TOY STORY 3 (BLU-RAY)
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2010-11-30
FILM
Is het nog zinvol om 15 jaar na het eerste succes nog maar eens een verhaal in dezelfde franchise op de markt te gooien? Toy Story 3 is het bewijs dat het kan, maar dat heeft veel, zo niet alles met het talent dat Pixar in huis heeft te maken. Feit is dat Pixar met één vinger in de neus en een blok beton aan zijn been nog steeds een straatlengte voorsprong heeft op alle concurrerende tekenfilmstudio's die ook maar enigszins iets doen wat computeranimatie heet; de maatschappij heeft nog geen enkele misser begaan en met Toy Story 3 wordt de lijn voortgezet. Wel tapt men voor de verhaallijn enigszins uit hetzelfde vaatje als Toy Story 2 met Jessies existentiële angst om ooit obsolete te worden. Andy (John Morris) is anno 2010 groot geworden en gaat volgende week naar de universiteit. Met zijn speelgoed speelt hij al lang niet meer, maar om de één of andere sentimentele reden houdt hij alles toch nog in een koffer in zijn slaapkamer netjes bijeen. De stukken speelgoed maken zich alvast op voor een semi-permanent verblijf op de zolder, waar het zo kwaad nog niet is (er staat een oude tv en die vrolijke kerels van de kerstversiering zijn er) en wie weet haalt Andy hen op een dag weer boven als hij zelf kinderen heeft. Er ontstaat echter naijver wanneer Andy Woody (Tom Hanks) eruit pikt om als mascotte dienst te doen op de universiteit, ten nadele van Buzz Lightyear (Tim Allen). De andere speelgoedstukken zijn daardoor zo danig in hun gat gebeten - plus dat ze na een ongelukkig misverstand in de vuilniszak eindigen - dat ze nog liever in de charity box kruipen waarin Andy's zusje Molly, intussen een tiener, haar ongebruikt speelgoed deponeert voor het Sunnydale-kinderdagverblijf.
In Sunnydale, feitelijk het voorgeborchte van de hel, lopen de zaken echter radicaal verkeerd: eerst lijkt het een absolute droomjob voor speelgoed: no owners mean no loss. Het lijkt wel alsof ze er de perpetuum mobile hebben heruitgevonden: als de kinderen ouder worden en naar de grote school gaan, worden ze gewoon vervangen door andere kinderen, zo legt de purperen en naar aardbeien ruikende knuffelbeer Lotso (Ned Beatty) de nieuwkomers uit. Het stukje dat hij er wijselijk heeft uitgelaten: de nieuwe speeltjes zijn bestemd voor het papklasje van de allerkleinsten die niet bepaald zachtzinnig met hun speelgoed omgaan en die met onze vrienden allerlei ongein met verf, snot en kwijl uitspoken. Lotso zit intussen met een handjevol vertrouwelingen in het hoogste klasje te genieten van de knuffels van de bedaardere kindjes, m.a.w. hij heeft de organisatorische piramide van de voedselketen in de hand en heeft zichzelf aan de top van de pikorde geplaatst. Sheriff Woody staat echter klaar om zijn onfortuinlijke vrienden ter hulp te snellen en en passant heeft hij nog een interessant nieuw stekje gevonden om samen met zijn vrienden een nieuw leven te beginnen. Als ze voorbij Lotso geraken, natuurlijk.
