:: ARTIKELS ::
DVDInfo.be >> Artikel >> Achtergrond >> EEN TERUGBLIK OP 2009
EEN TERUGBLIK OP 2009
Type: Achtergrond - Datum: 2010-01-03 - Geplaatst door: Werner

Het leek nog of het gisteren was dat we het nieuwe millennium inluidden, vandaag hebben we het eerste decennium al achter de kiezen. Namens alle medewerkers is het dan ook de uitgelezen gelegenheid om u allen te bedanken voor onze al maar groeiendere leescijfers. D'r is achter de schermen bij DVDInfo wat verschoven, zo hebben we een nieuwe eigenaar (wat jullie minder merken), zijn we over de kaap van de 5000 reviews gewipt én hebben we voluit de kaart van de Blu-ray getrokken (wat jullie meer merken). Verschillende filmstudio's hebben blijkbaar dezelfde conclusie getrokken, want er duiken ook overal tal van kleine nichespelers op die hun producten niet langer alleen in het dvd-formaat aanbieden, maar ook in high definition, alhoewel we toch lijdzaam moeten toezien hoe niet alle aanbieders het maximale potentieel van de nieuwste standaard benutten. We kunnen alleen maar ons best doen en erop toekijken.

Wat ik persoonlijk geweldig vind aan het nieuwe formaat, is dat de studio's plots brood hebben gezien in het op Blu-ray uitbrengen van televisiereeksen die door de veelheid van ondertitels en geluidstrack vaak tot in de Verenigde Staten een zelfde uitgave genieten. Fox pochte zelfs dat het met Prison Break als eerste een reeks volledig uitbrachten. Het werd echter op de valreep ingehaald door Disney die in een zeer rare volgorde de eerste vijf seizoenen van Lost uitbracht, zij het dat je kan argumenteren dat het daar niet om een volledige serie gaat, omdat die nog in productie is. Als we zo gaan beginnen vitten dan was de eerst "volledige" serie eigenlijk Firefly, dat maar uit één seizoen bestaat. Via parallelle import geraakte ik intussen ook al aan het eerste seizoen van Fringe en het tweede van Terminator: The Sarah Connor Chronicles, ook allemaal met Nederlandse ondertitels. Maar ook op het gebied van films, toch hét medium waarmee Blu-ray vergroeid is, was het in 2009 een leuk weerzien met uitgaven zoals Harry Potter en beloftevolle nieuwe kennismakingen, zoals Millennium. En als ik zo eens kijk naar de releaselijsten en naar wat het nieuwe jaar belooft te brengen, dan zal ik me fel moeten inhouden om mijn collectie tegen het einde van het jaar niet te verdubbelen.
 
Samen met het uitbrengen van massaal veel backcatalogustitels, soms nog niet zo heel slecht behandeld voor de oude films die ze zijn - kijk maar naar Blue Thunder of The Wizard Of Oz - begint eindelijk het prijsaspect mee te spelen en zijn de prijzen van Blu-ray aan het zakken. Samen met het sluiten van enkele grote winkelketens (in Nederland het gros van de winkels van Van Leest en in België Extrazone en Bilbo) vinden steeds meer en meer mensen hun weg naar het importcircuit en ondervinden de overblijvende winkelketens dat ze iets moeten doen opdat ze niet iedereen in de armen van de price beaters als Play en CDWow zouden jagen. Een goed teken was dat de nieuwe Pixar-film Up toch al niet meer tegen de gebruikelijke dertig euro werd gelanceerd, tenzij voor wie er per se een digitale kopie en nog eens een dvd'tje met exact hetzelfde op wilde bij hebben. Bovendien wordt de markt nu overspoeld met allerlei onduidelijke downloadsystemen, het ene al wat illegaler dan het andere, af en toe beperkt in tijd, dan weer in regio of in operating system waarvoor het gestelde al dan niet werkt, waardoor de consument door het bos de bomen niet meer ziet. Als ik iets mag toewensen voor het nieuwe jaar dan is het wel dat al die hybride systemen eind 2010 ten grave zullen zijn gedragen en plaats hebben gemaakt voor een duidelijk, betaalbaar en éénduidig alternatief. En dat kan alleen  Blu-ray zijn. Maar ook het hardwaremateriaal werd een stuk betaalbaarder. Een paar grote ketens zijn in een ware concurrentieslag verwikkeld om ter goedkoopste lcd-televisie aan te bieden en een niet nader genoemde Vlaamse hard discounter brengt als eerste een Blu-rayspeler op de markt voor minder dan 100 euro. Wij kunnen als consument van zoveel concurrentie natuurlijk alleen maar beter worden en als site wordt ons potentieel lezerspubliek er met de dag groter op. 2010 kondigt zich dus met veel bravoure aan.
 
