Joe Cocker was vooral succesvol in de VS, mede door het feit dat de muziek die hij maakte bij de Amerikaanse r&b-traditie aansluit eerder dan bij de Europese. In Europa is hij vooral bekend wegens zijn Beatles-covers (She Came in Through the Bathroom Window, Something), terwijl hij in Amerika vooral bekendheid verwierf met z’n geslaagde covers van Bob Dylan, Randy Newman en Marvin Gaye. Tijdens het concert in Montreux (1987) zingt hij drie composities van Dylan (Dear Landlord, Seven Days, Watching the River Flow), 2 Newman-composities (You Can Leave Your Hat on en de afsluiter Guilty), en Inner City Blues als een hommage aan Marvin Gaye. De rest van het materiaal (5 songs) komt uit z’n album A Civilized Man (1984). En uiteraard mocht ook With a Little Help from my Friends niet ontbreken.

In Montreux is Joe Cocker in z’n beste vorm. De financiële problemen zijn bezworen door het hernieuwde internationale succes, van drugs is hij afgekickt en alcohol gebruikt hij nu in redelijke hoeveelheden, en gesteund door een sterke zeskoppige band en twee achtergrondzangeressen levert hij een goede prestatie. Hij ziet er ontspannen en gezond uit en hij heeft het materiaal duidelijk helemaal onder controle. Hij is 18 jaar ouder dan destijds op het Woodstock-festival en zijn optreden is evenwichtiger en gedisciplineerd, terwijl de prachtige stem nog precies dezelfde is.