Survivors Seizoen 1 is een variatie op het aloude thema’s van de postapocalyptische wereld na de grote ramp. In de jaren zeventig liet de BBC al een keer een zesdelige serie maken naar de roman van de Welsche schrijver Terry Nation (Doctor Who: Daleks, 1993) en schijnbaar was de tijd rijp voor een remake. Die begint in Londen met wat op een onschuldige griepepidemie lijkt. Voor de autoriteiten het goed en wel beseffen is er evenwel sprake van een pandemie en waait de Europese griep over naar de V.S. en naar de rest van de wereld. De Britse minister van gezondheid, de zwarte Samantha Willis (Nikki Amuka-Bird, Torchwood, 2008), doet er alles aan om paniek te vermijden en weet zich handig langs de vragen van opdringerige journalisten te manoeuvreren, maar als na een paar dagen de besmette burgers bij bosjes sterven en na een week 90 procent van de wereldbevolking uitgeroeid is, moet ze op tv toegeven dat de regering de situatie fout heeft ingeschat. Niet dat de overheden veel konden doen tegen het meest virulente virus ooit. Ze waren er niet op voorbereid en wat meer is: ze konden er zich niet op voorbereiden. Voor het aanmaken van een vaccin moet de smetstof bekend zijn en pas dan kan men culturen kweken, een proces dat maanden in beslag neemt en die tijd was de specialisten niet gegund. 

 

In z’n chique appartement in hartje Londen wordt Aalim Sadiq (Al voor de vrienden) wakker naast het lijk van z’n onenightstand. Op weg naar de moskee drukt vader Hanif z’n elfjarig zoontje Najid (Chahak Patel) op het hart om na zijn ev. overlijden z’n toevlucht te zoeken bij z’n neven in Blackbury. In het Londense ziekenhuis kijkt dokter Anya Raczynski (Zoe Tapper, Stage Beauty, 2004) machteloos toe terwijl haar roommate het gevecht tegen het virus verliest. In een buitenwijk ligt Abby Grant doodziek in bed. Haar echtgenoot probeert haar te helpen, maar veel kan hij niet doen. Twee dagen later is hij dood en neemt bij haar de koorts zeer voorzichtig af. Ze heeft het overleefd. Ze wikkelt het lichaam van haar echtgenoot in doeken en steekt ze in de tuin in brand. Dan gaan haar gedachten naar hun zoontje Peter. Hij is met de jeugdbeweging de stad uit voor een paar dagen kamperen op het platteland. Ze gooit wat nuttige spullen in de kofferbak en begint aan een lange tocht naar een plek die ze nauwelijks kent. In de Londense gevangenis zijn ondertussen alle gevangenen en cipiers omgekomen, behalve Tom Price (Max Beesley) een psychopaat die een straf van twintig jaar uitzit. Hij probeert een deal te sluiten met de laatste bewaarder, maar als plichtgetrouw ambtenaar voelt die daar niets voor. Hij heeft de griep overleeft, maar met Tom heeft hij minder geluk.

 

 

Zoals dat hoort in een dergelijke serie is het dan nog maar een kwestie van tijd vooraleer alle hoofdpersonages met elkaar in contact komen. Daarvoor reserveren de regisseurs John Alexander en Andrew Gunn de tweede aflevering. Playboy Al Sadiq (Phillip Rhys) heeft zichzelf getrakteerd op de laatste restjes in z’n koelkast, nl. kaviaar en champagne - wat verwacht je anders van de zoon van een Koeweiti en een Engelse? - en scheert als een dronken snelheidsduivel in en peperdure sportwagen door de lege straten van de hoofdstad. Hij rijdt moslimjongetje Najid dat op z’n eentje met een bal speelt, net niet dood. Nee, Al wil niet naar Blackbury, bedenkt zich achteraf en nadat hij de jonge knaap verzekerd heeft dat hij echt geen pedofiel is, gaan ze samen op stap. Abby Grant - al even roekeloos - kan op de autoweg tenauwernood een aanrijding met een volgestouwde jeep vermijden. De goeduitziende neger Greg Preston (Paterson Joseph) is op weg naar een mensenvrije plek op het platteland, liefst een boerderij, waar hij in alle rust de gebeurtenissen af kan wachten. Abby en Greg besluiten om voorlopig samen te reizen. Een jong stelletje pikt op datzelfde ogenblik ex-bajesklant Tom Price op, maar na een handgemeen over een vuurwapen wordt hij uit de auto gegooid. Met een paar gebroken ribben en een wond aan het hoofd ligt hij al een tijdje op de autoweg waar dokter Anya Raczynski - te voet op weg naar nergens - hem vindt en de eerste zorg verstrekt. Vandaar naar een toevallige ontmoeting van alle betrokkenen, midden op weer een andere autoweg, is een koud kunstje.