 Werner Peeters 
 

2009 was niet bepaald het beste jaar uit de filmgeschiedenis. De films die de bioscopen haalden waren over het algemeen van een matig niveau en al wat wél kon bekoren, was meestal een overschotje van 2008. Ook op vlak van dvd en Blu-ray werden we dit jaar niet extreem verwend. De recessie zorgde er bijv. voor dat studio’s heel wat catalogustitels liever niet uitbrachten, wat voor een liefhebber van klassieke films (zoals ik) een doodzonde is.

 Daarom – en omdat het tweede decennium van de 21ste eeuw weldra aanbreekt – blik ik voor de verandering eens niet terug op de beste films van het voorbije jaar, maar van de voorbije tien jaar. In totaal maakten 18 films uit de noughties voldoende indruk op me om in de lijst opgenomen te worden.
 
18. Gladiator (2000)
Een spektakelfilm uit de duizend. Briljante visuals worden gekoppeld aan een klassiek maar meeslepend verhaal over een gladiator die eigenhandig de keizer ten val wil brengen. Een mijlpaal uit de dvd-historie ook, als een van de eerste schijfjes die uitpuilden qua bonusmateriaal.
 
17. No Country For Old Men (2007)
Na een veel te lang durende slappe periode, keerden de broertjes Coen terug met een van geweld en symboliek doordrongen neo-western. De haarstijl van Javier Bardem zullen we alvast niet snel vergeten.
 
16. The Lord Of The Rings: The Return Of The King (2003)
De vele eindes kosten dit epos wat krediet, maar de prent blijft een fenomenale verwezenlijking van Peter Jackson en co. De sequentie met het aansteken van de bakens op de heuveltoppen, dat maakte zelfs David Lean jaloers. In 2010 is de film ook op Blu-ray te verkrijgen.
 
15. Wallace And Gromit: The Curse Of The Were-Rabbit (2005)
Tien jaar na hun laatste optreden maakten een man en zijn hond een geslaagd speelfilmdebuut. Alle charme van de kortfilms is aanwezig en het scenario is met zijn vegetarisch monster uniek, grappig en beklijvend. Van alle stop-motionfilms van de voorbije tien jaar (en zo waren er gelukkig een aantal zéér goede) was dit de beste.
 
14. There Will Be Blood (2007)
Het is niet zozeer de film zelf waaraan deze prent de hoge quotering te danken heeft aangezien die feitelijk behoorlijk wisselvallig is, maar de tomeloze ambitie van zowel regisseur-scenarist Paul Thomas Anderson als hoofdrolspeler Daniel Day Lewis maken dit een film voor de eeuwigheid.
 
13. WALL-E (2008)
Pixar was zonder twijfel dé grootste garantie voor artistiek succes in de noughties. Het eerste, quasi woordenloze halfuur van WALL-E is een miraculeuze hommage aan Chaplin, Keaton en de stille film in het algemeen. De ecologische boodschap wordt er soms wat te hard ingehamerd, maar wat geeft het als je film zo fenomenaal entertaint?
 
12. 25th Hour (2002)
De eerste film die de aanslagen van 11 september 2001 direct aansneed. Maar dat is niet waarom de prent zo goed is. Het drama van een man die afscheid neemt van zijn vrienden alvorens in de bak te vliegen, wordt immers meesterlijk op het scherm gebracht door de regie van Spike Lee, de muziek van Terence Blanchard en de vertolkingen van Barry Pepper, Edward Norton en Rosario Dawson.
 
