FILM
Buckle up, want dit wordt een lange bespreking. Enige voorkennis van het eerste deel, Harry Potter And The Philisopher's Stone kan hier en daar van pas komen.

Jaar twee van Harry Potters (Daniel Radcliffe) opleiding aan Hogwarts neemt alvast een valse start, wanneer hij in het griezelhuis van zijn oom Vernon (Richard Griffiths), tante Petunia (Fiona Shaw) en hun onuitstaanbare zoontje Dudley (Harry Melling) het onaangename bezoek krijgt van Dobby de huiself (een CGI-karakter met de stem van Toby Jones). Dobby, die een zekere neiging tot zelfkastijding vertoont telkens hij de boel in het honderd laat lopen - altijd dus - waarschuwt Harry dat hij beter niet naar Hogwarts terugkeert, want er staan hem erge rampen te wachten. Dobby maakt van het exclusieve feestje dat Vernon voor één van zijn voornaamste klanten geeft een soepje, en natuurlijk krijgt Harry de schuld, waarvoor als straf zijn raam met tralies wordt gebarricadeerd - de kinderbescherming moest het weten.

Harry's boezemvriend Ron Weasley (Rupert Grint) laat hem echter nooit in de steek, en samen met zijn broers Fred en George (de tweeling James en Oliver Phelps) verwijdert hij met behulp van een vliegende auto Harry's. Na een kort verblijf bij de Weasley's, waaruit we leren dat de jongste dochter Ginny (Bonnie Wright) een serieuze boon voor Harry heeft, kan de reis naar Hogwarts beginnen. Maar ook op spoor 9 3/4 krijgen Harry en Ron af te rekenen met pech, want de poort naar het perron gaat zo maar dicht en het tweetal heeft geen andere keuze dan de vliegende auto te "lenen" om alsnog op tijd Hogwarts te bereiken. Een crash-landing en waarschijnlijk een perte-totale later arriveren ze toch op school, waar iets mysterieus aan de gang is: er worden regelmatig versteende individuen op de gang gevonden. Waar het eerst nog gaat om de kat van de conciërge Angus (Ben Borowiecki), worden kort daarop ook de eerste leerlingen versteend teruggevonden. Op één van de muren staat in bloed te lezen dat de erfgenaam van Slytherin - naar wie één van de vier studentengroepen is genoemd - is teruggekeerd, en dat die de Geheime Kamer heeft geopend. De overlevering wil dat bij de vorige opening van de Kamer, vijftig jaar geleden, een meisje het leven heeft verloren na een ontmoeting met een monster dat niemand kan beschrijven. Er wordt op Hogwarts geroddeld dat het monster een creatie is van Salazar Slytherin, één van de vier oppertovenaars die Hogwarts hebben gesticht. Salazar Slytherin hield er nogal fascistische ideeën op na over wie tot de tovenaarselite moocht worden toegelaten; volgens hem geenszins Modderbloeden - kinderen van Muggles, ouders zonder magische gaven. Dit komt als een harde klap aan voor Harry's vriendin Hermione Granger (Emma Watson), zelf dochter van twee Muggles. Harry's aartsvijand Draco Malfoy (Tom Felton) kan het bovendien niet laten om wat dat betreft nog wat zout in de wonde te strooien.

Slytherin stelde ooit dat enkel zijn opvolger de Geheime Kamer zou kunnen openen; wanneer Harry tijdens een duel met Draco een slang in bedwang houdt door ze in Parseltounge (slangentaal) toe te spreken, gaat onder de medestudenten de roddel al gauw een eigen leven leiden dat Harry de Kamer heeft geopend en dat hij verantwoordelijk is voor de als maar uitbreiding nemende golf van versteningen. Harry begint er zelf aan te twijfelen of zijn indeling bij Gryphondoor geen vergissing is en hij niet toevallig tot Slytherin behoort, wellicht als de rechtstreekse afstammeling van Salazar Slytherin.