Een film vol intelligente grapjes, verwijzingen naar de rest van de Pixar-catalogus, een kleurrijke fantasiewereld die tot ieders verbeelding spreekt, herneming van alle catchphrases uit de vorige films met een briljante nieuwe invalshoek, een lach, een traan én op de koop toe een Buzz Lightyear met een Spanish mode. Wat kan daar technisch gesproken nog bij komen? De studio uit Burbank doet zijn eigen reputatie weer eer aan en brengt opnieuw een film-met-een-boodschap waarin iedereen wel een stukje van zichzelf zal herkennen. Geen sequelitis zoals bij vele van de afgeleide Disney-producten die op uiterst liefdeloze manier in een sweatshop ineen worden gedraaid, maar the real thing; de film draagt duidelijk opnieuw de stempel van bedenker John Lasseter, tegenwoordig de grote baas van de creatieve afdeling van het Disney-imperium, alhoewel hij de plaats in de regiestoel heeft overgelaten aan één van zijn compagnons de route, Lee Unkirch. Al in de openingsscène, een groots opgezette kinderfantasie waarin sheriff Woody zijn eeuwige vijand Mr. Potato Head (Don Rickles) bekampt in een duel met als inzet een trein vol trollenweeskindjes, is het duidelijk dat alle drukwijzertjes van de Pixar-stoomtrein in de rode zone wijzen en dat Unkirch precies de goede kadans te pakken heeft om de stoomlocomotief van de vorige sequel v oort te laten denderen. Naast Tom Hanks en Tim Allen, die de draad van zoveel jaar geleden weer opnemen en die eigenlijk niet bijster gek moeten doen om hun karakter weer dadelijk op het juiste spoor te laten bollen, is het uitkijken naar enkele opmerkelijke bijrollen, zoals Michael Keaton die als de enige echte Ken, het lief van Barbie (Jodi Benson), zich mag uitleven als gepatenteerde narcistische antipatico die meent dat het middelpunt van het universum ergens door zijn endeldarm loopt, en Ned Beatty, die een ogenschijnlijk lieve grootvatroetelbeer met onder het laagje roze vernis een diep verbitterd karakter mag spelen, dat enigszins een beetje lijkt op Stinky Pete uit Toy Story 2, maar die toch op zijn eigenste wijze een meer diepgelaagde schurk is. Het is overigens verbazend dat de bedenkers met sprekend gemak een tiental nieuwe personages op de kijker loslaten, zoals de sombere clown Chuckles (Bud Luckey) en de arrogante egel Pricklepants (Timothy Dalton), die meteen in het Toy Story-universum passen en geen van allen inwisselbaar zijn. De liefhebbers van Pixar kunnen alweer op hun beide oren slapen en met de ogen dicht deze release aanschaffen, met misschien als enige inhoudelijke randopmerking dat er toch wel weer enkele scènes in zitten die de allerkleinste kijkertjes de stuipen op het lijf zullen jagen in dit verhaal waarin ook de dood, morbide verbittering en verlatingsangst hun plaats hebben. Net als de personages is de verhaallijn van Toy Story, en waarschijnlijk ook de gemiddelde kijker, op pakweg 15 jaar volwassen geworden en Unkirch en zijn team weten precies de vernieuwingen in een juiste dosering uit te schenken om nieuwe fans voor de franchise aan te trekken, zonder zich van de oorspronkelijke fanbasis te distantiëren. Wie doet hen dat na? De manier waarop met deze Toy Story 3 de verhaallijn blijkbaar definitief wordt afgerond is fijngevoelig, raakt net als bij Up precies de gevoelige snaar en betoont het nodige respect voor de franchise.