11. Little Miss Sunshine (2006)
De ‘kleine komedie die kon’ had vast een Oscar gewonnen als de Academy niet per se dat jaar Martin Scorsese wilde honoreren. En dat zou terecht geweest zijn. Vooral de relatie tussen depressieve oom Steve Carell en ambitieuze neef Paul Dano is een van de hoogtepunten van het decennium.
 
10. The Constant Gardener (2005)
Maar weinig films kunnen een goed evenwicht vinden tussen een goed verhaal en een belangrijke maatschappelijke boodschap. The Constant Gardener is het beste bewijs van hoe het kan en moet. De kinetische regie van Fernando Meirelles brengt de diversiteit en pathos van het Afrikaanse continent prachtig tot leven.
 
9. Let The Right One In (2008)
De meest originele en verrassende triomf van het decennium. Een Zweedse vampierenfilm die het genre op zijn kop zet en in een onderkoeld sneeuwlandschap het hart van de kijker verwarmt. Ik twijfel er niet aan dat deze film na meerdere kijkbeurten nog zal klimmen in dit lijstje.
 
8. Gosford Park (2001)
Robert Altman, de man die mij de liefde voor films bijbracht, verliet ons dit decennium. Maar niet alvorens misschien wel zijn beste film af te leveren: een schitterend venijnige kijk in het ‘Upstairs Downstairs’-milieu. Een prent die maar met één woord te omschrijven valt: Altmanesk.
 
7. Wonder Boys (2000)
Hoewel er opvallende parallellen zijn met American Beauty, dat een jaar eerder uitkwam, is deze film over een literatuurprofessor in een midlifecrisis de betere prent. Bovendien kan Wonder Boys pochen met de beste acteerprestatie van het decennium. Michael Douglas, die ik normaal niet kan uitstaan, is ronduit verbluffend in de hoofdrol!
 
6. When The Levees Broke (2006)
De tweede film van Spike Lee in de lijst is eigenlijk een vierdelige documentaire over de verwoestingen die orkaan Katrina in 2005 in New Orleans aanrichtte. Lee laat zijn prekerige toontje grotendeels achterwege en schetst ontroerende portretten van mensen en hun stad.
 
5. Man On Wire (2008)
Nog een documentaire, maar eentje die meer wegheeft van een thriller. Man On Wire gunt de kijker een fascinerende blik achter de schermen van dé artistieke misdaad van de vorige eeuw: een luchtwandeling op een smalle koord tussen de pas gebouwde torens van het WTC. Hoewel je de afloop kent, kijk je nagelbijtend toe.
 
4. The Lord Of The Rings: The Fellowship Of The Ring (2001)
Als je drie jaar lang uitkijkt naar de verfilming van een van je favoriete boeken en de prent slaagt erin je stoutste verwachtingen te overtreffen, dan weet je dat je met een klassieker van jewelste zit. Peter Jackson zet geen voet verkeerd in zijn adaptatie. De scènes in de mijnen van Moria vormen samen dé sequentie van het decennium.
 
3. Ratatouille (2007)
Als de noughties een gouden periode voor de animatiefilm waren, dan is Ratatouille het opperste bewijs hiervan. De CGI-animatie zelf is al om duim en vingers bij af te likken, maar het gelaagde verhaal, de fantastische personages en de gedetailleerde reconstructie van het genot van koken maken de prent onweerstaanbaar.
 
2. Slumdog Millionaire (2008)
Zeer zelden zie je een film die je meteen zo raakt, dat je er enkele dagen niet goed van bent. Slumdog Millionaire is dat soort film. De meest verwonderlijke verwezenlijking is ongetwijfeld dat de makers erin slagen kommer en kwel van Dickensiaanse proporties te verkopen als dé feelgoodmovie van het decennium.
 
1. Sideways (2004)
Is het omdat ik als schrijver verbazend veel raakvlakken heb met protagonist Miles (althans, dat zeggen mijn vrienden me voortdurend) dat ik dit de beste film van de noughties vindt? Of ligt het aan het simpele feit dat er niet één imperfectie te vinden is gedurende de volle twee uur die Sideways duurt? Alexander Payne en Jim Taylor schreven in ieder geval het beste scenario van de voorbije tien jaar, vertolkt door de beste ensemblecast van het decennium. Wie of wat kan daar tegenop?
 