 

Bij het begin van aflevering drie hebben Abby, Greg, Tom, Ali, Anya, Najid en Sarah de hand gelegd op een groot huis op het platteland. Elektriciteit is er niet meer en stromend water al evenmin. De radio- en televisiezenders hebben hun uitzendingen gestaakt en het kleinood van elke moderne wereldbewoner, nl. het mobieltje, heeft de pijp aan Maarten gegeven wegens een lege accu en een weggevallen providerservice. Communicatie wordt met andere woorden een probleem en voor de bevoorrading is men aangewezen op rooftochten langs de grote shopping malls in de voorsteden, gevaarlijke plekken wegens rivaliserende bendes en massa’s rottende lijken. Terwijl Greg en Tom op zoek gaan naar benzine voor hun jeep, trekt Abby er regelmatig op uit om haar zoontje Peter op te sporen. Haar zoektocht blijft in de rest van de afleveringen de trigger waarrond Alexander en Gunn nieuwe verhalen optrekken, gaande van gijzelingen, machtsmisbruik en seksuele intimidatie tot moord, bikkelharde afrekeningen en seksuele dienstbaarheid in ruil voor bescherming.

 

Minister van gezondheid Samantha Willis heeft zich inmiddels geïnstalleerd in een zgn. ecocentrum dat zelfvoorzienend is qua elektriciteit (windmolens) en voedsel. Zij laat zoveel mogelijk burgers toe in ruil voor handenarbeid. Er blijkt evenwel stevige concurrentie te zijn, want regelmatig wordt een zwarte helikopter gespot die schijnbaar de ontwikkelingen op de grond in kaart brengt. Wat zij niet weet is dat het nationaal wetenschappelijk onderzoekscentrum intact is gebleven en daar gaan de experimenten om een vaccin te ontwikkelen gewoon door. Dat men daarvoor z’n toevlucht neemt tot illegale praktijken wordt goedgepraat door te wijzen op de kritieke toestand in het land (en in de wereld).

 

 

In aflevering vier wordt het duidelijk dat het grote huis dat Abby voor haar gezelschap heeft uitgezocht, slecht beveiligd is. Ze krijgen er af te rekenen met rovers ander tuig. Abby’s lange tochten door het graafschap leiden naar een landgoed waar zich een aantal jongens verschuilt, doch Peter is daar tot haar grote verdriet niet bij. Ze maakt kennis met Samantha Willis en haar medebewoners verhuizen van het huis naar het ecocentrum. De verwende Al ziet het harde werk evenwel niet zitten en vertrekt. Na een aanvaring tussen Tom en de lijfwachten van de zwarte ex-minister besluiten ook de anderen naar het huis terug te keren. Voor haar vertrek laat Abby Grant (Julie Graham) een videoboodschap achter voor haar zoon waarin ze vertelt dat ze ziek is geweest, maar ondertussen helemaal genezen. In het ecocentrum worden de boodschappen via de laatste operationele satellieten wereldwijd uitgezonden in de hoop dat mensen elkaar op die manier terugvinden.

 

In het huis is het leven ondertussen genormaliseerd en draaglijk dankzij de regelmatige bevoorrading en een goede verstandhouding. Bij het begin van aflevering vijf stoot Najid in het bos op een groepje mannen en vrouwen onder leiding van een bebaarde kerel die beweert met God te praten. De allerhoogste heeft het allemaal voorzien, zegt hij, en voert z’n kudde naar een veilige haven. Voorlopig is dat het huis, want z’n hoogzwangere vriendin moet nu heel gauw bevallen en heeft gespecialiseerde hulp nodig. Hijzelf blijkt er evenwel niet veel beter aan toe te zijn, want sinds het uitbreken van de epidemie heeft hij de inname van z’n pillen gestaakt. In het nationale onderzoekscentrum is een eerste test met een nieuw vaccin faliekant uitgedraaid: de patiënt is overleden en een vrouw van middelbare leeftijd is tijdens een nutteloos experiment gestorven. In het ecocentrum heeft Samantha Willis op haar beurt een vrouw laten executeren die het domein is binnengedrongen met de bedoeling water en voedsel te stelen.

 

 

In aflevering zes deelt Samantha Willis de bewoners van het huis mee dat iedereen zich moet registreren en meewerken aan de heropbouw van het land. Als bekend wordt dat Anya een ziekenhuisarts is, wordt ze meegenomen naar het ecocentrum. De protesten van haar medebewoners kunnen de ontvoering niet tegenhouden, maar ex-inmate Tom Price, die ondertussen aparte gevoelens voor haar ontwikkeld heeft, besluit om niet werkeloos toe te zien. Na een dramatische confrontatie met de bewapende lijfwachten, zit er niets anders op dan de streek te verlaten en buien het graafschap naar een nieuw onderkomen te zoeken. Daarmee is het moslimjongetje Najid het niet eens en hij vertrekt stiekem naar z’n ouderlijke huis in Londen. In het onderzoekscentrum heeft men inmiddels de videobeelden van Abby opgevangen en zet men alles op alles om haar in handen te krijgen: zij is wellicht de enige die antistof kan leveren voor een vaccin tegen de Europese griep.