BEELD EN GELUID
Pixar heeft hier natuurlijk als voorvechter van de moderne animatietechnologie een reputatie te verdedigen en er wordt blijkbaar geen duimbreed op toegegeven. Heeft Disney eigenlijk ooit al een Pixar-film uitgebracht met notoire fouten in beeld of geluid? Ik moet heel diep in mijn geheugen graven en kan niet dadelijk één onvolkomenheid voor de geest halen. Of toch: één storend elementje verpest deze Toy Story 3 en dat is dat één of andere verlichte geest in Burbank de directieve heeft uitgeschreven om deze film te voorzien van joekels van knalgele ondertitels die op deze disk op een olifant in een porseleinkast lijken. Afgezien daarvan is de zin voor detail en smaak alweer een verbluffend staaltje van wat voor een kwaliteit u tegenwoordig op Blu-ray in huis kan halen voor minder dan de prijs van een parkeerboete. De fijne, delicate kleuren tonen zelfs bij plastic speelgoed als Woody en zijn kleurrijke vriendenbende details zoals de blos op de wangen, de weefstructuur in Jessies haar en de textuur van Lotso, inclusief de foutjes in zijn stiksel. Er wordt perfect gespeeld met de zwartbalans, wat onder meer betekient dat scènes zoals die waarin Lotso's bende op de bovenverdieping van een frisdrankenautomaat 's nachts een feestje bpuwt, flink strak afgelijnd blijven. Scènes zoals die waarin de gezellige drukte van de kleuterklasjes van Sunnydale worden getoond, hebben met hun vibrant kleurgebruik en fijne details toch nog een streepje voor en je weet echt niet waar eerst te kijken. De randen zijn haarscherp, de compressie is zo goed als foutloos (zelfs die "zo goed als" staat hier bij nader inzien eigenlijk overbodig) en ruis of digitale blokvorming zijn in de verste verten niet te bespeuren: als er al een foutje in het beeld zit, dan zal het waarschijnlijk ónder het onderscheidend vermogen van het menselijk oog liggen. De DTS-HD MA 7.1-track is weer een knaller van formaat: warm, innemend, vol sprankelende details zoals kindergejoel, vallende regendruppels en weergalmende echo's in de toiletten van Sunnydale. De vaak nogal ingewikkelde sets, zoals die waarin Woody's vrienden letterlijk komen binnenvallen in het kinderdagverblijf en er worden begroet door een schare hyperenthousiast speelgoed, zijn tot in de puntjes uitgewerkt. De subwoofer is alomtegenwoordig en gaat in overdrive als de toys in een vuilnisvermaalmachine terechtkomen. De details zijn niet zo fijn afgewerkt in de gedubde versies, waarvan ik zoals gewoonlijk zeeziek word door onder meer het gebrek aan lipsynchonisatie, maar wie deze film niet wil bekijken in de originele taal is wellicht qua leeftijd toch niet rijp genoeg om op dit soort subtiliteiten te letten.
EXTRA'S
D'r staat weer een heleboel lekkers op de 2 disks van deze release en u krijgt er nog een derde disk met de film op dvd bijgeleverd. Puntje van kritiek kan zijn dat de extra's in een myriade van kleine stukjes zijn verkapt, maar daarin verschilt deze release dan weer niet van de andere releases. De disk start zoals gewoonlijk met enkele cross-promotionele trailers, waar je gelukkig met het top-menu van je Blu-rayspeler voorbij kan. Net als bij de vorige twee films begint de disk met Buzz Lightyear Mission Logs: The Science of Adventure (4 min.), een filmpje met een educatief randje, waarin Buzz Hamm en Rex het belang bijbrengen van experimenten in de ruimtevaart. De kortfilm Toys! (7 min.) toont ons hoe de makers hebben zitten nadenken over het concipiëren van het kinderdagverblijf en de horden nieuw speelgoed. Net zoals in de andere Pixar-films wordt de traditie hooggehouden om de hoofdvertoning te sieren met een voorfilmpje. Ditmaal heet het filmpje Day & Night (6 min.) en het is een dialoogloze cartoon waarin twee figuurtjes elkaar zitten te bekampen. De eerste disk bevat ook nog een screensaver.
