:: BESPREKINGEN ::
DVDInfo.be >> Bespreking >> 12 YEARS A SLAVE
12 YEARS A SLAVE
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2014-12-08
FILM
Met z’n debuutfilm Hunger en de opvolger Shame schreef de Engelse filmregisseur Steve McQueen twee sterke producties op z’n naam waarmee hij evenveel BAFTA Awards-nominaties in de wacht wist te slepen, maar met 12 Years A Slave ging hij meteen voor het goud en dat kreeg hij ook toen de Academy-jury hem begin 2014 de Oscar toekende voor beste film, beste vrouwelijke bijrol en beste scenario, waarmee hij de allereerste zwarte regisseur is die de prijs in ontvangst mag nemen. In 12 Years A Slave vertelt hij het waargebeurde verhaal van Salomon Northup, een vrije zwarte man uit New York die in 1841 wordt ontvoerd tijdens een verblijf in Washington en verkocht als slaaf aan een katoenplanter uit de buurt van New Orleans.  Zoals de titel suggereert zal z’n hel 12 jaar duren. Z’n vrouw en kinderen weten ondertussen niet wat er met hun echtgenoot en vader is gebeurd en tegen de tijd dat hij weer in New York verschijnt zijn z’n kinderen volwassen en mag hij zich grootvader noemen. Northrups wedervaren is niet uniek want door de afschaffing van de slavernij in Engeland (1833) was de aanvoer van arbeidskrachten in de V.S. schaars geworden terwijl de vraag hoog bleef en dus bevoorraadden zuidelijke plantagehandelaren zich via de import uit de noordoostelijke Amerikaanse staten teneinde hun lucratieve handeltje in stand te houden. Northup is één van de weinigen die naar huis terugkeerden, want de meesten overleefden de uitbuiting en de lijfstraffen niet en vluchtelingen maakten nauwelijks een kans in staten waar ze vogelvrij waren als ze buiten het grondgebied van de plantage van hun eigenaars werden betrapt.

 
 

Wie oud genoeg is herinnert zich beslist nog Roots (1977) en Roots: The Next Generation (1979) naar de boeken van de Amerikaanse auteur Alex Haley, waarin die verslag uitbrengt over de lotgevallen van zijn voorouders vanaf de ontvoering van Kunta Kinte in West-Afrika in 1767 tot de tijd van hemzelf en z’n kinderen in de jaren zeventig van de vorige eeuw, en wellicht herinnert u zich ook nog Amistad (1997) waarin Steven Spielberg het onderwerp slavernij aansneed naar aanleiding van de procesvoering omtrent de muiterij op een slavenschip met als bestemming een noordoostelijke Amerikaanse haven in 1839. Steve McQueen betreedt met andere woorden geen maagdelijk en onontgonnen terrein als hij het weinig fortuinlijke lot van Afro-Amerikanen in de 18de en 19de eeuw nog maar eens in de kijker plaatst, want wat hij toont hebben regisseurs voor hem ook al in beeld gebracht en dat het in dit geval om een zgn. vrije zwarte gaat is in het licht van de historische feiten niet meer dan een nuance, want Northup kreeg uiteindelijk geen gelijk in het proces tegen de slavenhandelaar (als zwarte kon hijzelf niet tegen hem getuigen) en na vele jaren zelfs niet tegen de beide mannen die hem ontvoerden. In het noorden van de VS werden zwarten dan misschien niet als slaven behandeld, gelijke rechten hadden ze niet en als je beseft dat meer dan de helft van de gevangenisbevolking in de VS anno 2014 uit kleurlingen bestaat, dan vraag je je af in hoeverre er ooit sprake is geweest van een brede maatschappelijke wil tot gelijkberechtiging in het zuiden én in het noorden.

 

In dat kader is 12 Years A Slave een verhaal dat telkens opnieuw moet worden verteld, want ook als er vanuit moet worden gegaan dat maatschappelijke emancipatie geen makkelijke opdracht is voor mensen met een totaal ander ontwikkelingsniveau en andere culturele gebruiken, is het twijfelachtig of dat leidt tot een achterstand van generatie op generatie, waarbij we niet mogen vergeten dat rassenscheiding in de hele Verenigde Staten tot in de jaren zestig van de vorige eeuw de regel was en pas werd opgeheven in de Civil Rights Act in 1964, dat is precies 50 jaar geleden en dus is 12 Years A Slave de perfecte film om die zwarte periode uit de Amerikaanse geschiedenis nog eens in herinnering te brengen. Dat het uiteindelijk een Engelsman en dus een Europeaan is die dat doet, is beslist geen toeval, ook al zit er momenteel een zwarte man als president in het Witte Huis in Washington.

