FILM
Bijna was Ace Ventura: Pet Detective een Whoopi Goldberg-film geworden. Dat kwam omdat het originele script geschreven was als een komedie, waarbij men in de verste verte niet dacht aan Jim Carrey. Onnozele dingen deden het immers toen (en ook nu) altijd goed, en daarom gaf James G. Robinson (de directeur van Morgan Creek Productions) aan schrijver Tom Shadyac, die de latere gags van Bob Hope bedacht, de opdracht om een script te schrijven over een detective die op zoek moest gaan naar verloren dieren. Een hybride van Dr. Dollitle en Hercule Poirot dus, maar met een komische insteek. Alleen was het vehikel niet gemakkelijk te verkopen aan acteurs. Adam Sandler, die maar zelden zijn neus ophaalt voor een debiel voorstel, liet het aanbod voor wat het is, en ook Rick Moranis, die de producers bij aanvang in gedachten hadden, bedankte voor de rol van Ace Ventura. Nadien werden de namen van Judd Nelson en zelfs Alan Rickman geopperd, maar wanneer men de toen nog relatief onbekende Jim Carrey in de sketchshow In Living Color aan het werk zag, wist men dat hiermee de juiste man voor de rol was gevonden.




Een deel van de wereld was echter nog niet rijp voor de gekke bekken van Carrey, want de komiek ontving prompt een Razzie-nominatie voor deze rol. Dat was net iets te vlug door de bocht, want wereldwijd werd de film een enorm succes, waardoor de carrière van Carrey meteen gelanceerd werd. Het waren niet alleen de dollartekens op zijn bankrekening die de hoogte inschoten, maar ook zijn ego. Niet alleen stond Carrey erop dat onder zijn controlerend oog het script werd herschreven, ook eiste hij van de producers dat zowel hijzelf als zijn huisdier (een iguana!) elk hun eigen kok kregen. Blijkbaar hadden de studio’s vertrouwen in de man, want zonder veel morren ging men op zijn grillen in.




Ondertussen gaat de film naar de richting van zijn dertigste verjaardag, en het enige wat overeind blijft in deze kolder is het talent van Carrey, die er moeiteloos een one-man-show van maakt. Weliswaar met toevoeging dat je het voor de man moet hebben, en ook al beschouw ik Carrey als één van de grootste komische talenten (kijk naar Man On The Moon en je weet genoeg), is het typetje die hij hier neerzet bij vlagen ronduit irritant. Of zelfs boertig, want de Beavis And Butthead-humor (pis- en kakhumor voor de jongere lezers) is hier schering en inslag, met de sprekende kont als absoluut dieptepunt. We kunnen tegen een stootje, maar platvloers blijft nog altijd platvloers. Het is natuurlijk een kwestie van hoe je het bekijkt, want terwijl wij onze kaken breken over het Peppi & Kokki-niveau, werd de film een gigantisch succes aan de kassa en had men een jaar later met Ace Ventura: When Nature Calls al een heus vervolg klaar. Er was jarenlang sprake van een derde film (als je de televisiefilm Ace Ventura Jr: Pet Detective niet meerekent), maar onlangs gaf Carrey aan dat hij zich in de toekomst bijna exclusief zou inlaten met de meer spirituele zaken van het leven en dat hij van plan is om het acteren aan anderen over te laten.




Het verhaal gaat dus over een detective die verloren dieren opspoort. Dat kan gaan om een verdwaalde pekinees, maar ook een zeldzame albinoduif waarvoor de eigenaar 25000 dollar wil neertellen. Op een dag krijgt de man (altijd gehuld in een hawaïhemdje en een rockabilly-vetkuif) de opdracht om de dolfijn Snowflake, de mascotte van het footballteam de Miami Dolphins, op te sporen, want het arme dier is ontvoerd. Ventura, die er prat op gaat om beter met dieren te kunnen praten dan met mensen, krijgt hierbij de assistentie van Melissa Robinson (Courteney Cox). De rol werd eerst voorgesteld aan Lauren Holly, maar die vond het verhaal zo stom dat ze er haar vingers niet aan wilde verbranden. Een verkeerde gok, zo bleek, maar ze speelde later wel mee met Jim Carrey in Dumb And Dumber en de twee werden in het echte leven zelfs voor eventjes een romantisch paar. Op alle fronten heeft Ace Ventura: Pet Detective een enorm hoog '90's-gehalte. Foute grappen die nu niet meer zouden kunnen, of de muziek zoals een kortstondig optreden van de legendarische herriemakers Cannibal Corpse. Deze komedie moet het dan ook meer hebben van zijn nostalgie, en vooral het feit dat uit deze ongein één van de beste Hollywood-acteurs van de laatste jaren kwam gekropen.




BEELD EN GELUID
Wie geen al te hoge eisen stelt aan de beeld- of geluidkwaliteit, kan deze titel met het allergrootste gemak op een rommelmarkt scoren, want je kan er deze Warner-release met hopen vinden. Standaard is hier het te gebruiken woord. Slecht wordt het nooit, maar dit is een dvd van de eerste generatie, en dat zie je aan de afgewassen kleuren en het korrelige beeld. De geluidsband is een 2.0 waar je, op wat dierengeluiden en de herrie van Cannibal Corpse na, niet te veel van moet verwachten.

EXTRA’S
Blijkbaar moet men gedacht hebben bij Warner dat de Carrey-fans met niets tevreden waren, want qua bonusmateriaal is deze disk kaler dan de kletskop van Nero.

CONCLUSIE
Ace Ventura: Pet Detective lanceerde dan wel met een raketsnelheid de carrière van Jim Carrey, qua film blijft daar op wat ongein na niet veel meer van over.