Dieter Rogiers
 

Het is soms behoorlijk verrassend dat bij het terugblikken op het afgelopen jaar de films waar je vol anticipatie naartoe leefde vaak de hooggespannen verwachtingen niet konden waarmaken, terwijl je compleet onderuit geblazen werd door films onder de radar. Met het onverwacht grote blockbustersucces van ‘kleinere’ films als Taken, The Hangover, Paranormal Activity, District 9 en The Blind Side was 2009 weer zo een jaar en kan het gerust omschreven worden als het jaar van de filmische verrassingen.

Zo keek ondergetekende vorig jaar enorm uit naar de nieuwe Friday The 13th van Marcus Nispel, kon ik niet wachten op zowel 2012 van Roland Emmerich als Terminator: Salvation van McG en was ik er zeker van dat Watchmen van Zack Snyder, Inglourious Basterds van Quentin Tarantino, maar ook Public Enemies van Michael Mann, gezien zouden worden als de beste films van het jaar. Helaas pindakaas! Want de bovenvermelde films lieten mij ondanks alle hype en succes ofwel verrassend koud (Friday The 13th), waren toch wat teleurstellend gezien de verwachtingen (Watchmen, Public Enemies en zelfs Inglourious Basterds) of waren simpelweg niet goed (2012). Als een rasechte actie annex sf-oorlogsfilm kon Terminator: Salvation zijn mannetje uiteindelijk nog redelijk goed staan en bovendien was de peperdure prent stukken beter dan het onevenwichtige Terminator 3: Rise Of The Machines, maar het was verrassend hoe slecht de recensies waren en het grote succes bleef dan ook uit. Dit weerhield het bombastisch onnozele Transformers: Revenge Of The Fallen er echter niet van om één van de meest succesvolle films van het jaar te worden. Bizar, want de eerste lijkt bijna op Citizen Kane naast dit infantiele vehikel vol warrige CGI en beschamend debiele humor! Waren eveneens teleurstellend of vaak zelfs ronduit onprettig: The Unborn (een flauw excuus van een horrorfilm, compleet gespeend van spanning, een fatsoenlijk plot en degelijke speciale effecten!), Brüno (compleet het tegenovergestelde van het geweldige Borat!), Observe And Report (flauw, ranzig en pijnlijk ongrappig!) en de doodgeboren reboot Street Fighter: The Legend Of Chun-Li. Andere miskleunen van jewelste: Dragonball: Evolution (te onnozel voor woorden!), Crank 2: High Voltage (het resultaat als twee aan ADHD-lijdende actiecineasten zichzelf niet meer in de hand kunnen houden!) en X-Men Origins: Wolverine (een prent die barstte van het potentieel, maar helaas een lege huls is geworden met bijzonder weinig boemboem!).
 