 

Steve McQueen doet er 128 minuten over om het verhaal over Salomon Northup in beeld te brengen en dat is een lange zit, maar meestentijds weet hij het spannend te houden met tal van emotionele momenten zoals in de scène waarin Salomon bijna wordt opgehangen na een vechtpartij met een voorman of de scène waarin een jonge zwarte vrouw tot bloedens toe met zweepslagen wordt gestraft omdat ze een relatie zou hebben met een naburige katoenplanter. Opnieuw: het zijn scènes die we eerder gezien hebben, maar ze blijven emotioneren en choqueren, want ze zijn het blijvende bewijs van het gebrek aan respect voor het leven van een ander en bij uitbreiding voor menselijk leven tout court.

 

McQueen heeft met Michael Fassbender (A Dangerous Method, 2011; Fish Tank, 2009) en Brad Pitt (The Tree of Life, 2011) twee grote namen weten te strikken en liefhebbers van tv-series zoals Sherlock (2010) of Parade’s End (2012) herkennen beslist ook Benedict Cumberbath als de goedmenende plantage-eigenaar en Paul Giamatti uit Downton Abbey (2013), maar de beste indruk maakt uiteraard Chiwetel Ejifor (Children of Men, 2006) als Salomon Northup, die als hoofdpersonage zo goed als de hele film schraagt, zij het dat hij vooral treurig moet kijken om z’n onfortuinlijke lot extra te accentueren. Michael Fassbinder is de clichématige seksueel gefrustreerde en hardvochtige plantage-eigenaar Edwin Epps die Northup en z’n lotgenoten het leven zuur maakt en Brad Pitt is de zeer menselijke Canadees die bereid is om het zijne op het spel te zetten om dat van Northup in een nieuwe richting te sturen. Lupita Nyong’o ten slotte is de goeduitziende jonge slavin waarop plantage-eigenaar Epps z’n zinnen heeft gezet, maar die tegelijk het onderwerp is van z’n afkeer voor alles wat zwart of Afrikaans is. Het personage blijft op een zekere afstand van de kijker en qua acteerprestatie heeft de rol niet veel om het lijf. De Oscar was in dit geval makkelijk verdiend.

 
BEELD EN GELUID
12 Year A Slave is prachtig in beeld gebracht met felle kleuren en een acceptabele detaillering. De soundtrack is van de hand van Hans Zimmer en dat is een garantie voor kwaliteit.
 
EXTRA’S
Op disk twee staat de documentaire A Historical Portrait over de slavenhandel in de VS, vervolgens ziet u The Director’s Vision op de feiten, een blik op The Team, The Cast, The Score en de Legacy, gevolgd door een B-roll en de Originele Bioscooptrailer.

 
CONCLUSIE
Gezien het onderwerp en de prachtige manier waarop de film in beeld is gebracht, had de Oscar-jury nauwelijks een keuze en mocht regisseur Steve McQueen drie gouden beeldjes mee naar huis nemen. Heel erg origineel is 12 Year A Slave evenwel niet en nieuw is de verhaalstof evenmin. Jammer dat de Academy-jury uiteindelijk The Wolf Of Wall Street (2013) – beslist een betere films – en zelfs Dallas Buyers Club (2013), links liet liggen, maar misschien voelden de heren en dames zich moreel verplicht om te doen wat ze uiteindelijk deden? 



cover




Studio: Belga Home Video

Regie: Steve McQueen
Met: Chiwetel Ejiofor, Dwight Henry, Dickie Gravois, Bryan Batt, Paul Giamatti, Benedict Cumberbatch, Michael Fassbender, Lupita Nyong’o, Brad Pitt

Film:
8/10

Extra's:
6/10

Geluid:
8/10

Beeld:
8,5/10


Regio:
2

Genre:
Historisch

Versie:
Benelux (NL)

Jaar:
2013

Leeftijd:
16

Speelduur:
128 min.

Type DVD:
SS-DL

Barcode:
5412370830104


Beeldformaat:
2.35:1 anamorfisch PAL

Geluid:
Engels Dolby Digital 5.1
Frans Dolby Digital 5.1


Ondertitels:
Nederlands, Frans
Extra's:
A Historical Portrait
• The Director’s Vision

• The Team

• The Cast

• The Score

• Legacy

• B-roll

• Originele Bioscooptrailer


Andere recente releases van deze maatschappij