Het echte vlees zit aan de tweede disk. De optie Family Play bevat vier documentaires. In de eerste, The Gang's All Here (10 min.) worden de karakters samengeharkt met de stemacteurs: de oude en nieuwe castleden mogen om beurt hun zegje doen. Goodbye Andy (8 min.) maakt ons duidelijk dat we samen met Andy op het einde van deze film definitief afscheid nemen van de kleurrijke speelgoedkarakters. Wie de laatste tijd al eens in een speelgoedwinkel is geweest, die kan ook niet om de merchandising i.v.m. de film heen. Disney zag overigens in 1995 juist brood in de franchise omdat het idee van een film over speelgoedproducten bij de boys en girls van de marketing een gevoelige snaar raakte. In Accidental Toymakers (4 min.) getuigen de bedenkers dat ze door de makers van de afgeleide producten in snelheid zijn genomen en dat het speelgoed dat ze voor de film bedachten sneller in de winkels lag dan dat ze Reach for the sky! konden zeggen. En dat de merchandisingmolen intussen maar blijft draaien, zien we in A Toy's Eye View: Creating a Whole New Land (5 min.), waarin duidelijk wordt aangegeven dat de Disney-themaparken alsmaar zitten te broeden op nieuwe attracties omtrent het olijke duo Woody en Buzz. In Epilogue zien we de uitsmijter die over de aftiteling van de film te zien is op groot scherm, nog zo'n Pixar-traditie die geheel in de lijn van onder meer Monsters Inc. ligt
De optie Film fans bevat om te beginnen twee commentaren: de eerste is een Cine-Explore Picture-in-picturetrack (103 min.) waarvoor gek genoeg de hele film op de tweede disk nog eens een tweede keer staat; niet dat dat een probleem is, maar het is wel een merkwaardige keuze. Hierin geven regisseur Lee Unkrich en producente Darla Anderson hun gefundeerde en goed gedocumenteerde visie op de verschillende scènes van de film. Dit is voor Pixar-fans natuurlijk gefundenes Fressen, maar voor wie er niet genoeg aan heeft is er nog een audio-only alternatieve commentaartrack met animatoren Bobby Podesta en Mike Venturini, technisch regisseur Guido Quaroni en continuïteitsverantwoordelijke Jason Katz, die misschien wat technischere duiding geven, maar daarin ook onder meer álle visuele easter eggs becommentariëren uit de film, van gastoptredens van Nemo en de cast van de Pixar-short Tin Toy tot en met Finn McMissile, het nieuwe hoofdpersonage uit het op stapel staande Cars 2, over het wederoptreden van Sid, het rotjoch uit de eerste film dat nu blijkbaar bij de vuilnisdiensten werkt, tot en met het product placement voor Buy'N'Large-batterijen uit Wall-E. You blinked, you missed something. De sectie wordt vervolgd met negen korte documentaires. In Roundin' Up A Western Opening (6 min.) zien we de onstaansgeschiedenis van de dijenkletser waarmee de film opent en hoe die het gehaald heeft van een ander idee. Bonnie's Playtime: A Story Roundtable (7 min.) is de dissectie van een redelijk ingewikkelde scène, ingewikkeld omdat er verschillende nieuwe karakters op de tijdsspanne van een minuut bij het verhaal worden betrokken. In Beginnings: Setting A Story In Motion (8 min.) komt scenarist Michael Arndt aan het woord in enkele beschouwingen over zijn eigen scriptwerk; de opeenvolgende fasen van bewerking worden toegelicht in Life Of A Shot (7 min.). In het veel te korte Making Of Day And Night (2 min.) wordt de alweer briljane short toegelicht. Paths To Pixar: Editorial (5 min.) bevat wat commentaar bij de eindredactie van de film en ten slotte vinden we drie korte grappige anekdotes in de sectie Studio Stories (7 min.) waaruit blijkt dat de werkethiek bij Pixar niet echt lijkt op die bij MacTac (nvdr: het Waalse bedrijf dat laatst de actualiteit haalde omdat de werknemers blijkbaar niets beters hebben te doen dan elkaar fijntjes te zitten martelen tijdens de werkuren).