Gelukkig waren er ook een heleboel positieve verrassingen in 2009. Had men me vorig jaar verteld dat een Star Trek-film tussen mijn toppers zou staan, dan had ik ongetwijfeld hard gelachen! Toch is regisseur J.J. Abrams met Star Trek erin geslaagd om een vlotte en dynamische scifi-prent te maken - vol geslaagde humor en spektakel - die zowel de fans van eerste uur zal aanspreken, maar duidelijk ook openstaat voor nieuwe kijkers. Minder verrassend maar daarom niet minder geweldig was Up, waarmee Pixar weer het bewijs geleverd heeft dat het zelfs moeilijker te verkopen verhalen boeiend en menselijk kan maken. De wondermooie en vooral erg ontroerende stille montage is ongetwijfeld alleen al goed voor opnieuw een welverdiende Oscar! Ook erg straf was Dossier K, de allereerste Vlaamse volbloeds actiethriller. Jan Verheyen kreeg de ondankbare taak om de grote schoenen van Erik Van Looy op te vullen en maakt een verrassend geslaagde opvolger van De Zaak Alzheimer. In zijn geheel eigen stijl leverde de cineast met het brilletje een strakke, spannende en actievolle policier die zich gerust kan meten met buitenlandse tegenhangers. Een film in hetzelfde straatje is The International. Een ijzingwekkend spannende thriller met Clive Owen en Naomi Watts in goeden doen, die beschamend genoeg over het hoofd werd gezien door het grote publiek. Tom Tykwer kruidt het geheel met enkele erg spectaculaire actiescènes die de kers op de taart vormen. Terwijl de megalomane Michael Bay met een budget van honderden miljoenen enkel maar een absolute drol kan afleveren, maakt Neill Blomkamp met District 9 een sciencefictionprent met een fractie van het Transformers 2-budget die inventief, volwassen en vooral verbluffend spectaculair is. Maar de grootste film van het jaar (zowel letterlijk als figuurlijk) is toch voor mij Avatar! “The King of the World” ofte James Cameron keert twaalf jaar na Titanic terug met een sciencefiction- annex fantasiespektakel zonder weerga. Baanbrekend, indrukwekkend en letterlijk ongezien! Kortom, een comeback om U tegen te zeggen. Welcome back Jim! Alsof ze elkaar de loef wilden afsteken, maakte ook Kathryn Bigelow (ex-vrouw van Cameron) een heuse comeback met de intens spannende oorlogsprent The Hurt Locker. De grootste verrassing kwam dan weer van onze eigenste Jean-Claude Van Damme met JCVD. De prent dateert al uit 2008, maar ondergetekende zag die pas dit jaar, waardoor de film hier toch het vermelden waard is. Van Damme acteert als nooit tevoren en geeft alle criticasters voor eens en altijd lik op stuk met een prestatie vol hilarische zelfkritiek en puur menselijk drama. Vooral de veelbesproken monoloog waarin Van Damme zich richt tot de kijker is gevoelig, prijswaardig en alleen al de moeite om de film onmiddellijk in huis te halen!
 
Eden Lake bewees dat horror ook in 2009 nog steeds uitermate alive and kicking is! Debutant James Watkins laat zien dat niet alleen de Fransen een patent hebben op grimmige en furieuze horror. Deze bloedige Britse horrorprent is razend actueel, schokkend en vooral bijzonder intens. Niet voor doetjes dus! Met Drag Me To Hell bewees regisseur Sam Raimi dat hij nog steeds geweldig is in het maken van heerlijk eigenzinnige horror, met een vettige knipoog en liters vettigheid. En dat voor een budget waarmee de lunchpauze van Spider-Man amper betaald kan worden! Wes Craven kwam dan weer aanzetten met een remake van zijn eigen The Last House On The Left, de controversiële horrorklassieker uit 72. De Griekse regisseur Dennis Iliadis maakt van de nieuwe versie een robuuste, intrigerende en strak opgebouwde wraakthriller, die het origineel op bijna elk gebied ruimschoots overklast. Het acteerwerk is prima en laat u vooral niet verrassen door de verstikkende sfeer en messcherpe spanning. Zelden kroop deze horrorliefhebber zo op het puntje van zijn stoel! Na het desastreuze Saw V hadden we bitter weinig hoop voor de zesde aflevering in de eindeloze folterfranchise. Maar wat bleek? Voormalig monteur Kevin Greutert maakte van Saw VI één van de beste sequels uit de reeks, met een actueel verhaal, geloofwaardige plotwendingen en genoeg spanning en bloed om zelfs de meest veeleisende horrorfan te plezieren. Naast Frankrijk, Groot-Brittannië en Japan dienen de horrorfanaten tegenwoordig ook hun aandacht te richten op de Scandinavische landen. Met Frit Vilt II bewijst de debuterende Mats Stenberg opnieuw dat sommige sequels beter kunnen zijn dan het origineel en levert hij een razend spannende horrorfilm af. Deze sequel bevat genoeg rauwe kracht om deze slasherfilm net dat scherpe randje te geven dat het origineel uit 2006 miste! Ook erg sterk is het tragische meesterwerk Let The Right One In, een macaber filmisch pareltje dat nu al gezien kan worden als één van de beste horrorfilms aller tijden. Geen absolute toppers, maar o zo entertainend waren My Bloody Valentine 3-D en Zombieland.

De ‘guilty-pleasures’ van het jaar: Fast & Furious, Gamer, G.I. Joe: The Rise Of Cobra, I Love You Man en het geweldig exploitatieve Law Abiding Citizen.
 

