FILM
In 2021 werd marinier Jake (Eva Green) ei zo na gestenigd wanneer haar peleton in Afghanistan gevangen werd genomen. Zelf werd ze gedwongen haar eigen overste te stenigen, maar vooraleer het haar beurt is, verschijnt er plots een reddingshelikopter. De andere leden van haar peloton hebben minder geluk, en krijgen het nekschot, toegediend door IS-strijder Amir (George Iskandar), een sadist eerste klas.




Enkele jaren later trekken de Verenigde Staten zich terug uit Afghanistan. Jake heeft nog altijd een proces tegen het Amerikaanse leger lopen omdat die niet zijn teruggekeerd om haar peleton te redden. Dat lijkt echter een bijkomstigheid, nu in Pakistan een IS-commando een meisjesschool overvalt. De Amerikaanse meisjes, die gedwongen gesluierd moeten rondlopen, en allemaal dochters zijn van diplomatiek personeel, worden gegijzeld, samen met Badia Durani (May Kurtz), de dochter van de voormalige Afghaanse vrouwelijke minister van onderwijs. De meisjes worden ergens in Afghanistan gevangen gehouden, en per kop wordt er 10 miljoen dollar geëist, samen met de vrijlating van geestelijke leider sjeik Al-Shimali (Mihalis Aerakis). Wanneer blijkt dat de organisator van de gijzeling Amir is, staat Jake er maar wat op gebrand om naar Afghanistan af te reizen om wraak te nemen.




Ze komt terecht in een volledig vrouwelijk commando, dat van plan is om vermomd als hulpverleners Afghanistan binnen te trekken, vervolgens "autopech" te krijgen, en in het korte tijdsvenster totdat er hulp komt opdagen, de meisjes te bevrijden. Hierbij spelen ze handig in op de rivaliteit tussen IS en het Taliban-regime, die elkaar in zuiverheid van geloof voorbij willen steken, maar niet te beroerd zijn om de tegenpartij over de kling te jagen. Het wordt echter improviseren, want van het wapendepot dat ze hoopten te plunderen, is het dak ingestort, en een ander depot overvallen kost geheid mensenlevens. Bovendien wil minister Durani (Esti Yerushalmi) wel degelijk 10 miljoen ophoesten (zij het dat haar geld vals is), en Awina (Laëtitia Eïdo), de contactpersoon van Jake, die wellicht weet waar de meisjes gevangen worden gehouden, blijkt zo betrouwbaar als een kettingbrief uit Nigeria. Jake bedenkt een plan waarbij ze zélf de gevangengenomen sjeik in vrijheid stelt, hopend dat hij hen onbewust naar het doelwit zal leiden. En één ding is zeker: Jake stopt niet zo lang Amir nog ademt.




Regisseur Martin Campbell (Casino Royale, The Mask Of Zorro) begeeft zich op glad ijs met deze thriller die zich situeert tijdens de omstreden terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Afghanistan. Zowel de Taliban als IS worden terecht afgeschilderd als inhumane wezens, maar de vraag blijft wel waarom ze kennelijk naast dat van Westerlingen ook elkaars bloed kunnen drinken. Dirty Angels is alleszins geen film voor gevoelige kijkers, want de wreedheden volgen elkaar in hoog tempo op, en alleszins hebt u na het bekijken van de film geen zin meer om de eerste honderd jaar het midden-oosten te bezoeken. Buiten Eva Green is de cast zeer inwisselbaar en dient in vele gevallen alleen maar voor kanonnenvoer; Green zelf komt niet erg geloofwaardig over als marinier die enerzijds moeite heeft om in de pas te lopen, maar anderzijds toch aan het hoofd van een commando komt om de gegijzelde Amerikaanse meisjes te bevrijden. Toch speelt ze haar rol met een zekere drang en intensiteit, maar wellicht had ze met een beter scenario haar personage meer kunnen uitdiepen. De film werkt wel als document van de uitwassen van het moslimextremisme, waarvan we hier een uitgebreide staalkaart zien.

BEELD EN GELUID
Het recept van The Searchers is beproefd: een single layer-schijf die niet echt uitblinkt in beeld-en geluidskwaliteit, maar ook niet echt ondermaats presteert. De beelden in Afghanistan zitten vooral achter een filter met veel geel, om een beetje de warmte op te roepen van de woestenij. Aan budget voor munitie zal het in deze film niet liggen, en er wordt met kogels en semtex gegorgeld alsof het nieuwjaar is, en de explosies klinken bij momenten redelijk imposant door.




EXTRA'S
Al even beproefd in het recept is een totaal gebrek aan extra's.

CONCLUSIE
Dirty Angels is vooral een schietfestijn waarbij aan beide kanten, de goeien en de slechten, slachtoffers bij bosjes vallen, met daardoorheen een flinterdun verhaaltje aangaande de bevrijding van enkele Amerikaanse meisjes uit de klauwen van IS. Voor wie liefst niet te hard nadenkt over zijn films kan dit een aardig avondje entertainment bieden.