CONCERT
Wie een overzichtje wil maken van welke bandleden er allemaal in en uit The Human League zijn gestapt sinds zijn ontstaan, zal waarschijnlijk van de puzzel een punthoofd krijgen. Nadat zowat iedereen behalve zanger Phil Oakey naar Heaven 17 was verkast, bleef Oakey alleen achter met zangeressen Susan Anne Sulley en Joanne Catherall, en die bezetting is sinds Crash uit 1986 niet meer veranderd, alhoewel de band zich voor dit concert laat omringen door een vierkoppig stel gastmuzikanten. Deuntjes zoals Don't You Want Me en Human zitten in het collectieve geheugen van zowat iedereen die de eighties heeft meegemaakt, en alhoewel er later nog fijne hits volgden zoals Heart Like A Wheel en Tell Me When, is de band niet zo bekend meer als in zijn gloriedagen.




Dit concert dateert uit 2003, en ik heb de band zelf nog live aan het werk gezien aan het begin van de jaren '20 in Oostende. Alhoewel vooral de dames intussen wat ouder geworden zijn, is het typische warme stemgeluid van Oakey nog altijd heden ten dage in form, en ook op dit concert haalt hij moeiteloos de hoge noten in nummers als Human en de hit die Oakey solo had met Giorgio Moroder, Together In Electric Dreams. Diegenen die die avond in 2003 naar Brighton zijn afgezakt, kregen in elk geval waar voor hun ticket, met naast nieuwer werk onder meer een staalkaart van hun oudere classics zoals het voortreffelijke The Lebanon maar ook de bloedmooie ballad Louise en opening-en afsluitnummers Love Action respectievelijk The Sound Of The Crowd. Enige hiaat in de setlist is één van de pioniersnummers van de new wave, Being Boiled, die Oakey en zijn kornuiten wel hebben gespeeld in Oostende. We krijgen in dit concert wel uit het album Octopus het nummer One Man In My Heart, waarmee achtergrondzangeres Susan Anne Sulley bewijst dat zij en Joanne Catherall er niet louter staan om een hoekje in het decor op te vullen.




De setlist is dus niet compleet, en als je alle essentiële tracks van The Human League zou moeten afspelen, krijg je waarschijnlijk een show die nog eens dubbel zo lang duurt. Maar het is fijn dat de band anno 2025 nog altijd alive and kicking is (oeps nee, dat is een nummer van de Simple Minds; enfin, u weet wat ik bedoel). Wel valt het op dat Oakey op het einde van het concert zo hees als een zaag is wanneer hij het publiek dankt voor hun talrijke opkomst.

TRACKLIST
1. Hard Times and Love Action - Medley
2. Mirror Man
3. Louise
4. Snake
5. Heart Like A Wheel
6. Darkness
7. All I Ever Wanted
8. Open Your Heart
9. The Lebanon
10. One Man In My Heart
11. Human
12. Things That Dreams Are Made Of
13. Love Me Madly
14. Fascination
15. Tell Me When
16. Don't You Want Me
17. Empire State Human
18. Together In Electric Dreams
19. Sound Of The Crowd




BEELD EN GELUID
Voor een DVD te zijn is dit best een aardige registratie, waarbij we een scherp beeld krijgen dat het evenwicht houdt tussen Oakey en zijn twee zangeressen en de gelegenheidsband. Oakey heeft weliswaar het gevecht tegen de terugwijkende haarlijn definitief verloren. We krijgen de keuze tussen een Dolby Digital 5.1-track en een eerder matte Dolby Surround 2.0-track, waarbij de eerste vrij ruimtelijk klinkt voor een gecomprimeerde track te zijn, en nergens vervormd klinkt. Zelfs de PAL-speedup heeft het feestje niet verkorven.

EXTRA'S
In een bijna een uur durend interview (55:12) proberen Philip Oakey, Susan Anne Sulley en Joanne Catherall de geschiedenis van de band te schetsen, en dat is inderdaad onbegonnen werk voor de buitenstaander. Er is een Access all areas-tape (19:23) die de band toont van in de Verenigde Staten tot in Chili, een fotogalerij en wat Biografische informatie.




CONCLUSIE
Enige minpuntje aan deze concert-dvd is de speelduur; 95 minuten is krap om een staalkaart van The Human League voor te leggen, daar hebt u minstens een uur meer voor nodig. Maar dan is Oakey zijn stem helemaal kwijt.