Zat natuurlijk niet altijd in allerhande donkere cinemazalen en genoot ook van de volgende selectie fijne dvd- en Blu-ray-uitgaven in een willekeurige volgorde: Friday The 13th Part 2: Special Edition Blu-ray (Paramount, B), Friday The 13th Part 3-D: Deluxe Edition Blu-ray (Paramount, Region-free), Friday The 13th: The Final Chapter Deluxe Edition (Paramount, R1), Friday The 13th Part VII: The New Blood Deluxe Edition (Paramount, R1), Friday The 13th Part VIII: Jason Takes Manhattan Deluxe Edition (Paramount, R1), His Name Was Jason: 30th Years of Friday The 13th Special Edition (Anchor Bay, R1), Friday The 13th 2009: Killer Cut Blu-ray (New Line, Region-free), My Bloody Valentine: Unrated Special Edition (Lionsgate, R1), My Bloody Valentine 3-D Blu-ray (Lionsgate, B), Battlestar Galactica Seizoenen 1 t.e.m. 3 Blu-rays (Universal, B), Up Blu-ray (Disney, B), Donkey Punch (Indies, B), Eden Lake Blu-ray (DFW, B), G.I. Joe: The Rise Of Cobra Special 2 Disc Edition (Paramount, Region-free), Oorlogswinter: Special Edition (VideoFilm Express, R2), Caligula: Imperial Edition (VideoFilm Express, R2), Red Cliff Part II Blu-ray (Mei-Ah, Region-free), 100 Feet *met geluidschip!* (DFW, R2), Fast & Furious Blu-ray (Universal, B), Coraline Blu-ray (Universal, B), Let The Right One In (Mr. Horror Presents/Living Colour, R2), An American Werewolf In London Blu-ray (Universal, B), JCVD Blu-ray (Revolver, B), Mad Men Seizoen 1 (A-Film, B), Role Models (Universal, R2), Repo: The Genetic Opera Blu-ray (VideoFilm Express, B), Highlander Blu-ray (Universal, B), King Kong Blu-ray (Universal, B), Martyrs (Twin Pics, R2), Yes Man Blu-ray (Warner, B), Bolt Blu-ray (Disney, B), Changeling Blu-ray (Universal, B), Punisher: War Zone Blu-ray (Sony Pictures, B), Frost/Nixon (Universal, R2), Screamers: The Hunting (Sony Pictures, R2), Planet Earth Blu-ray box (DFW, B), Los (Brigde, R2), SM-Rechter (Bridge, R2) en Resident Evil: Degeneration Blu-ray (Sony Pictures, B).

Zoals u kunt zien was 2009 tegen alle verwachtingen in een immens rijk filmjaar en als ik één wens heb voor 2010 dan is het wel dat er hopelijk minder beroemdheden het tijdelijke voor het eeuwige inruilen. De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar en dat het een jaar mag worden vol gezondheid, minder crisis en nog meer geweldige films!
 
