht op groen. Op advies van één van de aanwezigen wordt inspecteur Hathaway van aan de zijlijn betrokken bij een onderzoek naar een fraudeur die op een gewiekste manier geld aftroggelt van hoteleigenaars. Hathaway kan hem vatten en het blijkt na enig speurwerk om de man te gaan die vóór vijf jaar Lewis' vrouw heeft doodgereden en daarna vluchtsmisdrijf heeft gepleegd.

11. The Point Of Vanishing
Stephen Mullan (Danny Midwinter) ging eerst als heroïneverslaafde door het leven, maar sinds hij de bijbel heeft ontdekt is hij een devoot christen die geen gelegenheid laat schieten om in debat te treden met zijn favoriete tegenstander Tom Rattenbury (Julian Wadham), een fysicus en notoire atheïst. Mullan is zelfs één keer zover gegaan dat hij heeft geprobeerd om Rattenbury te overrijden. Zijn opzet is echter mislukt en Toms dochter Jessica (Ophelia Lovibond) isbij het ongeluk voor het leven verlamd geraakt. Als Mullan verdronken wordt in zijn bad, is Rattenbury natuurlijk verdachte nummer één, maar Mullan heeft eigenlijk een fantastische verdwijntruc op poten gezet...
12. Counter Culture Blues
Midnight Addiction was een hete rockband in de jaren 60 die is uiteengevallen na de mysterieuze zelfmoord van leadzangeres Esme Ford (Joanna Lumley). De band had een grotere reputatie door de stomende nymfomanie van haar frontvrouw dan door haar muziek. Het is dan voor de resterende bandleden ook een verrassing als Esme na 35 jaar afwezigheid plots weer voor de deur van Richie Macguire (David Hayman) staat. Hun manager, Vernon Oxe (Simon Callow), droomt al van een groots opgezette reünietour. Maar er zijn sporen van een moord te vinden voor de poort van hun landgoed: iemand heeft een weesjongen (Thomas Kane) herhaaldelijk voor de poort overreden en het lijk elders gedumpt. Ook opnamenleider Bone (Zig Byfield) en professor klassieke muziek Samantha Wheeler (Isobel Middleton), die als hevige fan in haar vrije tijd biografische teksten voor de cd-hoezen schreef, komen om. De enige die zich wellicht nog iets omtrent het tumultueuze einde van de band kan herinneren is bassist Mack (Hilton McRae), de jongere broer van Bone, maar die heeft door het vele drug- en drankgebruik al moeite om zich zijn eigen naam te herinneren.
BEELD EN GELUID
De afleveringen staan in 1.78:1 gepresenteerd; het geheel ziet er aanvaardbaar uit, maar de keuze voor single layer disks zorgt toch hier en daar voor minder goede compressie, te merken aan o.a. de textuur van gebladerte en de gebouwen in Oxford. Panbewegingen plegen al eens te stotteren. De kleuren zien er natuurlijk uit, maar ogen nu niet dadelijk spetterend. De serie is met een nogal grove korrel geschoten, wat artistiek gesproken niet altijd de beste keuze is. Grootste achteruitgang is dat ditmaal de Dolby Digital 5.1-track, die op de vorige disks niet geadverteerd stond maar er wel was, is teruggedrongen voor uitsluitend een Dolby Surround 2.0-track. Voor een televisieserie die vooral opgehangen is aan speurwerk en dialogen is het echter zeker geen slechte track, alleen de soundtrack van oudgediende Barrington Pheloung klinkt wat ijl.

EXTRA'S
Naar ahem, "goede" gewoonte bevatten deze disks geen extra's, zelfs geen menu of hoofdstukkenkeuze. Een groot nadeel is ook dat als je eerst disk 1 speelt en daarna disk 2, die op dezelfde tijdscode begint als waar je met 1 gestopt bent, waardoor je al dadelijk te zien krijgt wie de moordenaar is. Echt wel leuk om zo een detective te verprutsen!
CONCLUSIE
Lewis is een volwaardige detectivereeks geworden die zijn eigen sporen verdient en niet langer afhangt van Inspector Morse. Inhoudelijk zijn de disks uitstekend, maar technisch rammelt er vanalles aan.