SERIE
Net als elke week ontvangt maître d'hôtel Armond (Murray Bartlett) een nieuwe groep gasten voor het White Lotus-resort op Hawaii. Het begint al onder een slecht gesternte wanneer blijkt dat het pasgetrouwde koppel Shane (Jake Lacy) en Rachel (Alexandra Daddario) Patton niet de kamer heeft gekregen die ze besteld hadden. Rachel wil het blauw-blauw laten, maar Shane begint zich als een volgediplomeerde klootzak te gedragen tegenover Armond, in die mate zelfs dat Rachel begint te twijfelen of ze niet getrouwd is met een sociopaat. Tot overmaat van ramp komt Shanes moeder (Molly Shannon) zich ook nog eens met de zaak bemoeien.




Het echtpaar Mark (Steve Zahn) en Nicole (Connie Britton) Mossbacher heeft hun dochter Olivia (Sydney Sweeney) en zoon Quinn (Fred Hechinger) meegebracht, en Olivia heeft een vriendin bij, Paula (Brittany O'Grady). De twee meisjes maken zich voortdurend vrolijk over Olivia's jongere broertje, die zich de hele tijd zit af te rukken, en zelf consumeren ze drugs in industriële hoeveelheden. Wanneer ook nog eens de voorraad pillen van Paula zoek raakt, die allergisch is tegen zowat alles, is het hek helemaal van de dam. De tas met pillen én drugs is tot bij Armond beland, die er danig zelf van gebruik maakt. Paula begint bovendien een seksavontuurtje met Kai (Kekoa Scott Kekumano), een jongen uit de lagere staf, en ze spoort hem aan om iets onwettelijks te doen om de Mossbachers betaald te zetten dat het zo'n klootzakken zijn. Vader Mossbacher verkeert in de waan dat hij teelbalkanker heeft, maar wanneer het verlossende telefoontje komt dat dat niet zo is, komt er een ander familiegeheim boven waardoor ook voor de Mossbachers de vakantie naar de knoppen is.




Dan is er nog de neurotische Tanya McQuoid (Jennifer Coolidge), die Hawaii of all places heeft uitgekozen om de assen van haar overleden, abusieve moeder te verstrooien. Omdat ze zo'n goeie massage heeft gekregen bij Belinda (Natasha Rothwell), het hoofd van de wellness-faciliteiten van The White Lotus, stelt ze voor om haar het nodige geld voor te schieten om als zelfstandige te beginnen. Maar ook Tanya is behoorlijk wat vijzen kwijt, wat nog verergerd wordt als ze in aanraking komt met alcohol. En daarmee zijn de assen nog altijd niet verstrooid...




The White Lotus is een anthologie-reeks, waarbij elk seizoen er op een ander resort van de keten wordt ingezoomd, en er dus ook elke keer andere gasten zijn. In de eerste aflevering krijgen we de eerste vijf minuten al te zien dat iemand van de cast de week vakantie niet overleefd heeft, maar om de spanning wat op te drijven, komen we pas in de laatste aflevering te weten voor wie het allemaal te veel is geworden. Kandidaten zijn er anders genoeg; we hebben hier een voortreffelijke ensemblecast waarbij de menselijke gebreken gaandeweg bij elk van de acteurs pijnlijk duidelijk worden, en het is dat dit allemaal zo dolkomisch wordt gebracht, dat je haast leedvermaak krijgt met alle kommer en kwel die de personages te verduren krijgen.




Eigenlijk is The White Lotus een éénmansprestatie van regisseur/auteur Mike White, die er kennelijk een sardonisch genoegen in schept om al zijn personages tijdens de zes afleveringen die voorbij denderen als een trein, de broek af te trekken. Drugsgebruik, frontaal naakt, overspel, moord, niets wordt ons bespaard. De personages zijn weliswaar wat uitvergroot, maar ze worden levensecht gebracht: we kennen allemaal wel een koppel waarvan de vrouw twijfels begint te krijgen of ze niet gewoon als trophy wife dient, of een koppel in de midlifecrisis dat hun kroost niet de baas kan. Daartussen loopt dan hotelmanager Armond rond als een 2.0-versie van Basil Fawlty, maar dan een homoseksueel met een drank-en drugsverleden die na vijf jaar soberheid op het punt staat om hard, maar dan echt hard, van de wagen te vallen.

BEELD EN GELUID
The White Lotus dreigt een beetje dezelfde kant op te gaan als Succession: een HBO-neoclassic die niet op Blu-ray wordt uitgebracht, maar ik voorspel met mijn telepathische krachten dat net als laatstgenoemde er allicht wel een complete series-box op Blu-ray zit aan te komen eens de reeks afgelopen is. Wedden? Hoe dan ook moeten we het stellen met een gewone dvd, en alhoewel er zeer mooie plaatjes te schieten zijn op Hawaii, laat de scherpte het een beetje afweten, en zijn de kleuren ook nogal vlak en monotoon. We krijgen wel een zeer mooie Dolby Digital 5.1-soundtrack waarin de dialogen netjes in evenwicht zijn met de muziek, en waar we vooral tussen de thema's van Cristobal Tapia de Veer door mooie meerstemmige Hawaiiaanse gezangen krijgen.




EXTRA'S
Een Invitation to the set (2:38) en Cast snap judgements (2:35). Voor deze vijf minuten en dertien seconden entertainment geven we voorwaar een punt!

CONCLUSIE
Geloof de hype rond The White Lotus volledig: dit fris brokje tragikomedie laat zich gewillig bingen, en u voelt zich gewoon beter dat u dit soort vakantie niet kan betalen.