Steve De Roover
 

Ook al liep het de voorbije jaren reeds de spuigaten uit, 2009 is zonder twijfel toch het jaar geworden waarin ik het meest dvd's kocht. Naast een (weliswaar voorzichtige) doorbraak van Blu-ray is de quasi volledige instorting van de dvd-prijzen één van de belangrijkste tendensen van het voorbije jaar. Wie een beetje uit de doppen kijkt, die kan heel wat schatten vinden voor minder dan drie euro. Acties als 5 voor 5 euro, 3 voor 9 euro of 10 voor 25 euro zijn geen uitzondering meer. Het zijn aanbiedingen waar ondergetekende heel moeilijk (om het woord “niet” niet te gebruiken) aan kan weerstaan. Zo leerde ik dat een gemiddelde rugzak zowat 32 dvd's kan bevatten, altijd handig als je eens een dagje gaat winkelen in een andere stad. Ik ondervond ook dat je zowel door het winkelpersoneel als door de andere klanten bekeken wordt als een halve gare als je aan de kassa staat met een 50-tal dvd's. Voor zowat 125 euro stonden we een jaar of 8 geleden met 4 tot 6 dvds aan de kassa, anno 2009 stonden we er met 50. Toch wel een zeer interessante evolutie ! Ook met de prijzen van Blu-ray's begint het (weliswaar quasi enkel op internet) de goede kant uit te gaan. Mooie titels kunnen vaak al na een paar maanden voor minder dan 12 euro worden gekocht. Ondanks de weelde aan Blu-ray's en dvd's werd 2009 ook het jaar waarin ondergetekende geregeld een stap terug moest zetten. Een stap terug op het vlak van beeld- en geluidskwaliteit. Als verzamelaar van cult- en genrefilms (eurospy, spaghetti westerns, vintage XXX, 80's actie films, ...) moest ik erg vaak vaststellen dat een pak films die ik nog wilde zien nooit werden uitgebracht op dvd. In zulke gevallen blijft dan meestal geen andere mogelijkheid over dan op zoek te gaan naar vhs-tapes, vhs-rips of tv-rips, vaak met een abominabele kwaliteit tot gevolg. De online initiatieven van Warner en Universal om hun archieven in de VS open te stellen kunnen we enkel toejuichen. Alhoewel er zeker nog ruimte is voor verbetering (de prijs, soms de kwaliteit) is het toch erg interessant dat je er zelf films kan uitkiezen om te laten persen of branden op dvd. Via Canal Play is het in Frankrijk mogelijk om online een pak fantastische en voorts onvindbare, films te kopen (om te bewaren op de harde schijf) of te huren voor 48 uur. Er zitten een pak pareltjes tussen, maar momenteel is het nog niet mogelijk om hiervan te genieten vanuit België. Bij de flops van het jaar behoren ongetwijfeld de distributeurs uit de Benelux die het blijkbaar hebben opgegeven om nog op regelmatige basis cult- of genrefilms uit brengen. Waar we een paar jaar geleden nog eens een Shaw Brothers-film of Zatoichi-film konden vinden is het nu zowat de grote leegte. Terwijl in Frankrijk talrijke Japanse 60's en 70's pareltjes op dvd worden uitgebracht, blijven België en Nederland ontwikkelingslanden. Nog meer ergernis: distributeurs als RCV en Dutch Filmworks die het bij hun dvd-releases vaak nodig vonden om het beeld te verknippen (mogen we denken “verneuken”), blijven ook op Blu-ray geregeld verder knoeien. Op het vlak van nieuwe films was 2009 eerder pover. Bij onze favorieten van dit jaar horen ondermeer Inglorious Basterds, De Helaasheid Der Dingen, The Hurt Locker, Public Enemies en The Hangover.

 Uit het grote aantal dvds en Blu-rays dat dit jaar in onze collectie terechtkwam (makkelijk 250-300 titels) zijn dit een aantal uitblinkers:
* North By Northwest (Warner, blu-ray)

* The Shield – The Final Act season 7 (Sony UK)

* Nikkatsu Noir box met I Am Waiting, Rusty Knife, Take Aim At The Police Van, Cruel Gun Story, A Colt Is My Passport (Criterion, regio 1)

* CSI seizoen 9 (Indies, blu-ray)

* Anvil! - The Story Of Anvil (Universal UK) in tegenstelling tot de trieste, kale Benelux versie krijg je bij de UK-versie wel een pak extra's

* Asian Action Extreme box met Yakuza Graveyard, Hit Man File, Cops vs. Thugs en 3 Seconds Before Explosion (Kino, regio 1) 4 films die reeds eerder werden uitgebracht zijn nu goedkoop te vinden in 1 box

* Icons of Sci-Fi: Toho Collection met The H-Man, Mothra en Battle In Outer Space (Sony, regio 1)

* True Romance (Warner UK, blu-ray) de upgrade wat beeld- en geluidskwaliteit betreft is niet gigantisch maar de film blijft fantastisch, de extra's erg de moeite

* The Closer – seizoen 3 (Warner)

* Star Of David : Hunting For Beautiful Girls (Discotek, regio 1)

* Belle De Jour (Universal, blu-ray)

* Inglorious Basterds (Universal UK, blu-ray)

* The Hangover (Warner, blu-ray)

 Mattias Derdeyn





Andere artikels van hetzelfde type