Ook op het niveau van de leerkrachten is er een machtsstrijd bezig; Lucius Malfoy (Jason Isaacs), Draco's vader en lid van de raad van bestuur, is van mening dat directeur Dumbledore (Richard Harris) te weinig doortastend is in de zoektocht naar de bedreiging en probeert hem af te zetten. De leerlingen moeten intussen naast het dagelijkse getreiter van Slytherin-mentor Severus Snape (Alan Rickman) ook wennen aan de nieuwe leraar voor Verweer van de Zwarte Kunsten, de erg zelfingenomen professor Gilderoy Lockhart (Kenneth Branagh), wiens voornaamste bezigheid erin bestaat boeken over zijn eigen heldendaden aan de man te brengen en fanmail te beantwoorden. Zijn praktijklessen draaien echter meestal op een fiasco uit.

Harry krijgt een dagboek in handen waarin de schrijver Tom Marvolo Riddle (Christian Coulson), die bij de feiten vijftig jaar geleden betrokken was, suggereert dat de goedmoedige klusjesman Rubeus Hagrid (Robbie Coltrane) wellicht iets met de dood van het meisje te maken had. Mede op aanstoken van Lucius Malfoy wordt Hagrid ervan beschuldigd de man te zijn die niet alleen vijftig jaar geleden, maar ook nu de Geheime Kamer heeft geopend; en alhoewel Hagrid toen wel een monster als huisdier hield, de reuzespin Aragog (stem Julian Glover), houdt hij toch zijn onschuld staande. De zoektocht van Ron en Harry neemt dramatische vormen aan wanneer eerst Hermoine wordt versteend en vervolgens blijkt dat het monster dat door de gangen van Hogwarts dwaalt, Rons zuster Ginny heeft ontvoerd. Uit Hermoine's laatste aanwijzingen voor ze versteent maken Harry en Ron op dat ze te maken hebben met een Basilisk, een reuzeslang. Ron en Harry dalen de geheime gangen onder Hogwarts af met de gedwongen assistentie van superheld-zonder-ruggengraat Lockheart - die liever de benen had genomen. Harry zal worden gedwongen om zijn gaven maximaal te benutten wanneer hij de confrontatie met de levensgevaarlijke Basilisk aangaat - plus nog een paar andere verrassingen waar hij niet echt op had gerekend, maar die hem wel veel leren over zijn ware afkomst.

Zoals zovele vervolgfilms die al vanaf de initiële idee gepland zijn, heeft deze Harry Potter And The Chamber Of Secrets het voordeel dat wie bekend is met het eerste deel, midden in de actie kan worden gedropt en geen ellenlange verklarende inleiding meer behoeft. Wat nodig is, want naarmate de boeken van Joanne Rowling evolueren wordt het verhaal alsmaar beter gestructureerd, gaat terug naar details uit de eerste film en op het einde naar details die in het begin van deze film onbelangrijk leken. Dat maakt van het geheel een solide gestructureerd verhaal dat een stuk minder anecdotisch is dan het eerste deel. Joanne Rowling bewijst dat ze het fantasygenre méér dan behoorlijk beheerst, inclusief elementen uit het genre zoals de betekenis van de mandragoraplant. Ze slaagt er zelfs in om zeer bekende thema's uit onze eigen leefwereld er geloofwaardig in te verweven, zoals de sociale verhoudingen tussen ouders van kinderen die op dezelfde school zitten vaders (Malfoy) die hun zoon koste wat het kost een prestigieuze school willen laten lopen en bereid zijn om daar wat geld voor op te hoesten, of ouders met een kroostrijk gezien zoals de Weasleys, dat het niet breed heeft en waar ze elkaars afdragertjes overerven, maar ook in een huishouden wonen met veel liefde - een occasionele brulbrief uitgezonderd. Allemaal spanningen en relaties die in de dagelijkse sociale omgang ook voorkomen, wat uiteraard de herkenbaarheid verhoogt. Deze structurering maakt het ook mogelijk de film meerder keren te bekijken en nu pas, bij de tweede visie, heb ik de indruk dat ik meer de essentie van het verhaal begrijp. 

