FILM
Don Alejandro de la Vega, alias Zorro (Antonio Banderas) heeft een paar familiale probleempjes: zijn vrouw Elena (Catherine Zeta-Jones) verwijt hem dat hij te veel energie in zijn taak als de gemaskerde wreker steekt, en te weinig tijd in zijn gezinsleven in het algemeen en de opvoeding van zijn zoontje Joaquin (Adrian Alonso) in het bijzonder. Deze laatste is niet op de hoogte van de dubbele identiteit van zijn vader, en vindt hem maar een slappe schotelvod. Elena is het gebrek aan aandacht zodanig beu dat ze een verzoek tot echtscheiding indient. De staat Californië heeft Zorro echter meer dan ooit broodnodig, nu ze voor een cruciale volksraadpleging staat die moet bepalen of ze al dan niet aansluiten bij de Verenigde Staten. Bepaalde personen zien hier een bedreiging voor hun invloed in, zoals de wijnbouwer graaf Armand (Rufus Sewell), die aan het hoofd staat van een invloedrijke politieke Europese sekte. Samen met een ingehuurde gunslinger, de religieuze nutball Jacob McGivens (Nick Chinlund), die nog liever sterft dan de macht over te dragen aan het in zijn ogen "minderwaardige" Latino-volk probeert hij de volksraadpleging desnoods met geweld te boycotten, maar hij vindt Zorro op zijn weg. Die bovendien extra pissed off is omdat Armand zijn vrouw probeert in te pikken.



Regisseur Martin Campbell en hoofdrolspelers Antonio Banderas en Catherine Zeta-Jones zijn terug samengebracht voor de sequel op The Mask Of Zorro uit 1998. Voor de tweede keer resulteerde dit in een redelijk complexloze romantische avonturenfilm die erg nauw aansluit bij de Zorro-verhalen uit de jaren zestig, maar dan mét een budget. Zowel Banderas als het personage dat hij vertolkt hebben intussen een bierbuikje en een paar grijze haren gekregen. En niet te vergeten - het is bijna een Disneysequel - heeft de gemaskerde held in dit vervolg samen met zijn geliefde een bijzonder irritante kleine Zorro op de wereld gezet. Scenariogewijs niet dadelijk de briljantste vondst, waar duidelijk de hand van executive producer Steven Spielberg te herkennen is, die duidelijk zichzelf heeft geplagieerd door het personage van Joaquin te enten op dat van die andere kleuter uit Indiana Jones And The Temple Of Doom. Het gebrek aan een ernstige tegenspeler zoals Anthony Hopkins in de eerste film (Rufus Sewell, die een vergelijkbare rol speelde in A Knight's Tale is geen partij voor Antonio Banderas) en een paar goedkope grappen waarin Tornado, het paard van Zorro, zich te buiten gaat aan drank en rookwaren, maken de film iets minder verrassend dan zijn voorganger, en wat meer gericht op een jonger publiek, maar desalniettemin straalt de vakkennis van Campbell om dit soort family action flicks te maken van het scherm af. De vele actiesequenties zijn okee, wellicht wat over the top en ongeloofwaardig, maar het gemiddelde Zorro-publiek zal het worst wezen dat de gemaskerde held een tienvoudige overmacht met het betere sabelwerk en een paar welgemikte trappen in de edele delen genadeloos doet afdruipen. Het hoogtepunt uit de acteercarrière van Banderas of Zeta-Jones is deze film niet, maar beide acteurs leveren toch een redelijke prestatie af, die weliswaar ditmaal wat meer steunt op het fysieke soort Three Stooges-comedy.



BEELD EN GELUID
Sony en zijn voorganger Columbia hebben ons nog niet vaak op technisch vlak teleurgesteld, en met deze dvd is dat niet anders. De print ziet er haarscherp uit, met af en toe een klein beetje te veel edge enhancement, waardoor onder meer de CGI-effecten iets té nadrukkelijk zichtbaar zijn. De zwarttonen zijn diep, de kleuren zien er daarentegen niet voor de volle honderd procent natuurlijk uit, maar in de fotografie is duidelijk gekozen om de gele tint een klein beetje te oververzadigen, zodat de omgeving er (waarschijnlijk) warmer uitziet dan ze in feite is. Printbeschadigingen of compressieproblemen zijn er niet te bespeuren, maar de layer change had wat beter geplaatst kunnen zijn. De Dolby Digital 5.1-track is zeer richtinggevoelig en krachtig, maar er treden nogal eens wat volumeverschillen op tussen de scènes met uitgebreide actie en de meer ingetogen scènes (alhoewel: welke?) die te merken zijn in onder meer het volume van de muziekscore.



EXTRA'S
Net zoals op The Mask Of Zorro verzorgen regisseur Martin Campbell en fotograaf Phil Meheux een goed verzorgde maar wat droge en technische audiocommentaartrack. In plaats van één langere documentaire is er geopteerd voor vier kortere, over de stunts (9 min.), de scènes met de trein (13 min.), het bal van graaf Armand (12 min.) en de visuele effecten (6 min.). Ook hier kunnen we stellen dat de nodige beschouwingen over de verrijzenis van Zorro op het witte doek reeds gemaakt zijn bij de film uit 1998, zodat men nu meer kan focusen op de technische kant van zaken. In twee multi-angle featurettes (4 min.) kan men vervolgens nog switchen tussen de film, de repetities en een b-roll, en de enige extra die ook inhoudelijk dieper op de film ingaat zijn vijf verwijderde scènes (10 min.), waarin onder meer een alternatieve opening en slot worden getoond waarbij het verhaal verteld wordt vanuit het standpunt van Joqauin. Afsluiten doen we met enkele trailers.

CONCLUSIE
The Legend Of Zorro overtreft The Mask Of Zorro niet, en heeft iets te weinig ruggengraat ten opzichte van zijn voorganger. Technisch is deze disc voldragen, wat bonusmateriaal betreft hadden we bij een groots opgezette actieprent misschien wat meer verwacht.