De sectie Games And Activities bevat gewoontegetrouw een spelletje. De Toy Story Trivia Dash is een klassieke quiz over de film, met de mogelijkheid om al dan niet ook detailvragen te krijgen over de vorige twee films uit de reeks. De flink gestoffeerde sectie Publicity bevredigt al uw reclamebehoeften. Grab Bag (4 min.) is een leuke montage van promomateriaal, Ken's Dating Tips (2 min.) bevat al wat de eenzame vrijgezel moet weten om te kunnen scoren; het risico om af te gaan als een gieter is natuurlijk voor eigen rekening. Daarna volgen twee faux reclamefilmpjes over Lotso (1 min.), eentje in het Engels en de andere in het Japans. In een derde filmpje (1 min.) krijgen we hiervan ook nog eens een making of. Internet Chat (1 min.) toont hoe Buzz en Woody over het internet met elkaar aan het chatten slaan ten koste van elkaar, Security Cam (1 min.) toont ons wat er gebeurt met het speelgoed als de camera's niet meer draaien, Gadgets (1 min.) bevat een confrontatie tussen het speelgoed en andere wonderen van de 21ste eeuw en in Dancing With The Stars At Pixar (2 min.) nemen de mensen van Pixar twee danscoaches in dienst om Buzz en Jessies dans te stofferen. In een achttal trailers leren we onder meer dat je in de cinema je smoel dicht moet houden en dat John Lasseter je persoonlijk de nek komt omwringen als je illegale kopieën van de film maakt; twee van de trailers zijn ook in het Japans. De promosectie wordt afgesloten met een pos tergallerij.
CONCLUSIE
Elke film van Pixar is onmisbaar in een collectie, maar voor wie de eerste twee Toy Story-films op het schap heeft staan, is deze welgemaakte Blu-ray ongetwijfeld een onmisbaar item.
Studio:
Disney
Regie:
Lee Unkirch
Met:
Tom Hanks, Tim Allen, Joan Cusack, Ned Beatty, Michael Keaton, Jodi Benson
Beeldformaat:
1.78:1 HD
Geluid:
Engels DTS-HD MA 7.1
Engels DTS-HD MA 5.1 ES
Engels Dolby Digital 5.1 EX
Nederlands DTS-HD MA 5.1-ES
Vlaams Dolby Digital 5.1 EX
Hindoestaans Dolby Digital 5.1 EX
Engels audio-descriptief Dolby Surround 2.0
Ondertitels:
o.a. Nederlands
Extra's:
• Geanimeerde menu's
• Cross-promotionele trailers
• Documentaire "Buzz Lightyear Mission Logs: The Science of Adventure"
• Documentaire "Toys!"
• Short "Day & Night"
• Screensaver
• Family Play:
- Documentaire "The Gang's All Here"
- Documentaire "Goodbye Andy"
- Documentaire "Accidental Toymakers"
- Documentaire "A Toy's Eye View: Creating a Whole New Land"
- Epiloog
• Film fans:
- Cine-Explore Picture in picture-track
- Alternatieve commentaartrack "Beyond the Toybox"
- Documentaire "Roundin' Up a Western Opening"
- Documentaire "Bonnie's Playtime: A Story Roundtable"
- Documentaire "Beginnings: Setting a Story in Motion"
- Documentaire "Life of a Shot"
- Documentaire "Making of Day and Night"
- Documentaire "Paths to Pixar: Editorial"
- Documentaire "Studio Stories: Where's Gordon"
- Documentaire "Studio Stories: Cereal Bar"
- Documentaire "Studio Stories: Clean Start"
• Games And Activities:
- Spelletje "Toy Story Trivia Dash"
• Publicity:
- Documentaire "Grab bag"
- Documentaire "Ken's Dating Tips"
- Lotso Commercial 1
- Lotso Commercial 2 Japan
- Making of the Lots-o-Huggin' Bear Commercials
- Documentaire "Internet Chat"
- Documentaire "Security Cam"
- Documentaire "Gadgets"
- Documentaire "Dancing with the Stars at Pixar"
- 8 trailers
- Pos tergallerij