De voornaamste rollen worden gedragen door dezelfde bende sympathieke jonge kids als in deel één, zonder uitzondering allemaal acteurs met een grote toekomst, die zich in vergelijking met de eerste film beter in hun rollen inleven. Figuren als Hermoine maken zelfs natuurlijke ontwikkelingen in hun karakter door: ze is minder een buitenbeentje, maar heeft toch genoeg streverspotentieel om sip te kijken wanneer aangekondigd wordt dat de examens niet doorgaan. De film draait grotendeels op statische karikaturen (het voornaamste doelpubliek is toch nog altijd kinderen), alhoewel de volwassenen onder ons met volle teugen kunnen genieten van het platte opportunisme dat Kenneth Branagh op uiterst flamboyante wijze als dandyachtige professor Gilderoy Lockheart tentoonspreidt - Herman Brusselmans is er niks bij. Een film over tovenaars kan bijna niet zonder een aardige dosis visuele effecten die de kijker geboeid houden, maar in deze tweede Harry Potter-film worden ook de grenzen van het thrillergenre afgetast, voornamelijk in de verschijning van het spinnenleger van Aragog en uiteraard Basilisk, een monster dat zo de vergelijking met Spielbergs raptors kan doorstaan. Uiteraard blijft het geheel doorspekt met leuke gags en kleurrijke nevenfiguren. En moet er nog iets gezegd worden over de somptueuze decors, de sublieme fotografie of de stijlvolle details die elke scène orneren? Ik denk van niet.

BEELD EN GELUID
Waar er bij de dvd-versie nog verwarring bestond omdat die zowel in een fullscreen- als in een widescreenversie aangeboden werd, kan je je bij de Blu-ray niet vergissen. De kwaliteit van de dvd was al goed, de Blu-ray doet er zeker niet voor onder. Het high definition-beeld is scherp en erg royaal op het vlak van detail. De film ziet er iets minder kleurrlijk en kindvriendelijk uit dan The Philosopher's Stone, maar de kleurschakeringen van de huidtinten, de kaarsverlichting in Hogwarts en de donkere aflijningen in het Forbidden Forest zijn allemaal zeer warm en zien er stabiel uit. Geen van de talrijke speciale effects valt in deze prent door de mand; de finale scène waarin de Basilisk Harry partij geeft in de geheime kamer onder Hogwarts, is zelfs een eervolle vermelding als top-demonstratiemateriaal waard. Tussen de talrijke geluidstracks vinden we een ongecomprimeerde Engelse PCM-track en een Dolby Digital 5.1 EX-track die net iets gespreider en voller klinkt. Bassen zijn ruimschoots aanwezig en scènes zoals de aanvallende Basilisk, het Quidditch-toernooi en de creepy scène waarin Ron en Harry op de loop moeten voor een bende hongerige spinnen, ze volgen elkaar in hoog tempo op. De dynamiek houdt goed stand en het evenwicht tussen muziek, dialoog en geluidseffecten komt nergens in het gedrang.
 

EXTRA'S
Ook hier zijn, net als bij de Blu-rayuitgave van Harry Potter And The Philosopher's Stone, het dvd-rommateriaal en de spelletjes achterwege gelaten. Eerst en vooral zijn er 19 verwijderde scènes, volledig afgewerkt en samen goed voor 16 minuten. Ze zijn een mooie aanvulling voor wie de boeken gelezen heeft. Na een trailer en de recapitulatie "Year One At Hogwarts" over wat er in de eerste film gebeurde, vinden we een zeer interessant dubbelinterview terug met schrijfster J.K. Rowling en scenarist Steve Kloves, die de verschillen tussen het boek en de film in een zestien minuten durend filmpje uit de doeken doen. De interactie tussen beiden is magie op zich, vooral als je bedenkt dat Rowling niet vaak verschijnt voor interviews. "Lockhart's Classroom" bevat een korte bijdrage over het rijke achtergrondverleden van Hogwarts professor met het meeste eigendunk. In "Build A Scene" krijgen we gedurende 16 minuten een blik achter de schermen, over hoe de set is opgebouwd, deskundig becommentarieerd door regisseur Chris Columbus en zijn crew. Bij "Interview with Students, Professors and More" vinden we stukjes interview met zowel de acteurs die de kinderen vertolken, als de volwassenen, netjes onderverdeeld, voor een totaal van een kleine 20 minuten.

CONCLUSIE
Ook de tweede Harry Potter-film komt goed tot zijn recht op deze Blu-rayrelease. Technisch is er weinig op de disk aan te merken; ten opzichte van de dvd mist de Blu-ray een hoop interactieve featurettes en spelletjes die op de keper beschouwd toch niet zó interessant waren.