 

Survivors Seizoen 1 begint zonder veel verrassingen, maar naargelang de afleveringen opschieten neemt de spanning overhand toe en kruipt het verhaal onder de huid. In aflevering 1 en 2 ligt de focus op de pandemie en maken we kennis met de hoofdpersonages, aflevering 3 gaat vooral over de zoektocht van Abby naar haar zoontje. Bij het begin van aflevering vier zijn alle personages voorgesteld en kan er gewerkt worden aan de uitwerking van de karakters. Vanaf dan neemt de serie een verrassende vlucht en wordt de kijker heel nauw bij de gebeurtenissen betrokken. Abby Grant heeft leiderscapaciteiten en zij ontfermt zich over haar medebewoners, soms als een goede vriendin, soms als een echte moeder. Vooral het moslimjongetje Najid geniet haar bezorgdheid. Hij doet haar aan haar eigen zoontje denken dat misschien ergens rondzwerft met andere jongens, lid van een bende is geworden of misschien gewoon bezweken aan de griep. De twijfel en het gevoel dat hij niét dood is, houden haar overeind. Haar steun en toeverlaat is Greg Preston, de zwarte man die ze op de autoweg bijna aanreed in aflevering 1. Hij stimuleert haar drang om dingen te doen, om de dingen goed te doen en hij luistert als ze verdrietig is of down, terwijl hij eigenlijk evenveel behoefte heeft op medeleven en vriendelijk woord, want ook hij is op zoek naar z’n dierbaren. Liefdesperikelen hangen er voor Abby en Greg in Seizoen 1 evenwel niet in de lucht, nog niet. Heel anders vergaat het Tom Price. Dat hij een apart verleden heeft, is iedereen wel duidelijk. Tom is een harde jongen. Hij deelt het bed met Sarah, die dolverliefd op hem is, maar Tom heeft een boontje voor dokter Anya, die zijn gevoelens om allerlei redenen niet kan beantwoorden. Ali Sadiq heeft het een stuk makkelijker. Hij is niet zo veeleisend. Als ongelovige moslim en aantrekkelijke jongen is er altijd wel een meisje dat het met hem wil doen.

 

 

Abby, Greg, Tom, Anya, Najid en Sarah worden binnen het tijdsbestek van een handvol afleveringen figuren met wie we te doen hebben en meeleven en dat is beslist belangrijker dan de avonturen waarin scenarioschrijver Adrian Holmes (The Ruby In The Smoke, 2006 en The Shadow In The North, 2007) z’n hoofdpersonages laat opdraven. Z’n keuze voor interessante karakteruitdiepingen en relatiebanden in combinatie met een gelaagde verhaallijn, is uiteindelijk een prima keuze die de BBC heeft overtuigd om de serie groen licht te geven. Qua decor is Survivors al evenzeer een uitstekende productie, want wat schijnbaar gewone opnamen zijn van het anders zo drukke, maar hier compleet lege centrum van Londen, is in werkelijkheid het werk van een aantal CGI-specialisten, dat op geen enkel ogenblik goedkoop of ongeloofwaardig wordt. De luchtopnamen zijn zonder meer indrukwekkend en adembenemend en laten ons zien wat we ons niet voor kunnen stellen: een uitgestorven miljoenenstad, overgeleverd aan de grillen van de natuur en het slordige opruimingswerk van roofbendes. De zorgvuldig voorbereide en uitgewerkte cliffhangers op het einde van aflevering zes laten er geen twijfel over bestaan: ook voor Seizoen 2 zullen wij bij DVDInfo van de partij zijn!

 

De beeldkwaliteit is uitstekend. Het beeldmateriaal oogt scherp en detailrijk. Het kleurenpalet is veelzijdig, maar de special effects zijn in een iets soberder kleedje gestopt met veel grijs, blauw en bruin als om de lugubere sfeer van de verlaten steden te benadrukken. Het effect is zonder meer geslaagd. Qua geluid is gekozen voor een Dolby Digital 5.1-versie, maar behalve wat geweerschoten, ronkende helikoptermotoren en piepende autobanden, is er niet bijster veel te beleven. De muziek is van de hand van Edmund Butt, die gespecialiseerd is in muziekscores voor tv-films en -series.

 

Geen

 

Survivors Seizoen 1 één komt aanvankelijk een beetje traag en zonder veel verrassingen op gang, maar wie doorbijt komt uiteindelijk niet bedrogen uit, want zowel qua verhaallijn als qua acteurs groeit de serie uit tot een goede middelmaat, waarbij aflevering 5 en 6 de verwachtingen zelfs overtreffen wegens de verrassende ontwikkelingen en onverwachte plotwendingen. De stevige cliffhangers op het einde van de serie bieden tal van nieuwe mogelijkheden voor de sequel die ondertussen van de montagetafels is gerold.